
Naar Merelbeke - Stefan Hertmans (1994)
mijn stem
3,46
(12)
12 stemmen
Nederlands
Psychologisch
189 pagina's
Eerste druk: J.M. Meulenhoff,
Amsterdam (Nederland)
Met een flinke portie heimwee voor wat voorbij is zonder in goedkoop sentiment te vervallen, soms met een kwinkslag of een snuifje dagdromen doet de auteur het relaas van een Vlaamse jongen en zijn meestal Frans sprekende nonkel Doresta, diens vrouw en dochters. Relaties die steunen op bewondering, verwondering, respect, chagrijn en afkeer.
zoeken in:
0
geplaatst: 11 september 2010, 16:20 uur
Geweldig boek gewoon.
Het lijkt op het eerste zicht een verhaal in de trant van proust, maar er zitten toch een aantal verrassingen in gestopt.
Daarnaast vind ik het ook fantastisch dat het boek ook een aantal 'dubbele bodems' bezit. Er zijn verschillende thema's die telkens opnieuw opduiken en die heel erg voldoen aan de ideeën van het postmoderne wereldbeeld zoals bijvoorbeeld het spelen met taal en de ideeën over het schrijverschap.
Te weinig gekend, maar zeker een aanrader!
Het lijkt op het eerste zicht een verhaal in de trant van proust, maar er zitten toch een aantal verrassingen in gestopt.
Daarnaast vind ik het ook fantastisch dat het boek ook een aantal 'dubbele bodems' bezit. Er zijn verschillende thema's die telkens opnieuw opduiken en die heel erg voldoen aan de ideeën van het postmoderne wereldbeeld zoals bijvoorbeeld het spelen met taal en de ideeën over het schrijverschap.
Te weinig gekend, maar zeker een aanrader!

0
Jinte Michiels
geplaatst: 18 oktober 2016, 19:56 uur
Heel goed boek, voor jongeren die niet veel lezen en een geschikt boek zoeken is dit een aanrader!
Ik heb het boek gelezen voor een schoolopdracht.
De schrijver neemt je mee in het verhaal door confronterende, maar soms ook rare gebeurtenissen te gebruiken in het boek.
Soms is het boek moeilijk te begrijpen door het aparte woordgebruik soms in het boek, maar dat maakt het net een uniek boek.
Ik denk dat de schrijver van het boek een goed boek heeft geschreven waarmee hij zowel jong volwassenen als jongeren kan bereiken.
Het boek is zeker een aanrader naar mensen die niet vaak lezen toe.
Ik heb het boek gelezen voor een schoolopdracht.
De schrijver neemt je mee in het verhaal door confronterende, maar soms ook rare gebeurtenissen te gebruiken in het boek.
Soms is het boek moeilijk te begrijpen door het aparte woordgebruik soms in het boek, maar dat maakt het net een uniek boek.
Ik denk dat de schrijver van het boek een goed boek heeft geschreven waarmee hij zowel jong volwassenen als jongeren kan bereiken.
Het boek is zeker een aanrader naar mensen die niet vaak lezen toe.
0
geplaatst: 20 oktober 2016, 17:29 uur
Naar Merelbeke,
Kort en krachtig zou ik het omschrijven als ,'een roman vol fantasie en verassingen'.
Het boek was zeer vernieuwend voor mij, dit is zeker en vast te danken aan de aparte schrijfstijl van Stefan Hertmans. De eerste dertig pagina's waren dan ook wennen voor mij.
Doorheen het boek werd ik telkens opnieuw verbaasd door het ontbreken van de naam van het hoofdpersonage, 'ik', de jongen zonder naam. Een boek schrijven vanuit het perspectief van een persoon zonder naam, hiervoor is een grote hoeveelheid aan creativiteit en inlevingsvermogen nodig.
Het boek valt niet onder mijn favorieten, maar is zeker wel een aanrader.
Voor zowel jongeren en ouderen dit niet veel lezen is dit boek een aanrader.
Kort en krachtig zou ik het omschrijven als ,'een roman vol fantasie en verassingen'.
Het boek was zeer vernieuwend voor mij, dit is zeker en vast te danken aan de aparte schrijfstijl van Stefan Hertmans. De eerste dertig pagina's waren dan ook wennen voor mij.
Doorheen het boek werd ik telkens opnieuw verbaasd door het ontbreken van de naam van het hoofdpersonage, 'ik', de jongen zonder naam. Een boek schrijven vanuit het perspectief van een persoon zonder naam, hiervoor is een grote hoeveelheid aan creativiteit en inlevingsvermogen nodig.
Het boek valt niet onder mijn favorieten, maar is zeker wel een aanrader.
Voor zowel jongeren en ouderen dit niet veel lezen is dit boek een aanrader.
0
geplaatst: 20 oktober 2016, 18:19 uur
Hallo allemaal, ik heb voor het vak Nederlands het boek "naar Merelbeke" van Stefan Hertmans moeten lezen. Het duurde heel lang tot ik het boek had uitgelezen. Ik snapte namelijk de verhaallijn niet goed en daarom heb ik sommige delen 2 keer moeten lezen. Ik zou het boek jullie niet aanraden. Ik vond het boek niet interessant en ook niet aangenaam om te lezen.
0
geplaatst: 20 oktober 2016, 19:04 uur
Het boek Naar Merelbeke.
Dit boek heeft een zeer aparte stijl waardoor het allemaal een beetje stroever verloopt. Soms is de schrijver genaamd, Stefan Hertmans, niet zo duidelijk en sommige keren is hij dan weer te langdradig over korte onderwerpen.
Sommige zinnen heb ik toch wel een paar keer moeten lezen, maar na dit te doen werd het me toch duidelijk.
Het is een zeer apart boek, maar afraden zou ik hem niet. Ik denk dat het zeker een boek is dat leesbaar is door jong en oud.
Dit boek heeft een zeer aparte stijl waardoor het allemaal een beetje stroever verloopt. Soms is de schrijver genaamd, Stefan Hertmans, niet zo duidelijk en sommige keren is hij dan weer te langdradig over korte onderwerpen.
Sommige zinnen heb ik toch wel een paar keer moeten lezen, maar na dit te doen werd het me toch duidelijk.
Het is een zeer apart boek, maar afraden zou ik hem niet. Ik denk dat het zeker een boek is dat leesbaar is door jong en oud.
0
geplaatst: 20 oktober 2016, 20:12 uur
Voor een schoolopdracht moest ik het boek "Naar Merelbeke" van Stefan Hertmans lezen.
Kort samengevat is het een leuk boek voor iedereen die van boeken lezen houdt. Door de ingewikkelde schrijfstijl is het boek vaak moeilijk te begrijpen dus vergt het ervaring van de lezer om de inhoud te begrijpen.
Er komen vaak ongerelateerde voorwerpen zoals een paardenkastanje of een insect voor, wat het hele gebeuren zelfs ingewikkelder maakt. Ik denk dat deze meer een poging van de schrijver zijn om meer artistiek over te komen en de lezer meer te doen nadenken.
Wat ook opvallend is, is dat het hoofdpersonage geen naam heeft. Dit is volgens mij een poging van de schrijver om de leeservaring meer persoonlijk te doen voelen. Zo heeft de lezer minder moeite om zichzelf als het hoofdpersonage in te beelden.
Door al dit was het boek, voor iemand die niet veel boeken leest, moeilijk om te volgen tot het einde.
Buiten de ingewikkelde delen was het verhaal een meevaller. Het laat zien hoe chaotisch een puberbrein kan zijn en doet de wat ouderen onder ons terugdenken aan die mooie tijd van hun leven. Voor degenen die graag wat denken tijdens het lezen, is het een echte aanrader.
Kort samengevat is het een leuk boek voor iedereen die van boeken lezen houdt. Door de ingewikkelde schrijfstijl is het boek vaak moeilijk te begrijpen dus vergt het ervaring van de lezer om de inhoud te begrijpen.
Er komen vaak ongerelateerde voorwerpen zoals een paardenkastanje of een insect voor, wat het hele gebeuren zelfs ingewikkelder maakt. Ik denk dat deze meer een poging van de schrijver zijn om meer artistiek over te komen en de lezer meer te doen nadenken.
Wat ook opvallend is, is dat het hoofdpersonage geen naam heeft. Dit is volgens mij een poging van de schrijver om de leeservaring meer persoonlijk te doen voelen. Zo heeft de lezer minder moeite om zichzelf als het hoofdpersonage in te beelden.
Door al dit was het boek, voor iemand die niet veel boeken leest, moeilijk om te volgen tot het einde.
Buiten de ingewikkelde delen was het verhaal een meevaller. Het laat zien hoe chaotisch een puberbrein kan zijn en doet de wat ouderen onder ons terugdenken aan die mooie tijd van hun leven. Voor degenen die graag wat denken tijdens het lezen, is het een echte aanrader.
2
geplaatst: 20 oktober 2016, 20:17 uur
Welke gebruiker hier is docent en laat iedereen hier een stukje neerzetten
?

0
geplaatst: 20 oktober 2016, 20:20 uur
Het boek: Naar Merelbeke
De personages in het boek hebben naar mijn mening ieder een apart karakter. De vader is voor mij de persoon die naast het hoofdpersonage erg opvalt. Hij is een erg rustgevend persoon die enkel het beste met zijn gezin voorheeft.
Het hoofdpersonage wordt voorgesteld als iemand met een zeer hoog fantasiegehalte. Hij brengt in het verhaal zijn dagen door met een parkiet en zelfs palingen. Op die manier verliest hij ook verschillende vriendschappen met klasgenoten. Het geeft je een soort van medelijden met de jongen. De stemmingswisselingen tussen de familieleden is erg opvallend.
Het fragment waarbij hij een intien moment met zijn nicht deelt is voor mij erg mysterieus maar langs de andere kant geeft het me ook een hele sterke motivatie om door te lezen.
De Franstalige Oom had ook een erg grote invloed op de sfeer in het huis. De moeder haar gedrag veranderd, heel het huis stonk van de sigarenrook en van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat dronk Oom Doresta samen met de grootvader sterke drank. De grootvader kan je moeilijk onderscheiden van de realiteit en de fantasie. Hij komt soms in het verhaal tevoren met erg sterke en ongeloofwaardige gedachten.
Het is Stefan Hertmans gelukt om de lezer hierdoor zo goed mogelijk van de waarheid te weerhouden. Het is zeker een aanrader!
De personages in het boek hebben naar mijn mening ieder een apart karakter. De vader is voor mij de persoon die naast het hoofdpersonage erg opvalt. Hij is een erg rustgevend persoon die enkel het beste met zijn gezin voorheeft.
Het hoofdpersonage wordt voorgesteld als iemand met een zeer hoog fantasiegehalte. Hij brengt in het verhaal zijn dagen door met een parkiet en zelfs palingen. Op die manier verliest hij ook verschillende vriendschappen met klasgenoten. Het geeft je een soort van medelijden met de jongen. De stemmingswisselingen tussen de familieleden is erg opvallend.
Het fragment waarbij hij een intien moment met zijn nicht deelt is voor mij erg mysterieus maar langs de andere kant geeft het me ook een hele sterke motivatie om door te lezen.
De Franstalige Oom had ook een erg grote invloed op de sfeer in het huis. De moeder haar gedrag veranderd, heel het huis stonk van de sigarenrook en van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat dronk Oom Doresta samen met de grootvader sterke drank. De grootvader kan je moeilijk onderscheiden van de realiteit en de fantasie. Hij komt soms in het verhaal tevoren met erg sterke en ongeloofwaardige gedachten.
Het is Stefan Hertmans gelukt om de lezer hierdoor zo goed mogelijk van de waarheid te weerhouden. Het is zeker een aanrader!
0
geplaatst: 20 oktober 2016, 20:23 uur
Ik heb het boek ‘naar Merelbeke’ van Stefan Hertmans gelezen. Ik had het moeilijk om dit boek te lezen omdat de schrijver gebruik maakt van een moeilijk taalgebruik, hij schrijft naast het algemeen Nederlands ook zinnen in het Frans. Doordat de schrijver soms Franse zinnen in het boek schreef, begreep ik bepaalde delen van het boek minder goed. Hierdoor vindt ik het boek minder aangenaam om te lezen. Het dialect dat erin wordt gebruikt vindt ik wel een pluspunt. Het geeft een verfrissing aan het verhaal.
0
geplaatst: 20 oktober 2016, 20:45 uur
Het boek ‘Naar Merelbeke’ is een coming of age roman waarin de naamloze protagonist, uit wiens standpunt het verhaal geschreven is, in zijn puberteit zit. Zijn vader en moeder, zijn grootvader, zijn Franstalige oom Doresta en zijn nichten zijn de andere personages in het verhaal. Het feit dat het hoofdpersonage geen naam heeft, maakt dit boek uniek.
De gebeurtenissen in het verhaal spelen zich vaak af in de familiekring. Er zijn zowel grappige als ontroerende momenten in het verhaal.
De auteur schrijft over de zowel vreemde als bizarre fantasieën van het hoofdpersonage. Het verhaal is op een zekere literaire niveau geschreven. Er is een moeilijke zinsbouw aanwezig. De zinnen zijn lang en bevatten moeilijke woorden. Sommige zinnen moest ik meerdere keren lezen om het te kunnen begrijpen. Vlot leesbaar is het boek dus niet. Wat ik wel goed vond is dat het boek in de ik-vorm is geschreven. Hierdoor kon ik mij, ondanks de ingewikkelde structuur van het boek, toch nog een beetje inleven in het verhaal.
Het boek heeft me niet kunnen bekoren omdat ik het verhaal niet helemaal heb begrepen. Maar voor de lezers die graag de lat hoog leggen, raad ik ze dit boek wel aan.
De gebeurtenissen in het verhaal spelen zich vaak af in de familiekring. Er zijn zowel grappige als ontroerende momenten in het verhaal.
De auteur schrijft over de zowel vreemde als bizarre fantasieën van het hoofdpersonage. Het verhaal is op een zekere literaire niveau geschreven. Er is een moeilijke zinsbouw aanwezig. De zinnen zijn lang en bevatten moeilijke woorden. Sommige zinnen moest ik meerdere keren lezen om het te kunnen begrijpen. Vlot leesbaar is het boek dus niet. Wat ik wel goed vond is dat het boek in de ik-vorm is geschreven. Hierdoor kon ik mij, ondanks de ingewikkelde structuur van het boek, toch nog een beetje inleven in het verhaal.
Het boek heeft me niet kunnen bekoren omdat ik het verhaal niet helemaal heb begrepen. Maar voor de lezers die graag de lat hoog leggen, raad ik ze dit boek wel aan.
0
geplaatst: 20 oktober 2016, 20:45 uur
Ik heb de afgelopen weken het boek "naar merelbeke" gelezen voor een schoolopdracht.
Het is een boek met soms een moeilijk te volgen verhaallijn doordat de schrijver gebruik maakt van vele kleinere hoofdstukken. Het boek speelt zowel in op iets lichtere thema' s als op iets volwassenere thema' s en heeft soms een rijke fantasie.
Wat het boek ook een zekere mysterieuziteit geeft is dat het hoofdpersonage namelijk niet echt een naam toegekend krijgt, we krijgen enkel vage beschrijvingen van hoe het jongentje er uit ziet.
Over het algemeen is het een leuk uitdagend boek om te lezen en zou ik het zeker aanraden.
Het is een boek met soms een moeilijk te volgen verhaallijn doordat de schrijver gebruik maakt van vele kleinere hoofdstukken. Het boek speelt zowel in op iets lichtere thema' s als op iets volwassenere thema' s en heeft soms een rijke fantasie.
Wat het boek ook een zekere mysterieuziteit geeft is dat het hoofdpersonage namelijk niet echt een naam toegekend krijgt, we krijgen enkel vage beschrijvingen van hoe het jongentje er uit ziet.
Over het algemeen is het een leuk uitdagend boek om te lezen en zou ik het zeker aanraden.
0
geplaatst: 20 oktober 2016, 22:15 uur
Ik heb de laatste dagen het boek 'Naar Merelbeke' van Stefan Hertmans gelezen. Het was een schoolopdracht want anders zou ik nooit uit mezelf een boek beginnen lezen.
Ik vond het een heel eigenaardig boek. De schrijver kaan heel veel pagina's stilstaan bij één gebeurtenis, hij legt alles op een heel gedetailleerde manier uit. Dat is zeker niet slecht, maar soms maakt hij daardoor het verhaal wel langdradig maar dat is in de meeste boeken in sommige fragmenten wel onvermijdbaar. Heel vreemd is eigenlijk ook dat het hoofdpersonage geen naam heeft. Hij maakt het boek door zijn heel brede fantasie eigenlijk interessant. Hij zorgt ervoor dat je aan elke bladzijde begint met zin om te lezen, daarom is het zeker een aanrader.
Ik vond het een heel eigenaardig boek. De schrijver kaan heel veel pagina's stilstaan bij één gebeurtenis, hij legt alles op een heel gedetailleerde manier uit. Dat is zeker niet slecht, maar soms maakt hij daardoor het verhaal wel langdradig maar dat is in de meeste boeken in sommige fragmenten wel onvermijdbaar. Heel vreemd is eigenlijk ook dat het hoofdpersonage geen naam heeft. Hij maakt het boek door zijn heel brede fantasie eigenlijk interessant. Hij zorgt ervoor dat je aan elke bladzijde begint met zin om te lezen, daarom is het zeker een aanrader.
0
geplaatst: 20 oktober 2016, 22:23 uur
Ik heb onlangs een boek gelezen, genaamd Naar Merelbeke. Naar Merelbeke is een autobiografische roman van Stefan Hertmans. Het perspectief van de hoofdrol, een kind wordt aangehouden. Daardoor gaat het boek vooral over fantasie. De fantasie van de overgevoelige ik-persoon is zeer groot, dat is ook te merken aan de verrassing wending in het verhaal. Het vertelperspectief blijft het hele boek door hetzelfde. Zeker een aanrader voor mensen die graag fictieve boeken lezen.
0
geplaatst: 21 oktober 2016, 01:31 uur
Ik heb recentelijk het boek 'Naar Merelbeke' gelezen voor een opdracht van het vak Nederlands. De auteur is Stefan Hertmans.
In het begin vond ik het lezen wat lastig door de ingewikkelde opbouw bv. omdat ik ten eerste nog niet de naam van het jongetje wist. Na een tijd leek het verhaal zeer logisch in elkaar te zitten. De schrijver maakt gebruik van moeilijke woorden en woordspelingen maar het verhaal word steeds interessanter en leuker zoals bv. het moment dat zijn moeder ziet dat het jongetje zijn lakens besmeurd zijn met teeltvocht.
Ik vind het persoonlijk een goed boek voor je hersens eens goed te laten functioneren voor het snappen van het verhaallijn. Het verhaal is wel leuk en je snapt het jongetje zijn gedachten soms wel als je een tiener bent, maar het kan nog aangenamer. Ik raad het zeker iedereen die 16+ is aan!
In het begin vond ik het lezen wat lastig door de ingewikkelde opbouw bv. omdat ik ten eerste nog niet de naam van het jongetje wist. Na een tijd leek het verhaal zeer logisch in elkaar te zitten. De schrijver maakt gebruik van moeilijke woorden en woordspelingen maar het verhaal word steeds interessanter en leuker zoals bv. het moment dat zijn moeder ziet dat het jongetje zijn lakens besmeurd zijn met teeltvocht.
Ik vind het persoonlijk een goed boek voor je hersens eens goed te laten functioneren voor het snappen van het verhaallijn. Het verhaal is wel leuk en je snapt het jongetje zijn gedachten soms wel als je een tiener bent, maar het kan nog aangenamer. Ik raad het zeker iedereen die 16+ is aan!
0
geplaatst: 21 oktober 2016, 07:41 uur
Ik heb het boek ‘Naar Merelbeke’ gelezen. Het boek is geschreven door de auteur Stefan Hermans.
Het verhaal gaat om een naamloze jongen die op ander halve been probeert door te leven. Maar er is een geelkleurig insect dat hem altijd volgt. Hij heeft een nonkel twee verblindende dochters. Zijn grootste wens is Merelbeke bezoeken waar hij veel merels kan zien. Alexine de jongste dochter van Doresta lukt het om de jongen een mooie nacht te geven. Ik vond het boek niet goed omdat het een fictief boek was maar ik raad het aan aan fictieve lezers
Het verhaal gaat om een naamloze jongen die op ander halve been probeert door te leven. Maar er is een geelkleurig insect dat hem altijd volgt. Hij heeft een nonkel twee verblindende dochters. Zijn grootste wens is Merelbeke bezoeken waar hij veel merels kan zien. Alexine de jongste dochter van Doresta lukt het om de jongen een mooie nacht te geven. Ik vond het boek niet goed omdat het een fictief boek was maar ik raad het aan aan fictieve lezers
3
geplaatst: 21 oktober 2016, 19:24 uur
Muhammed
leutrim
Steffie123
Lance
Gillis
DebbyVanRoey
saraaa
en nog een paar...
Zitten jullie allemaal in dezelfde klas? Is het een opdracht ergens op internet een recensie te plaatsen? En hoe kwamen jullie erbij om dit boek te lezen?
Of komen jullie hier nooit meer terug...
leutrim
Steffie123
Lance
Gillis
DebbyVanRoey
saraaa
en nog een paar...
Zitten jullie allemaal in dezelfde klas? Is het een opdracht ergens op internet een recensie te plaatsen? En hoe kwamen jullie erbij om dit boek te lezen?
Of komen jullie hier nooit meer terug...

0
geplaatst: 22 oktober 2016, 15:49 uur
In De Site > Algemeen > Naar Merelbeke:
Voor een schoolopdracht las ik het boek Naar Merelbeke geschreven door Stefan Hertmans. Ikzelf ben geen goede lezer, dat komt misschien omdat ik bijna nooit lees. Ik had veel moeite om het boek te onthouden, ik las het namelijk niet in één stuk uit. Het boek is onderverdeeld in achtendertig korte thema's die niet allemaal aan elkaar aansluiten. Als ik in het boek begon te lezen dan moest ik soms een paar bladzijden terug beginnen om me het stuk van de dag ervoor terug te herinneren. Dat komt denk ik door de vele thema's
Voor een schoolopdracht las ik het boek Naar Merelbeke geschreven door Stefan Hertmans. Ikzelf ben geen goede lezer, dat komt misschien omdat ik bijna nooit lees. Ik had veel moeite om het boek te onthouden, ik las het namelijk niet in één stuk uit. Het boek is onderverdeeld in achtendertig korte thema's die niet allemaal aan elkaar aansluiten. Als ik in het boek begon te lezen dan moest ik soms een paar bladzijden terug beginnen om me het stuk van de dag ervoor terug te herinneren. Dat komt denk ik door de vele thema's
* denotes required fields.
* denotes required fields.