Het is erg. Ik lees een boek van een bepaalde schrijver, vind dat goed en schaf dan een hoop andere boeken uit zijn/haar oeuvre aan om uiteindelijk met een resem ongelezen verhalen in de kast te staan. Niet dat ik ze niet wil lezen, ik heb gewoon een te grote voorraad en ben sowieso niet zo te vinden om een schrijver continu te lezen. In een poging de voorraad van Philip K. Dick wat te verminderen ben ik eens begonnen aan deze Galactic Pot-Healer.
En weggeblazen. Ik vond The World Jones Made al wel goed, maar dit is toch nog een niveautje hoger. Een combinatie van science-fiction, filosofie, humor, menselijkheid maar bovenal gewoon een erg vlot lezend verhaal maakt van Galactic Pot-Healer één van de meest interessante science-fiction boeken die ik al heb gelezen. Je vraagt je dan af waarom ik tot 'maar' 4* kom en dat is voornamelijk te wijten aan het ietwat abrupte einde en het feit dat ik gerust nog wel wat extra bladzijden had willen lezen met wat meer uitweidingen. Glimmung haalt een gigantische bende naar zijn planeet voor de kathedraal, maar met uitzondering van Joe en Mali Yojez blijft iedereen wat onderbelicht. Dat neemt gelukkig niet weg dat er hier erg interessante elementen in worden aangebracht. De Kalends met hun alwetend boek onder andere maar ik vond vooral het stuk in Mare Nostrum (de oceaan) erg sterk met de ontdekking van het lijk van Joe, de zwarte kathedraal en natuurlijk het tevoorschijn komen van de andere Glimmung.
Dit smaakt in ieder geval naar meer, zoveel is duidelijk. Heb nog wel wat science-fiction liggen, maar ik denk dat Galactic Pot-Healer wel eens tot één van mijn favorieten zou kunnen uitgroeien. Zoals gezegd een beetje jammer dat het uiteindelijk een dun boek is en dat Philip K. Dick het nogal summier houdt bij vlagen, maar misschien is dat wel de beste keuze geweest.
4*