menu

The Humbling - Philip Roth (2009)

Alternatieve titel: De Vernedering

mijn stem
3,56 (16)
16 stemmen

Engels
Psychologisch

140 pagina's
Eerste druk: Houghton Mifflin Harcourt, Boston (Verenigde Staten)

Voor Simon Axler is alles verleden tijd. Een van de grootste Amerikaanse toneelacteurs van zijn generatie: nu in zijn zestiger jaren. Hij heeft zijn magie verloren, zijn talent en zelfvertrouwen. Wanneer hij op toneel staat voelt hij zich een idioot. Het vetrouwen in zijn kracht is weggevloeid; hij denkt dat mensen hem uitlachen, hij kan niet meer doen alsof hij iemand anders is. "Iets fundamenteel is verdwenen.'' Zijn vrouw heeft hem verlaten en zijn agent kan hem niet overhalen om een comeback te maken.

zoeken in:
avatar van psyche
3,0
psyche (crew)
Het was alweer een tijd geleden dat ik een boek van Roth las, ik moet zeggen dat ik dit werk op de éen of andere manier maar zozo vind. Op zich is het helemaal niet slecht geschreven, ik herken de hand van een meesterschrijver en toch doet het verhaal me niet zoveel, het 'leeft' weinig. Of dat de bedoeling is bij het gegeven van de roman betwijfel ik. Het zou kunnen ...
Dan ineens, net als ik overweeg het boek opzij te leggen, krijgt de hoofdpersoon weer zin in zijn leven door een curieuze verhouding te beginnen met een vijfentwintig jaar jongere lesbienne, dochter van zijn beste vrienden. Hij zag de vrouw voor het eerst als baby aan de borst van haar moeder. Dit levert vervolgens m.i. zeer levendige seksscènes op waarbij eveneens de hand van een goede schrijver blijkt; goed over seks schrijven is niet iedereen gegeven, denk aan het commentaar van sommigen bij Vijftig Tinten Grijs.
Dat de verhouding tot mislukken gedoemd is moge duidelijk zijn, en hoewel de slotzin sterk is blijf ik toch met de vraag achter 'heb ik iets gemist?' Hoe kwam het nu eigenlijk? Het verlies van die magie, dat talent en zelfvertrouwen? Was het leven van de toneelspeler zelf een groot toneelstuk?
Maar dan nog begrijp ik het geloof ik niet helemaal ...

Voordeel van de twijfel 3*

avatar van centurion81
3,5
Ik vond het ook niet zo'n heel bijzonder boek. Wel goed geschreven en heb me er desalniettemin ook wel goed mee vermaakt. Het was ook meer een novelle dan een roman, dus ik denk dat je kunt stellen dat het z'n welcome niet overstayde.

Ik had al vrij snel het idee dat Roth er hier voor koos om ons een boek geschreven en geënsceneerd als toneelstuk voor te schotelen. Als je met dat in je achterhoofd de boel leest, is het volgens mij best vermakelijke kost.

De protagonist/ik-figuur vond ik alhoewel niet geheel onsympathiek, ook een enorme zelfingenomen arrogante narcistische ijdeltuit. Waardoor ik eigenlijk goed kon genieten van het leed dat hem overkwam en het zelfmedelijden waarin hij vervolgens zwolg.

Geen hoogstandje, wel prima tijdverdrijf. 3,5*

Gast
geplaatst: vandaag om 09:41 uur

geplaatst: vandaag om 09:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.