Jacoba, Dochter van Holland - Simone van der Vlugt (2009)
Nederlands
Historisch
256 pagina's
Eerste druk: Anthos,
Amsterdam (Nederland)
In deze historische roman kruipt Simone van der Vlugt in de huid van Jacoba van Beieren (1401-1436). Jacoba was haar tijd ver vooruit, stak haar feministische ideeën niet onder stoelen of banken en koos ook in de liefde niet altijd voor de makkelijkste weg. We leren een vrouw kennen die veel te verduren krijgt, maar zich daar niet bij neerlegt en door het onrecht dat haar wordt aangedaan juist strijdbaarder wordt. Simone van der Vlugt laat ons niet alleen een hertogin zien die ten oorlog trekt om haar gewesten te verdedigen, maar ook Jacoba's persoonlijke kant: de ontwikkeling van een kwetsbaar, volgzaam meisje tot een volwassen, sterke vrouw. Haar relatie met haar moeder is er een die voor vele vrouwen herkenbaar zal zijn.
Het is zeker een aanrader voor mensen met een voorliefde voor geschiedenis er word een geschiedgetrouwe roman neer gezet die ook nog de sfeer van die tijd laat zien.
het mooiste voor beeld vind ik wel de uitspraak van Jacoba tegen een van haar edelen: "Ik mag dan wel als vrouw emotioneel en wispulturig zijn. Maar ik kan nog wel nadenken.
Ik moet nu ook een paar kleine na deel puntjes geven, ik was vroeger helemaal wild van haar jeugd historische romans. deze komt vergeleken daarmee veel slechter op gang en ze maakt veel grotere sprongen waardoor het soms verwarrend is.
Maar toch is het een goede roman waar je helemaal ingezogen word en veel bewondering krijgt voor deze sterke vrouw.
*5
Het kan zich zeker niet meten met historische romans van bijv Hella S. Haasse ( Het woud der verwachting) of Jacqueline Park ( Het geheime boek van Grazia dei Rossi)
En hoewel de serie "Een groene bloem" van Floortje Zwigtman tot de jeugboeken zou behoren is de trilogie velen malen beter dan dit werk.
Dit boek dat tot het volwassen segment zou moeten behoren deed mij wat kinderlijk aan. Het verhaal leest gemakkelijk en als tussendoortje is het prima te doen maar verder eigenlijk niet.
Het kan zich zeker niet meten met historische romans van bijvoorbeeld Hella S. Haasse ( Het woud der verwachting)
Jacoba, dochter van Holland vind ik minder geslaagd dan Rode Sneeuw in December, misschien komt het doordat SvdV bij de laatste roman gebruik heeft gemaakt van fictieve hoofdpersonages, naast de historische figuren.
Jacoba, dochter van Holland leest inderdaad gemakkelijk maar blijft aan de oppervlakte.
SvdV geeft in haar dankwoord aan dat zij dit boek niet had kunnen schrijven zonder geschiedkundig werk dat door anderen is gedaan. In de boekenlijst onder andere Het Woud Der Verwachting van Hella Haasse.
Door de vele bronnen lijkt het verhaal wat op een kleurplaat. Met eigen kleuren is SvdV netjes binnen de lijnen gebleven, dat wel.