menu

The Magician's Nephew - C.S. Lewis (1955)

Alternatieve titels: Het Neefje van de Tovenaar | The Chronicles of Narnia: The Magician's Nephew

mijn stem
3,88 (50)
50 stemmen

Engels
Fantasy

183 pagina's
Eerste druk: The Bodley Head, Londen (Verenigd Koninkrijk)

Op een dag gaat Digory met zijn buurmeisje Polly op ontdekkingstocht in het grote huis. Hij woont daar met zijn zieke moeder en zijn oom en tante. Per ongeluk ontdekken ze een geheime gang, die naar de kamer van oom Andrew leidt. Dan begint het grootste avontuur van hun leven. Oom Andrew is een tovenaar en hij wil zijn kunsten wel eens op Digory en Polly uitproberen. Hij tovert ze weg naar vreemde werelden. Uiteindelijk komen ze in Narnia terecht. Daar maken ze mee hoe de eerste koning en koningin gekroond worden, en hoe de leeuw Aslan de dieren leert praten.

zoeken in:
avatar van J.Ch.
4,5
Na onlangs de drie Narnia-films te hebben herbekeken vond ik het maar weer eens tijd om alle boeken opnieuw te lezen. Gelukkig is dat helemaal geen opgave, want De Kronieken van Narnia zouden heel goed de beste kinderboeken ooit kunnen zijn en zijn daarnaast voor volwassenen al even genietbaar.

De grootste verdienste van C.S. Lewis is in mijn ogen zijn schrijfstijl. Hij schrijft alsof hij het verhaal uit eerste hand gehoord heeft en het nu als oude man vertelt aan een groepje kinderen dat aan zijn voeten met open mond zit te luisteren. De Narnia-boeken wekken bij mij altijd een soort kinderlijke spanning en genoegen op, wat op zijn tijd bijzonder prettig is.

Een ander pluspunt van de Narnia-verhalen is dat de schrijver kinderen altijd serieus neemt. In The Magician's Nephew wordt vooral diep ingegaan op thema's als schuld en verantwoordelijkheid. Lewis weet heel treffend de verleiding te beschrijven in de scène met de bel, een analogie die de zondeval in het paradijs zelfs voor kinderen begrijpbaar maakt. Zelfs als je er geen Bijbelse boodschap in wilt zien is dit nog altijd een boeiende scène, want je wordt gedwongen om na te denken over wat je zelf had gedaan. Digory maakt niet altijd de juiste keuzes, maar het zijn heel menselijke keuzes waar jonge en volwassen lezers zich heel goed kunnen inleven. Behalve serieuze thema's schuwt Lewis ook het epische niet. Hij voert de kinderen en de lezers mee naar een stervende wereld waar afgrijselijke dingen zijn gebeurt - vroeger vond ik die hoofdstukken nogal eng. Vervolgens komen de kinderen terecht in een nieuwe wereld waar zij onbeschrijflijke dingen meemaken.

Desondanks wordt het nooit te zwaar of te serieus, want C.S. Lewis maakt zijn boeken altijd ook grappig. Oom Andrew lijkt angstaanjagend maar blijkt een held op sokken in het bijzijn van de tovenares. De tovenares is angstaanjagend in haar eigen wereld maar wordt in deze wereld aangesproken op haar onbeschofte gedrag. De pratende dieren vangen een mens en hopen dat ze 'het' mogen houden, enzovoort.

C.S. Lewis houdt ervan om zijn verhaal te doen en ik houd ervan om ernaar te luisteren. Ik kijk ernaar uit om de volgende delen te lezen. Dit deel krijgt voor nu 4,5 sterren.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:36 uur

geplaatst: vandaag om 00:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.