menu

Tsjestnyj Bor - Fjodor Dostojevski (1848)

Alternatieve titels: Een Eerlijke Dief | De Eerlijke Dief | Честный вор

mijn stem
3,36 (11)
11 stemmen

Russisch
Sociaal

30 pagina's
Eerste druk: Notities van het Vaderland, Sint Petersburg (Rusland)

Het verhaal begint wanneer de verteller een kostganger in huis haalt, een ex-soldaat genaamd Astafi Iwanowitsj. Op een dag sluipt een dief het huis binnen en steelt de huisbaas zijn jas. De dief ontkomt ondanks dat Astafi hem achterna gaat. Astafi kan er maar niet over uit hoe dit mogelijk is. Op een avond vertelt hij de huisbaas een verhaal over een eerlijke dief die hij ooit is tegengekomen.

zoeken in:
avatar van mjk87
3,0
Aardig kortverhaal van D. Een verhaal in een verhaal, een opzet die wel werkt maar die ik niet helemaal begrijp. Er had iets ander mee gedaan kunnen worden, tot een simpel gesprek op straat aan toe. Een echte clue of climax is er niet, dat is jammer want je wacht er wel op. Wel prettig geschreven in een typisch Russische stijl dat die literatuur zo mooi maakt. 3*

avatar van Silvio Dante
3,5
Een eerlijke dief, een kort verhaaltje van onze goede vriend Fjodr dat ik hoofdzakelijk gelezen heb omdat de aantekeningen in het verzamelde werk van Van Oorschot aangaven dat dit een soort pseudo-vervolg van Arme mensen zou betreffen. Helaas, verder dan een vluchtige vermelding (van om en beide tien woorden) omtrent het lot van Makar Dewoesjkin kwam het echter niet.

Doch ben ik tevreden dit werkje gelezen te hebben: geweldige fijnzinnige Russische humor alweer, geheel in de stijl van z'n groot, stichtend voorbeeld Gogol. En ondanks het beperkte aantal bladzijden ga je toch wat voelen voor 'de eerlijke dief'; een sympathie die z'n hoogtepunt bereikt in het haast ontroerende einde, waarbij in tegenstelling tot wat men hierboven beweerd, Dotsojevski wel degelijk met een pointe op de proppen komt.

Nou glad, leuk tussendoortje. 3.5*

4,0
Je zegt dat je de opzet van een verhaal in een verhaal hier niet goed begrijpt, mjk87. Volgens mij gaat het eigenlijk niet om het verhaal van een diefstal, maar om de beschrijving van een sociaal-maatschappelijke realiteit, die juist zo pakkend en indringend wordt door de genoemde structuur: het is een realiteit waar iedereen op zijn manier en op zijn beurt deel van uitmaakt. En dat wil Dostojevski op een pregnante manier onder de aandacht brengen.

avatar van mjk87
3,0
Ik zou graag op je reageren ThomasVV, maar dit werkje is te lang geleden om een zinnige reactie te geven.

Ik ben overigens nu bezig met Aantekeningen uit het Dodenhuis en daar gebruikt D. dezelfde methode, nu waarin een persoon in de eerste paar bladzijden een manuscript vindt van iemand. Dat manuscript is 99% van het boek.

4,0
Tof dat je zo reageert, mjk87. Na bijna 15 jaar zou ik me zelfs niet meer herinneren het verhaal ooit gelezen te hebben! Het kader dat D. gebruikt voor zijn verhalen, is inderdaad vaak een met tussenstadia: brieven, verhalen rond verhalen, veel extra personages. Daarmee bereikt hij voor mij een effect van grotere "objectiviteit" en "realisme", en krijgt het geheel een bredere, socialere dimensie. Zo ervoer ik het in ieder geval in dit verhaal, en in "Arme mensen"...

Gast
geplaatst: vandaag om 12:34 uur

geplaatst: vandaag om 12:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.