Magician - Raymond E. Feist (1982)

Het eerste deel van een uitermate lange reeks boeken van Feist, en één van de beste. Er zitten wel nog wat flagrante lotr rip offs in ... de weg door de bergen is versperd, dus maar even een oude mijngang opzoeken... OMFG waar dan plots een drakending zit. maar ook enkele zeer leuke vondsten. Ach, er gebeurt zoveel, ik kan het me niet meer allemaal voor de geest halen, maar ik weet wel dat dit 5* zal zijn.

Tja Feist heeft in mijn ogen met zijn meest recente boeken flink wat geloofwaardigheid verloren, maar zijn debuut is wel een klapper van jewelste.

Een episch verhaal om je vingers bij af te likken, een goede plotontwikkeling en een spanningsboog waar je "u" tegen kan zeggen, wat wil men nog meer van een avonturenboek ? Ook de karakters zijn - voor het genre - vrij goed opgebouwd en herkenbaar in hun doen en laten.

Jammer alleen dat het eerste boek tegelijk zijn meesterwerk is. Afgezien van de majestueuze Empire-reeks die hij samen met Janny Wurts heeft geschreven, komt hij later niet aan de hielen van dit boek.

De Empirereeks heb ik nog niet gelezen, maar dat zal ik bij deze ook eens doen, beloofd!

Ik vind persoonlijk dat hij naar fantasy normen erg lang een hoog niveau aanhoudt. Hij laat dan natuurlijk ook een erg lange periode passeren, en ettelijk personages worden oud en sterven van ouderdom.

De overige boeken van de Riftwar en de Serpentwar-reeksen blijven inderdaad erg genietbaar. Bij aanvang van de Krondor-reeks is de klad er ingeslopen: de plotwendingen die Magician fris, onderhoudend en verrassend houden, hebben dat plaats gemaakt voor heel lineaire plots die bepaald niet overlopen van de inspiratie. Het herkauwen van ouwe favorieten zoals Jimmy the Hand die in de voorgaande reeksen al meer dan genoeg aandacht heeft gekregen, werkt dan ietwat op mijn zenuwen.

Dat alles neemt niet weg dat bijna al zijn boeken lekker weg lezen. Zelfs zijn laatste Flight of the Nighthawks was in een mum van tijd uit. Des te jammer dat het heilige vuur is gedoofd, anders had ik handenwrijvend uitgezien naar de volgende aflevering van de Darkwar-trilogie.

Eén van de leukste fantasy-boeken die ik heb gelezen. Zoals gebruikelijk staan er twee machten tegenover elkaar, maar doordat het verhaal vanuit beide perspectieven wordt verteld, is er eens niet zo'n duidelijk onderscheid tussen goed en kwaad. Leuke personages, ook.

3,5*

Ik acht mezelf zeker geen fantasy lezer, maar ik vind dit boek wel fantastisch mooi. Wat kleine pik acties van Tolkien zijn vergeefbaar onder het motto, beter goed gepikt dan slecht verzonnen. Een boek dat mij al 400 pagina's blijft boeien, zegt wat over de inhoud. Het enige negatieve dat ik kan bedenken zijn de enigzins grote tijdsprongen, waardoor ik weer even in het verhaal moet komen.

Nu vraag ik me af of de volgende twee delen in deze serie nu het verhaal af gaan ronden, de "tsurani oorlog" of beginnen er weer nieuwe verhalen?

In ieder geval een topper (zonder breezer ananas) die waarschijnlik naar een dikke 4 * gaat.

marzuq schreef:
Ik acht mezelf zeker geen fantasy lezer, maar ik vind dit boek wel fantastisch mooi. Wat kleine pik acties van Tolkien zijn vergeefbaar onder het motto, beter goed gepikt dan slecht verzonnen. Een boek dat mij al 400 pagina's blijft boeien, zegt wat over de inhoud. Het enige negatieve dat ik kan bedenken zijn de enigzins grote tijdsprongen, waardoor ik weer even in het verhaal moet komen.

Nu vraag ik me af of de volgende twee delen in deze serie nu het verhaal af gaan ronden, de "tsurani oorlog" of beginnen er weer nieuwe verhalen?

In ieder geval een topper (zonder breezer ananas) die waarschijnlik naar een dikke 4 * gaat.

Er blijven grote tijdsprongen gemaakt worden, dus het oude conflict eindigt wel, maar er blijft wel wat over en weer gereis plaatsvinden. Maar dan zo eerder een soort handelsrelatie.

Ik kan zeker aanraden om verder te lezen, maar als je niet echt houdt van fantasy moet ik je misschien toch wel waarschuwen dat er nog wel wat gedoe rond magie inzit.

Gajarigon,
Nu heb ik op zich niets tegen magie hoor, integendeel machtig en prachtig. Wat ik echter vind is dat in sommige boeken te serieus wordt gedaan over magie. Het magie gehalte in magier vind ik fuctioneel (de verdronken trollen en de scheurring) Ondertussen weer een stuk verder en het boek blijft geweldig. Puk is nu de tsurani aan het leren paardrijden en ik snak alweer naar de ontwikkelingen in midkemia. Het begin van het "tweede" boek vind ik overigens wel iets minder pakkend (puk als slaaf)

Een aardig boek, maar niet geweldig. Feist lijkt erg zijn best te doen om clichés uit de weg te gaan. (de magier wiens krachten maar niet willen werken en die aan het eind van het boek het prinsesje NIET krijgt). Behoort zeker niet de beste fantasy die ik heb gelezen.

Ik heb deze geweldige schrijver een paar jaar geleden mogen interviewen in Amsterdam voor een boekenkrant. Als groot liefhebber (vooral de eerste twee series) van zijn werk vond ik dit een super ervaring, al was ik verschrikkelijk zenuwachtig. Maar het bleek een hele vriendelijke en praatgrage man te zijn en ik heb mijn Magiër door hem laten signeren.

Maar nu even naar het boek. Traag begin, maar voor een fantasy boek zeker van goede kwaliteit met hele sterke karakters en een boeiend verhaal. Inderdaad heb je wel eens het idee dat hij ietsjes te veel naar Tolkien heeft gekeken(bijv. de elfen), maar als je je daar overheen zet heb je wel een erg goed fantasy boek.
De rest van de serie is leuk en ik had ze in een adem uit, evenals de boeken over de Slangenoorlog.
Bij de Krondor-serie ging 't wat mij betreft de verkeerde kant op, en ik heb dan wel bijna alles, maar het is me niet allemaal even goed bijgebleven.
Zijn Conclaaf der Shaduwen serie is best wel aardig, maar je herkent gelijk zijn schrijfstijl, die nu wel ietsje voorspelbaar begint te worden. Erg veel Feist-cliche's. Maar ze lezen lekker weg en de karakters zijn weer sympathiek.
Wel aan te raden is om iid met dit boek te beginnen en de series op volgorde te lezen.

Nu ben ik jaloers.

Ik vond Magier echt vele malen beter dan die irritante rijmpjes en liedjes van Tolkien. Wat een suffe boeken zijn dat. De boeken van Feist zijn veel spannender en de gevechten ook veel beter beschreven. Tolkien beschrijft alleen wat voor gevoel er in de lucht hangt en wat voor blaadjes eraan de bomen hangen als er gevochten wordt.

Nou nou AHWA ik ben het niet geheel met je eens, maar dat hoeft natuurlijk ook niet.

SHAPPY1010
Ben je een fanatieke fantasy fan? Zo niet, dan ben ik geintresseerd in welke fantasy wel tot de beste behoort die je hebt gelezen?

In ieder geval ben ik ondertussen (ik heb het zo druk) weer een stukje verder. Puc heet nu Milamber, hij heeft de opbouw van Kelewan aanschouwd. Ik vond dit gedeelte bij nader inzien erg mooi, ondanks dat het hele deel waarin Puc door de zwarte magiers wordt opgeleid het verhaal redelijk vertraagt. Ik hoop dat het ritme nu weer begint te versnellen, want er wordt nu weer een sprong naar Midkemia gemaakt

[quote]AHWA schreef:
Ik vond Magier echt vele malen beter dan die irritante rijmpjes en liedjes van Tolkien. ^[quote]

Oké dat is wel waar maar je moet toegeven dat tolkien een soort van de schaper is van dit soort fantasy.
In Magiër zijn er veel overeenkomsten met de lotr.
Zoals vb in de mijnen van de dwergen en elvandar en loriën.
Maar ik moet wel toegeven dat ik Magiër leuker vond om te lezen het is in het geheel een totaal ander verhaal.
Bij Magiër zelf heb ik even moeten doorbijten om hem uit te krijgen door de erg langdradige beschrijvingen. Maar de boeken die daar op volgen Zilverdoorn, duisternis over sethanon enz Daar ben ik echt door gevlogen.
Het kan ook gedeeltelijk aan de vertaler liggen want Magiër heeft wel een andere vertaler dan de rest maar dat acht ik toch onwaarschijnlijk.
ik vind de boeken van feist de beste fantasy boeken die ik gelezen heb op 2 na
aan te raden is om met Magiër te beginnen en de boeken op volgorde te lezen!

Eindoordeel. Het boek start erg sterk, ik kon me goed identificeren met de hoodrol(len). Bovendien ontwikkelt zich een goed verhaal met voldoende vaart en spanning. Echter, het noodlot slaat toe op ongeveer driekwart. De ontwikkelingen rond de vernieuwde positie van de hoofdrolspeler vertragen het verhaal en bovendien wordt er over die positie zoveel informatie gegeven dat het vervelend wordt. Ik heb me er echt doorheen moeten bijten. De spanningsboog werd langzaam aan wel weer opgerekt, maar de gretigheid waarmee ik de 1e helft las, was verdwenen. Ondanks dat blijft er een hoop perspectief voor deze fantasy wereld en personages. In de hoop dat alle saaie info nu wel verstrekt is en er in de volgende boeken doorgestoomd kan worden ga ik enthousiast verder in Zilverdoorn

Weet iemand waar ik dit boek in het Engels kan vinden ?
Ik heb het boek in het Nederlands gelezen, en dit was zeker het beste boek dat ik ooit heb gelezen.

O ja en nog iets, dit boek was er volgens mij eerder dan Tolkien, dus hoe kan het dan een rip- off zijn ?

Tolkien leefde zelfs al niet meer toen dit boek uitkwam.

Ik ben en blijf een Fan van Feist. Magician is een van de boeken die mij er toe heeft gezet meer te gaan lezen.

Het verhaal is goed, de karakters en plotwendingen zijn goed, wel moet ik zeggen dat ik het verhaal lekkerder vind lezen in het engels dan in onze eigen moedertaal.

Check eerst even datgene wat je post zeg, als je met zulke posts komt aanzetten...
Come on, The Lord of the Rings is al uitgebracht in 1954....De verfilmingen daarentegen, die zijn pas een paar jaar oud. Elke fantasy-lezer zou dat moeten weten.
Als je meer wil lezen over Tolkien en zijn werk, bezoek dan bijvoorbeeld eens 'zijn' Wikipedia pagina: http://nl.wikipedia.org/wiki/Tolkien#Bibliografie

Nou fanatiek niet, maar Lord of the Rings, the Living Tower Trilogy, A Game of Thrones, Oog van de Draak, Dark Tower Trilogy en Amtrak Wars zijn enkele die bij mij hoog genoteerd staan.

Van dit boek heb ik echt genoten. Ik dacht eerst: O jee, een boek van 800 pagina's, dit houd ik nooit vol. En kijk nu eens, ik heb al 9 boeken van hem uit, dit blijft toch de absolute topper hoor. Fantasy die het personage in 1 boek zo veel veranderingen laat ondergaan, nog nooit gezien.

Er zitten inderdaad wat elementen van Tolkien in, maar wat is daar mis mee, waarom zou iets dat goed werkt niet mogen gebruikt worden voor een nieuw boek, Tolkien zou vereerd zijn als hij nog leefde

Je begint best met dit boek te lezen, maar dit is echter niet noodzakelijk, bij elk boek geeft Feist over belangrijke feiten de nodige informatie, en dat vind ik er zo goed aan. Je kan wel eens een reeks overslaan, maar het blijven pareltjes, dus waarom zou je het doen?

Anyhow, dit boek is een echte aanrader, voor iedereen die zichzelf een fantasyfan wilt noemen is dit zelfs een must...

5 dik verdiende sterren

Erg mooi boek. Ik vond het vooral mooi dat de gebruikelijke grens tussen goed en kwaad in dit boek op meerdere manieren doorbroken werd bijvoorbeeld door Puc in de wereld van de tsurani te laten leven en hem ook het eergevoel voor het keizerrijk bij te brengen, en ook Kasumi die bijzonder goed wordt ontvangen door de midkemiërs. In weze vond ik de de twee volkeren niet veel van elkaar verschillen, in beide gevallen was er sprake van een machtstrijd (Het spel bij de tsurani en de strijd om de troon van Gys in midkemia) en het leek mij er meer op dat in beide werelden en het goed en het kwade aanwezig was en dat de scheiding niet tussen de werelden zelf lag

Het enige minpuntje vond ik ook de enkele Lotr rip-offs die ik vooral in het begin van het boek wel erg treffend vond en die daarom voor mij het boek wat minder origineel maakte, later verdwijnen de meeste overeenkomsten echter en wordt het boek een genot om te lezen, de 740 pagina's waren dan ook binnen no-time uit.

4,5 *

In vergelijking met George R. R. Martin (A song of Ice and Fire), schiet deze fantasy gewoon tekort.

Had eerst deze trilogie gelezen, dan ASOIAF, en wou dan opnieuw beginnen in de vervolgreeksen, maar het was zo'n niveauverschil dat ik ermee ben gestopt.
Uiteindelijk ben ik zelfs gewoon gestopt met fantasy lezen na het lezen van Martin, de meeste andere auteurs komen na vergelijking met Martin er gewoon uit als amateurs.

De doorbraak van Feist, en nog altijd zijn bekendste boek en serie. De reputatie van dit boek is echter nauwelijks terecht, er bestaat gewoon veel betere fantasy (zie bericht hierboven).

Begrijp me niet verkeerd, bepaalde delen zijn best ok geschreven, en het boek weet te onderhouden. Maar dat mensen hier wild van kunnen worden snap ik echt niet. Daarvoor is dit boek en de hele driedelige serie toch gewoon veel te standaard, het mist echt wel serieus wat originaliteit.
Dwergen, tovenaars, elfen (zelfs dark elves), trollen, draken,... waar hebben we dit nog gezien? Juist, overal. Gooi daar dan nog eens de mysterieuze afkomst van het hoofdpersonage bovenop (wat een cliché). Ook zit je na verloop van tijd in de serie met zo goed als alle karakters van een traditionele RPG opgescheept: fighter, mage, thief, cleric,... Erg veel moeite om een creatieve nieuwe wereld en karakters te scheppen wordt er dus niet gedaan. Verder wordt er veel te serieus gedaan over de magie. Alle pogingen om uit te leggen hoe magie werkt zijn wat overbodig, echt geloofwaardig wordt het toch nooit.

Aardig, maar zeker niet meer dan dat.

Denk wel even dat dit begin 1982 was, AD&D stond nog in zijn kinderschoenen

Dat het wat veel standard fantasy betreft ben ik het wel eens, maar dat is voor een deel ook wel net goed, omdat wat een fantasy fan verwacht vaak wat conservatief is. Bovendien wordt het hier goed gebracht en komen er ook wel heel wat inventieve elementen aanbod. Mijn grootste kritiekpunt is dat het wat traag begint (eerste 200 pagina's) en dan ergens voorbij het midden plots iets te snel (gaat plts met 4 jaren per keer vooruit).

Nog een 200 pagina's te gaan en ben echt benieuwd hoe het verder gaat. Want zwart/wit goed en kwaad is het verhaal alvast niet (weer een cliche minder).

Vond het begin juist wel erg sfeervol. Alles wordt tenminste nog netjes uitgelegd en de personages fatsoenlijk neergezet. Irritant is wel de zeer matige vertalingen van de boeken van Feist en zijn nogal houterige schrijfstijl. Literair is het allemaal dik onvoldoende maar de sfeer en spanning vergoed veel, zo niet alles.
En dat dit zijn bekendste boek is komt natuurlijk omdat het het eerste deel is van een zeer lange serie. die nauwelijks los van elkaar te lezen zijn, ook al zijn ze opgedeeld in losse series van 3, 4 of 5 delen.

Ah, ik dacht dat de Riftwar serie met het derde deel (..Sethanon) beeindigd zou zijn?

Ik lees trouwens de Engelse versie, altijd prettiger in originele taal te lezen.

Kijk naar de plotomschrijving van zijn laatste boek (nr 27) en je ziet de hoofdrolspelers uit deel 1 daar nog vrolijk rondhuppelen. Niet allemaal natuurllijk er zijn immers een paar 100 jaar verstreken en er komen en gaan de nodige personages, maar juist daardoor is het wel handig om ze in de juiste volgorde te lezen, want er wordt vooortdurend naar eerdere gebeurtenissen verwezen. Die juiste volgorde ben ik nog steeds niet helemaal achter, want de boeken zijn niet in chronologische volgorde geschreven. Bijzonder is de keizerrijktriologie geschreven met Janny Wurst. Hierin lopen de gebeurtenissen parallel met de eerste 2 series (maar dan vanuit het oogpunt van de "tegenstander"). Verder zijn er wat tussendelen en series, vaak geschreven met of door een co-auteur. Het merendeel hiervan is nogal matig tot slecht maar helaas ook veel van de hierin beschreven gebeurtenissen komen later weer terug in de grotere series. Welbeschouwd is het gewoon een soap waar voorlopig geen eind aan lijkt te komen. Dus je bent nog wel even bezig...
En dat je ze beter in het engels kan lezen geloof ik helemaal. Maar in het engels lees ik toch wel een stukje langzamer dan in het nederlands en dan komt er nooit een eind aan. Heb pas de hele serie weer eens herlezen en dat was een hele kluif, zelfs in het nederlands.

Hele serie? Een slordige 8000 pagina's even herlezen? Nice work