menu

Buf-e Kur - Sadegh Hedayat (1941)

Alternatieve titels: De Blinde Uil | بوف کور

mijn stem
3,56 (8)
8 stemmen

Perzisch
Psychologisch

122 pagina's
Eerste druk: Iran (periodiek), Teheran (Iran)

Een vereenzaamde schrijver vertelt waarom hij zijn vrouw om het leven heeft gebracht en hoe hij dat heeft gedaan. Langzaam maar zeker ontplooit zich een macabere wereld vol lust, verraad en duistere intrige. De verteller probeert zijn waanzin te bezweren door die op schrift te stellen en zo te analyseren, en zich te verzoenen met zijn onafwendbare, naderende dood. Hij neemt de lezer bij de hand en toont zijn innerlijke wereld en leven, wat buitengewoon krachtige, directe literatuur oplevert.

zoeken in:
avatar van JJ_D
3,0
Bevreemdende roman. Niet verbazend, aangezien De Volkskrant het heeft over de Iranese Kafka – hoewel die parallel meer berust op Hedayats fascinatie voor het werk van Kafka en het feit dat ze allebei ambtenaar waren dan op een vermeende literaire gelijkenis. Want waar Kafka grote ontheemding oproept (bij de lezer) door ongewone situaties als “normaal” te presenteren (via normale personages die denken zoals u en ik), is Hedayats naamloze hoofdfiguur openlijk “anders dan het gepeupel”.

Aanvankelijk schept Hedayat een claustrofobische, bijzonder intrigerende sfeer, die de lezer als het ware besmet met de existentiële levensangst van het hoofdpersonage. Met het bestaan en haar intrinsieke zinloosheid als centrale thema, sluit het boek hoe dan ook beter aan bij de Franse literatuur uit de jaren ’50 (Sartre, Camus, …).
Eenmaal het verhaal zich echter uitsplitst in een tweede, gelijkaardig relaas, verliest de roman scherpte en gaat Hedayat spelen met een Oosters-geöriënteerde zin voor droombeelden en herhalingen. Plots raakt de roman doordrenkt van een abstract soort symboliek en verliezen de eigenlijke emoties aan belang. De roman blijft min of meer interessant, maar spreekt niet meer zodanig tot de verbeelding als in de eerste 50 bladzijden het geval was.

Dit is echter typisch zo’n boek dat zich niet in één keer laat lezen. De veelheid aan betekenissen die ongetwijfeld achter het verhaal verscholen liggen, laten zich immers niet op één hand tellen. Desondanks krijg ik het gevoel dat het boek in zijn onverholen kunstzinnige opzet een beetje aan zijn doel voorbij schiet. Want eenmaal symboliek en ideeën de overhand halen op de transparante structuur en de gehele sfeer, zitten we op een traject dat ook cineast Kim Ki-Duk niet vreemd is: veel gelaagdheid, maar te weinig menselijkheid...?
2,75*

Gast
geplaatst: vandaag om 02:20 uur

geplaatst: vandaag om 02:20 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.