De verhalenbundel I, Robot van Asimov beviel me erg goed waardoor het hoog tijd was om eens aan een volwaardige novel te beginnen. Ik heb ondertussen wel een voorraadje aan boeken van de schrijver liggen, maar het probleem is dat hij blijkbaar meerdere universa heeft gecreëerd in zijn boeken. The Stars, Like Dusk is het eerste deel uit de Galactic Empire reeks (heeft blijkbaar ook een link met de Foundation saga) en dan leek me dat wel een goede start te zijn. Misschien ook niet het slimste plan aangezien ik de sequels mis, maar bon.
Asimov beschouwde dit later als één van zijn slechtste boeken en hoewel ik bitter weinig van de man heb gelezen, hoop ik inderdaad dat de rest van zijn werk beter is. Het grote probleem is dat het verhaal nooit echt op gang komt. Mijn boek mankeert trouwens twee pagina's (die zijn er blijkbaar uitgescheurd, dat is de pech dat je kunt hebben als je je boeken op een rommelmarkt koopt..) en zelfs dan mis je niets. De schrijfstijl van Asimov daarentegen is wel lekker vlot trouwens, maar de zoektocht naar het mysterieuze document (dat dan uiteindelijk de grondwet van Amerika blijkt te zijn.. Gaap) wordt halverwege het verhaal gewoon verticaal geklasseerd en heel die zoektocht naar de rebellen komt ook onverwacht en met een anti-climax ten einde. Klinkt allemaal wel erg negatief als ik het zo nalees en dat is nu ook wel niet mijn bedoeling. Hoewel de romance tussen Biron en Artemisia niet echt een solide basis heeft, zijn het wel vermakelijke personages.
Ach, het is natuurlijk één van de eerste verhalen van Asimov dus hij was waarschijnlijk nog wat zijn draai aan het zoeken, maar zo'n I, Robot (dat uit dezelfde periode stamt) is toch van een hoger niveau. De uitgave van Bruna is trouwens wel erg slecht. Veel slordigheden (hij zie ipv hij zei bijvoorbeeld of het woord tegenhoudenden) en dat stoort toch ook wel.
3*