De Donkere Kamer van Damokles - Willem Frederik Hermans (1958)
Alternatieve titel: De Donkere Kamer van Damocles
Nederlands
Thriller / Oorlog
335 pagina's
Eerste druk: G.A. van Oorschot,
Amsterdam (Nederland)
Henri Osewoudt, sigarenhandelaar te Voorschoten, ontmoet in de Tweede Wereldoorlog de verzetsman Dorbeck, die sprekend op hem lijkt en hem opdrachten geeft die hij gewillig uitvoert. Zijn lege leven als sigarenhandelaar maakt plaats voor een leven vol spanning en romantiek. Naarmate het einde van de oorlog nadert, wordt zijn positie echter steeds ingewikkelder, waarbij hij niet alleen de Duitse autoriteit tegen zich heeft, maar ook de geallieerden hem aanzien voor een verrader. Osewoudt probeert zichzelf en zijn vriendin te redden terwijl hij van alle kanten wordt beschuldigd van allerlei zaken waar hij niets van af weet.
- nummer 29 in de top 250
3,5*
Sindsdien is trouwens 'een Osewoudt-complex' de naam die we geven aan het vreemde gedrag van baardloze jongeren.
Wat mij betreft een van de absolute hoogtepunten uit de Nederlandse literatuur.
Met dit boek maakt Hermans wel duidelijk wie de grootste nederlandse schrijver was/is
Die Hermans mocht ik wel, uiteindelijk wil ik al zijn werk wel gelezen hebben.
Niet de beste van Hermans IMO. Ik miste hier een beetje zijn kenmerkende cynisme, spottende rancune en humor, hetgeen waardoor ik een groot liefhebber van deze kuitenbijter ben geworden.
5*
Vijf sterren. Samen met Simon Vestdijk's "De Kellner en de Levenden" en "De Avonden" van Gerard Reve behorende tot de grootste Nederlandstalige werken gepubliceerd na de Tweede Wereldoorlog.
Wat betreft 'De Avonden' ben ik het daar niet mee eens, tenzij je 'grootste' alleen ziet als meest invloedrijke.
Maar de Donkere Kamer van Damocles is WEL een meesterwerk, dat de lezer zelf ook nog stof tot nadenken biedt.
4,5*
Nou, misschien bekleedde Hermans zijn ideeënskelet hier ietwat rijker, maar ik bespeurde toch de nodige humor en cynisme in zoverre het totale Osewoudt-personage an sich geen grote grap is. Je kunt hem naar mijn gevoel verbinden met die andere stoethaspel Albert Alberecht (uit Herinneringen van een enkelbewaarder). Alle twee denken ze heldhaftig W.O. II het hoofd te bieden. Alberecht ietwat wankeler op z'n benen, maar kom ...
Je hebt ook die prachtige oom in "De donkere kamer": "Ik ben vrijdenkend van mening, maar ..."
Dat bordje in Osewoudts winkel: "Ledig expositiemateriaal"
Tekenend ook hoe snel al in Nederlandse romans komaf werd gemaakt het "heldhaftig" verzet: in Vestdijks Pastorale 1943 loopt ook al zo'n Charlie Chaplin-achtige "verzetsheld" rond: Poerstamper Merkwaardig hoe snel bij Vestdijk & Hermans de bijl werd gezet in het heroïsche W.O. II-verhaal.
Niet de beste van Hermans IMO*
Hallo Dionysos, tot mijn schaamte is dit, het enige boek dat ik heb gelezen van WF HErmans. De reden is gewoonweg dat ik geen idee heb wat te lezen. Kun je wat aanraden??
Nou, misschien bekleedde Hermans zijn ideeënskelet hier ietwat rijker, maar ik bespeurde toch de nodige humor en cynisme in zoverre het totale Osewoudt-personage an sich geen grote grap is. Je kunt hem naar mijn gevoel verbinden met die andere stoethaspel Albert Alberecht (uit Herinneringen van een enkelbewaarder). Alle twee denken ze heldhaftig W.O. II het hoofd te bieden. Alberecht ietwat wankeler op z'n benen, maar kom ...
Je hebt ook die prachtige oom in "De donkere kamer": "Ik ben vrijdenkend van mening, maar ..."
Dat bordje in Osewoudts winkel: "Ledig expositiemateriaal"
Tekenend ook hoe snel al in Nederlandse romans komaf werd gemaakt het "heldhaftig" verzet: in Vestdijks Pastorale 1943 loopt ook al zo'n Charlie Chaplin-achtige "verzetsheld" rond: Poerstamper Merkwaardig hoe snel bij Vestdijk & Hermans de bijl werd gezet in het heroïsche W.O. II-verhaal.
Daar heb je natuurlijk gelijk in, Hermans levert wel een sneer naar de ontstane Hollandse verzetsmythe. Echter, wat je zelf ook al aangeeft, hij valt hiermee wel in een literaire traditie te plaatsen. Het mooie van Hermans vind ik juist dat hij zich in zijn andere werken zo openlijk en schaamteloos tegen de tradities keerde (Ik Heb Altijd Gelijk - die titel alleen al -, Nooit Meer Slapen, Onder Professoren, etc.) . Dat is ook de voornaamste factor die van hem een groot schrijver heeft gemaakt, want een begenadigd stylist is hij nooit echt geweest IMO.
Met andere woorden, dit boek is me naar mijn smaak toch iets te conformistisch.
Neen, dat was hij niet Bekijk het zo: als iemand tegen je schenen stampt, vraag je je ook niet af: "Verdorie, was dat een linkse arabesk die zijn voet maakte terwijl hij mijn scheenbeen raakte?". Je voelt het, en dat maakt het verschil
Hallo Dionysos, tot mijn schaamte is dit, het enige boek dat ik heb gelezen van WF HErmans. De reden is gewoonweg dat ik geen idee heb wat te lezen. Kun je wat aanraden??
http://www.boekmeter.nl/author/68/messages/ :
Mijn favoriete werken van Hermans:
Nooit meer slapen
De God Denkbaar Denkbaar de God
Ik heb altijd gelijk
Het behouden huis
Herinneringen van een engelbewaarder
De verhalen over zijn alter ego ‘Richard Simmilion’.
Minder vind ik:
De tranen der Acacia’s
Uit talloos veel miljoenen
Au Pair
Novelles als ‘Homme’s Hoest’, Filips Sonatine, De Zegelring etc.
Mooie verhalenverzameling: De laatste roker.
Heel erg bedankt, ik besta toch nog. In ieder geval kan ik me gaan verdiepen in WF. Ik ga snel naar de boek om een door jou genoemde titel te halen
Is school toch ergens goed voor geweest.
Ik vind het boek ook briljant.
Zou je me het kunnen mailen, als dat niet te lastig/moeite is?
[email protected]
In dit werk wordt iets minder de nadruk gelegd op Hermans' wereldvisie en zijn kenmerkende cynisme druipt er een stuk minder duidelijk van af, de focus ligt meer op het verhaal en de schuldvraag bij oorlog. En dat werkt erg goed. Je wordt als lezer snel meegenomen in de sublieme sfeer van dit boek, dat naar een aangenaam maar voor mij niet heel verrassend einde toebouwt. Eigenlijk heel weinig op aan te merken, na Nooit Meer Slapen het beste dat ik van Hermans ken.
Eigenlijk is het geweldig dat de meeste mensen dit boek (zoals ik) voor hun boekenlijst moesten/hebben gelezen en dat het een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten.
Is school toch ergens goed voor geweest.
Zelfs na school staat deze nog op mijn lijstje met boeken die ik ooit nog eens moet lezen. Leuke avatar. Bin Jip is geweldig!!