menu

De Joodse Messias - Arnon Grunberg (2004)

mijn stem
3,54 (69)
69 stemmen

Nederlands
Psychologisch

500 pagina's
Eerste druk: Vassallucci, Nederland (Nederland)

Xavier Radek is een in Basel woonachtige, geassimileerde niet-joodse jongeman met een missie: hij wil meer weten over het lijden van de joden. Daarom besluit hij de 'vijanden van het geluk' te gaan troosten. Hoewel zijn ouders Xaviers gedrag afdoen als puberale stoornis, raakt hij bevriend met Awromele, zoon van een rabbijn, die hem adviseert Jiddische lessen te nemen en zich te laten besnijden. Na een problematische besnijdenis raakt Xavier volledig overtuigd van zijn messianistische aspiraties: hij gaat schilderen om te troosten en vertrekt met Awromele naar het Venetië van het Noorden, alwaar hij zich aanmeldt bij de Rietveld Academie, terwijl Awromele werk vindt als vakkenvuller bij Albert Heijn.

zoeken in:
avatar van eRCee
3,5
Grunberg wordt wel genoemd als Nederlandse nobelprijswinnaar. Zelf ben ik er nog niet echt uit.
Die ambivalentie heb ik ook met De Joodse Messias. De omvang en het bijna groteske plot doen denken aan De ontdekking van de Hemel (voor de duidelijkheid: dat is een aanbeveling). Sommige vondsten van Grunberg zijn echt briljant.
Toch is het ook wel eens wat erover, net te. Vooral het einde van De Joodse Messias is haast weerzinwekkend en lijkt op onnodige provocatie. Dat staat mij nogal tegen.
Uiteindelijk is het een angstwekkend leeg boek maar erg goed geschreven. 3,5*

avatar van bonothecat
3,0
Dit boek leest als een trein, maar het briljante kan ik er echt niet aan ontdekken. En na een aantal boeken van Grunberg, ben je de stijl ook wel een beetje zat. krap 3*

ik ben halverwege afgehaakt. Toen werd het toch net iets te homo-erotisch...

3,0
Dit boek is als een van de minste ontvangen bij de recensenten. Ook ik vind dit niet een van de beste van Grunberg. Soms is het net allemaal iets te ver over het randje. De beschrijving van de mislukte besnijdenis is goed beschreven. Begrijp me niet verkeerd. Het boek is erg goed, maar niet zo goed als de asielzoeker en Tirza.

avatar van psyche
3,0
psyche (crew)
Leest snel, ook wel humoristsch, maar niet zo heel erg van onder de indruk

4,5
Extreem, bizar, provocerend. Goed geschreven, goede vergelijkingen en treffende contrasten. Soms een beetje ongeloofwaardig, waardoor dit niet zo'n indruk maakt als Tirza of de asielzoeker, maar toch, het was erg goed.

avatar van Prowisorio
1,0
Kan niets positiefs aan of in dit boek vinden, he-le-maal niets. Een kwestie van 'not my cup of tea', vermoed ik ...

3,5
Aron Grunberg is een schrijver die ik altijd met veel plezier volg. Maar echt een meester werk heeft hij na mijn smaak nog niet geschreven.

Die besnijdenis was echt ........

avatar van -JB-
3,0
Ik herken het gevol dat meerdere users bij "de Joodse Messias" uiten. Grunberg heeft duidelijk betere boeken geschreven, maar het is moeilijk te benoemen waar dit precies aan ligt. Voor mij was het bovendien hollen en stilstaan, sommige passages lezen als een trein, terwijl andere stukken worstelen waren om doorheen te komen.

Grunberg wil eigenlijk gewoon iets teveel in dit boek. Niet alleen het verhaal dat op gegeven moment totaal over de top gaat (Het einde in Israel gaat mij veel te ver.), maar ook qua stijl (De hele verhaallijn met de egyptenaar is puur geschreven om op het einde een mooie koppeling te hebben met de palestijn. Verder totaal overbodig en niet interessant.).
Het boek zit vol met voor Grunberg zo kenmerkende vreemde uitgangspunten die je voor waarheid aan moet nemen (Xavier ziet zichzelf als trooster van de joden.), de Grubergse humor en de paradoxen (Xavier heeft als doel andere mensen troosten, maar wil eigenlijk zelf getroost worden, is heel egocentrisch).

Grunberg heeft zich teveel laten meeslepen door ideeen die hij in het boek wil verwerken, waardoor hij de balans in het boek verliest.

Michael1992
Goed boek met, voor mij althans, voor het eerste de, naar het schijnt Grunberg zo kenmerkende, vreemde en soms hilarische maar vaak alleen maar vreemde hersenspinsels van de karakters en plotwendingen.
Ben ik trouwens, aangezien het hier nog niet expliciet te sprake gebracht is, de enige die de levensloop van Xavier heel hard op die van Je-weet-wel-wie vind lijken?

avatar van psyche
3,0
psyche (crew)
Michael1992 schreef:
Goed boek met, voor mij althans, voor het eerste de, naar het schijnt Grunberg zo kenmerkende, vreemde en soms hilarische maar vaak alleen maar vreemde hersenspinsels van de karakters en plotwendingen.
Ben ik trouwens, aangezien het hier nog niet expliciet te sprake gebracht is, de enige die de levensloop van Xavier heel hard op die van Je-weet-wel-wie vind lijken?


Je bedoelt Hitler ...?. Dan ben je niet de enige, ik ben een expliciete vergelijking een keer in een recensie ofzo tegen gekomen.

Michael1992
psyche schreef:
(quote)


Je bedoelt Hitler ...?. Dan ben je niet de enige, ik ben een expliciete vergelijking een keer in een recensie ofzo tegen gekomen.


Ah ok
Ik dacht dat het weer zo'n 'selffulfilling prophecy' van mij was.

avatar van Wolkenvanger
4,0
Tijdje geleden met veel plezier gelezen. Ik vond hem beter en gedurfder dan de Asielzoeker. Hier werden ideeén uitgewerkt die hij in deze roman nog verder uitspint en breder overziet. Zijn Groteske vergelijking in de Joodse Messias vond ik van een zwarte humor getuigen die waarschijnlijk alleen een Joodse schrijver kan permiteren. De ontwikkeling in Israël mogen best uitvergroot worden. Die bunker vond ik dan ook een meesterzet. Hij had langer aan deze roman kunnen schaven om het plot en personages geloofwaardiger te maken, maar ik geloof dat hij zijn boek meer als een politiek antwoord op het hier nu is bedoeld dan als een onsterfelijk verhaal. Maar dan was een veel dikker pil geworden. De personages zijn dan ook meer voertuigen om tendenzen aan te tonen dan om ze zo realistisch mogelijk uit de verf te laten komen. Het verhaal is misschien te schetsmatig van opzet. Maar ondanks zijn overdrijving scoort hij duidelijk punten, want Grünberg is een zeer nuchter observator van wat de mens beweegt.

Een Grünberg moeten we koesteren...al zal hem dat juist nog argwanender maken......Het zal me niet verbazen dat hij, als hij tot rust komt en minder journalstiek werk doet.....na een paar jaar stilte met een perfect uitgewerkt verhaal komt. De snelheid waarmee hij nu bezig is lijkt op oefenstof...maar wel van een zeer hoog niveau, dat alleen bijzondere talenten kunnen produceren.

2,0
Mensen met een liefde voor afkeer en wantrouwen kunnen hier hun hart ophalen. De wereld deugt niet, de mens deugt niet, en alles is zinloos. Wie hoort deze boodschap niet graag? Nou, ik bijvoorbeeld. Na een paar hoofdstukken is de toon gezet en die verandert niet meer, wat mij mateloos heeft verveeld. De humor is onvoldoende om dit dode paard tot leven te wekken.

avatar van thomzi50
3,0
Sluit me deels aan bij de post van -JB-, al moet ik er nog wat nuances in aanbrengen: in dit boek maakt Grunberg voor het eerst in zijn oeuvre gebruik van allerlei perspectieven, en dat sluit enerzijds goed aan bij de enorme aspiraties die deze roman uitstralen, anderzijds neemt het de nodige sfeer weg; het middelste deel van het boek staat vol van gedachtes van bijpersonages, die verder geen rol van betekenis vervullen. En het ergste is nog wel: iedereen denkt en praat hetzelfde. Dat is met drie, vier personages in een roman, zoals meestal in Grunbergs boeken, geen groot probleem, hier wreekt zich dat op een gegeven moment. Daarom wist De Joodse Messias mij zelden echt te overtuigen. Ook vond ik het middelste deel nogal slordig geschreven; veel te veel herhalingen, alsof Grunberg zichzelf af en toe moest herinneren waar het ook alweer precies over ging, en veel te vaak uitgesponnen scènes die voor het verhaal nauwelijks en soms zelfs geen functie hadden. Daartegenover staan wel het ronduit briljante begin, en het sterke einde, waar de aandacht gelukkig ook weer (vrijwel) volledig ligt op de personages waar het echt om draait in dit verhaal. Die twee stukken vond ik bovendien stukken zorgvuldiger en treffender geschreven dan de rest, maar dat kan ook komen door het feit dat ik me in die rest zelden liet meeslepen, vanwege het overschot aan perspectiefwisselingen en personages.

Al met al een uiterst onevenwichtige, soms extreem vermakelijke en soms wat saaie roman. De minste Grunberg in elk geval. Hou het op 2,5*

Ik heb Tirza en de Asielzoeker gelezen, beide boeken vond ik erg sterk. Is dit volgens de Grunberg-fans een goeie derde? Of kan iemand mij een betere van hem aanraden?

avatar van Roel van M
3,0
Deze heb ik niet gelezen, maar Fantoompijn vond ik sowieso ook erg goed of De geschiedenis van mijn kaalheid door Marek van der Jagt (Grunbergs pseudoniem).

Ja De geschiedenis van mijn kaalheid wou ik sowieso nog lezen, al was het maar omdat ik de titel zo plezant vind

Intussen ben ik al begonnen in de Joodse Messias, aangezien m'n broer hem liggen had...

Pff, ik ben om en bij de driekwart van het boek geraakt maar ik gaf het op. Zoveel zinloze vunzigheden, psychologische koude personen en een algemeen gebrek aan "body".

Niet uitlezen staat gelijk als geen punten geven natuurlijk.

4,5
J.G. schreef:
Niet uitlezen staat gelijk als geen punten geven natuurlijk.


Heel goed, want het einde is echt fantastisch.

4,0
De Joodse Messias is het enige boek van Grünberg dat ik tot nog toe heb gelezen. Naar het schijnt is het niet zijn beste, maar het zet me wel aan om méér van hem te lezen. Het boek heeft me geboeid, geïntigeerd, uitgedaagd... Kortom, méér dan vele andere moderne Nederlandstalige romans gaf dit boek me "literaire voldoening", en hoe vaag dat misschien ook moge klinken, dáár is het mij uiteindelijk om te doen als ik lees... Naar mijn gevoel is Grünberg vandaag één van de knapste schrijvers van ons taalgebied...

avatar van Dee-e
Ik ben hier nu in bezig en het is een van de meest bizarre boeken die ik ooit heb gelezen. Maar het houdt me vast. Ik wil gewoon verder lezen. Ik denk steeds dat het niet waziger kan en hop: weer een wazige scène. Ik hou ervan, moet wel zeggen dat ik nog niet goed weet wat ik met het boek moet (ben net voor de helft), maar daar kom ik vanzelf, gaandeweg, wel achter.

Voor nu; weer een ijzersterke Grunberg.

avatar van sinterklaas
1,5
Een oer-vervelend zeikboek.

De zwarte humor en de bizarre dingetjes zouden veel beter binnenkomen als dit boek niet zo'n betweterige en vooral betuttelende ondertoon had. Misschien was het wel de bedoeling van Grunberg of misschien moest hij nodig weer eens een keertje een vriendin hebben (of vriend), maar bij mij kwam het niet helder binnen.

Ja, een besnijdenis die uit de hand loopt, en de uiteindelijke homofiele neigingen van de twee joodse vrienden... toegegeven, ik heb in het begin best wel even kunnen lachen... maar al snel weet de boel, met de bladzijdes, maar oppervlakkig, saai, orthodox en kleurloos te blijven... Die twee Joodse personages zijn ook haast zo dood als een pier en weten me nergens te raken of boeien. En ja... de eeuwige missie: Joden troosten... Zelfspot of zelfmedelijden?

Helaas... Het voordeel is wel dat dit boek leest als een trein en dat er heel af en toe nog wel een verrassende wending is... Maar of de boel overeind blijft staan... Nee, niet bepaald... En als het allemaal sarcastisch of zwarthumoristisch bedoeld was... Waar was die passie van dat gevoel voor humor dan gebleven?

1,5*

avatar van Mathias
5,0
ZuiderparkDH schreef:
ik ben halverwege afgehaakt. Toen werd het toch net iets te homo-erotisch...


Jammer..

Gast
geplaatst: vandaag om 06:27 uur

geplaatst: vandaag om 06:27 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.