Kiss Kiss - Roald Dahl (1960)

Nog iets beter dan Someone Like You.

Vind ik "iets" minder. Maar bijna niet meetbaar

Een héél leuk boek hoor, Roald Dahl vind ik echt een goede schrijver en dat heeft hij weer eens bewezen in dit boek .

* * * * *

Oeps, sorry maar ik had het verkeerde boek .

Leuk zo'n verhalenbundel. Als er een verhaal je niet bevalt kun je zo aan de volgende beginnen. Bij dit boek konden alle verhaaltjes mij wel bekoren. Lekker beeldend geschreven en steeds leuke eindes. Niet groots maar wel erg fijn vermaak.

4 sterren.

Wat een fantastisch boek! ik vind Kiss Kiss een stuk beter dan someone like you, omdat de verhalen in Kiss Kiss toch wat luguberder zijn en daar houd ik wel van in korte verhalen, Roald Dahl weet alles erg mooi te beschrijven met hier en daar erg grapigge en droge opmerkingen, ik heb soms echt dubbel gelegen van het lachen als Dahl weer eens zo'n droge opmerking uit zijn pen toverde, dit boek krijgt zeker een mooie plaats in mijn toekomstige top 10!

De beste bundel van Roald Dahl die ik tot nu toe heb gelezen. Hier staan een aantal macabere verhalen in, en daar hou ik wel van. ik vond de verhalen Pig, Parson's Pleasure en The Way Up to Heaven de beste. Maar de andere verhalen vond ik ook erg goed. Ik vond de schrijfstijl in deze bundel nóg beter dan in de andere die ik tot nu toe heb gelezen. Dahl komt weer met een lekkere droge humor. 4*

De eerste verhalen die gebundeld zijn in het grote verzamelwerk 'Roald Dahl - Alle Verhalen' zijn de verhalen uit Kiss Kiss. Het is het eerste Roald Dahl-boek dat ik bewust heb gelezen. (De jeugdboeken ben ik in een ver verleden in mijn jeugd eens tegengekomen.)

Wat me bij deze verhalen vooral opviel was dat ze ongekend spannend waren. Dahl weet ieder verhaal zo te schrijven dat je niet op kunt houden om het uit te lezen. Een kleine greep. Georgie Porgy vond ik de opvallendste: een enigszins oninteressant verhaal, maar bij vlagen angstaanjagend en met een erg leuk, krankzinnig slot. Het verhaal Parson's Pleasure is dan weer onschuldig en ouderwets leuk.

Bij enkele verhalen kreeg ik ook het idee dat de fantastische (als in 'fantasievolle') gebeurtenissen voor meerdere verklaringen open stonden. Mede daarin schuilt naar mijn mening ook de kracht van Dahl's verhalen.

Wederom een geweldige verhalenbundel van Roald Dahl. Net zoals ‘Someone like you’ heeft ‘Kiss Kiss’ prachtige verhalen met Dahl’s typisch verrassende eindes. Toch vond ik Someone like you een tikkeltje beter, maar deze mag er zeker en vast ook wezen.

Genesis en catastrofe vond ik echt indrukkwekkend. Het is een zeer kort verhaaltje, en toch zo geweldig. Ook de hospita en Op weg naar de hemel waren zeer vermakelijk.

Was vergeten dat ik deze verhalen al kende van de tv-serie (Tales of the Unexpected) - tenminste, wat ik tot nu toe gelezen heb. Gelukkig was er wel een en ander weggezakt, maar toch - de verrassing van de 1e drie verhalen zullen me altijd levendig bijblijven van de tv-serie (in de Engelse les gekeken, nota bene). Maar toch (heel) leuk om te lezen.

Ik ben weer aan het lezen geslagen, wie had dat gedacht? Bewust afkicken van i-net met een 'stille' hobby. Eerder al 'De Dood van Methusalem' besproken, nu dan de beurt aan dit 'Kiss Kiss', een titel waarvan ik nu pas bedenk dat 'ie op het verhaal 'Georgy Porgy' zal slaan(?).

We beginnen met 'The Landlady', waarin een frisse jongeman voor een nieuwe baan in Bath van de trein stapt en op zoek gaat naar logies en die meer dan vindt. Ik kende de tv-bewerking voor 'Tales of the Unexpected' al (veel) eerder, dus een verrassing kwam er niet. Wel had ik het idee dat Roald Dahl iets meer tijd nam voor de ontknoping, terwijl de tv-episode strakker leek - al een tijdje terug dat ik 'm zag. Wel een ontzettend goed bedacht verhaal met een gruwelijke clou.

Dan mogen we meeleven met Mary, die zojuist haar man verloren heeft, en bij het afhandelen van het testament nog met een staartje moet dealen, in 'William and Mary'. Ook deze kende ik al van de tv, maar het mocht de pret even weinig drukken. Dahl heeft een erg fijne stijl, zonder dat ik al teveel moeilijke of onbekende woorden hoef op te zoeken, met oog voor detail. Ook dit verhaal leek me iets minder strak uitgewerkt dan de tv-episode. Ook hier zou de clou weer stuitend zijn als het niet tegelijk zo menselijk en grappig was.

'The Way up to Heaven' is de derde van de hattrick die ik nog van de middelbare school / tv-episodes kende: een dametje op leeftijd wordt altijd ontzettend nerveus wanneer ze ergens op tijd moet zijn, en haar man lijkt dit goed te weten - ook hier een een geweldig lugubere, subtiele en grappige uitkomst. En weer meen ik dat Dahl net wat meer de tijd neemt om het verhaal uit de doeken te doen dan de tv-episode... zal bij een tweede leesbeurt vast minder opvallen, want Roald vertelt het toch erg goed.

'Parson's Pleasure' heb ik ook al eerder gezien (tv-episode dus), maar pas veel en veel later, en is ook niet meer dan een heel leuk relaas over een sjacherende kunsthandelaar die het Engelse platteland afschuimt naar die ene zeldzame (goed)koop die hem bakken met geld en de eeuwige roem zou moeten opleveren. En daar kunnen de mensen, als het ijs eenmaal gebroken is, fantastisch behulpzaam zijn... Hier viel me nog meer op hoe leuk Dahl situaties en personages weet te vangen.

Ook 'Mrs. Bixby and the Colonel's Coat' komt me erg bekend voor van een tv-episode. Een leuk verhaal en met een prima twist, maar veel meer ook niet.

'Royal Jelly' blinkt echt uit in fantasie en het wordt ook nog eens erg spannend verteld. Over een geboren bijenhouder die eindelijk met zijn vrouw hun eerste baby'tje mogen verwelkomen, maar het kind blijft maar jammeren. Ik ben er nog steeds niet uit of het me niet té vergezocht is allemaal, maar het is op z'n minst zeer vermakelijk.

'Georgy Porgy' is al even fantastisch, vooral richting het einde, maar hoe Dahl probeert de echte wereld en de wereld zoals Georgy die op het einde beleeft, probeert te combineren, pakt voor mij niet in elke regel even goed uit. Toch een moedig - en grotendeels ook wel geslaagde - poging en op z'n minst zeer vermakelijk. Geen idee of ik de tv-episode ook heb gezien, die blijkt er wel te zijn.

'Genesis and Catastrophe'. Deze kende ik ook van de 'Tales of the Unexpected' serie, maar ook nog niet zo lang als de eerste drie. Echt een beetje de vreemde eend in de toch al niet bepaald gewone bijt, waar ik eigenlijk zo weinig mogelijk over moet zeggen, behalve: moet je echt gelezen hebben. Bizarre vondst, met behoorlijke impact.

Vervolgens krijgen we weer een lekker gemene, grappige en leuk gevonden vertelling, over o.a. reïncarnatie, een aan slijtage onderhevig huwelijk en een bijzondere kat en de componist Robert Schumann, met 'Edward the Conqueror'. Ook al als tv-episode gezien, maar ernstig vermakelijk verteld.

'Pig' is voor mij het tweede kortverhaal dat ik hier tegenkom dat ik volgens mij niet eerder heb gezien als tv-episode - ik kan me vergissen, want de opening met het echtpaar kwam me wel bekend voor, maar ik kan me niet voorstellen dat ik zo'n einde als dit ooit zou vergeten. Aanvankelijk had ik ook geen idee welke kant het op zou gaan, en nadien dacht ik ook wel een tijdje "Wat moet ik eigenlijk hiermee?", maar toch blijft het na-spoken en doen. -edit- Ik vergeet bijna te vermelden hoe ik heb moeten lachen om Lexington die, bij het zien van zijn oma die in doodsnood verkeert, op het briljante idee komt een flinke emmer water over haar heen te gooien. -/edit-

Tenslotte komen we aan bij de finale 'The Champion of the World'. Twee medewerkers van een pompstation nemen de gelegenheid te baat om als stropers een laatste slag te slaan in het bos waar de volgende dag een grote fazantenjacht zal plaatsvinden. De één is door zijn vader opgevoed tot volwaardig stroper, de ander weet er niets van, maar heeft wel een slim idee. De oplettende lezer zal al snel doorhebben dat er iets aan dat idee scheelt, maar mij daagde het pas zo'n drie pagina's voor het einde... Leuk verhaal, toch.

Al met al een (zeer) vermakelijke serie kortverhalen, met een paar flinke hoogtepunten qua ideeën en twists, met cijfers (als ik ze zou geven) van een zes tot een dikke negen-en-een-half. Zie wel uit naar 'Switch Bitch', die heb ik hier ook nog liggen.

Dik vier sterren.

Roald Dahl verstond de kunst om in enkele zinnen een situatie te schetsen, met zin voor humor en psychologie. Z'n personages zijn herkenbaar en levensecht. Het zijn gewone mensen met kleine onhebbelijkheden die uit kunnen groeien tot grote ergernissen. Sommige verhalen spelen zich af op het Engelse platteland, waar hij familie had, en sommige in New York, waar hij woonde met z’n vrouw Patricia Neal. Hopelijk was hun huwelijk gelukkiger dan die in z’n verhalen. De ontknopingen zijn verrassend en hebben soms een gruwelijk kantje. Wie de zaak probeert te manipuleren, krijgt het deksel op de neus.

Vier favorieten verdienen een afzonderlijke bespreking:

William and Mary: Dit sciencefictionverhaal gaat over een oude menselijke wens: het verlangen naar eeuwig leven. De wetenschappelijke kant is helder onderbouwd zonder overbodig vakjargon. Een vrouw die jarenlang op haar kop heeft laten zitten, neemt op een subtiele manier wraak. De titel is een knipoog naar koning William III en z’n vrouw Mary II.

The Way Up to Heaven: Een vrouw heeft een fobie om te laat te komen. De titel heeft een dubbele betekenis. De lift gaat letterlijk naar boven, en de treiterende echtgenoot is op weg naar het hiernamaals.

Parson’s Pleasure: In Buckinghamshire probeert een antiquair snel rijk te worden door naïeve plattelandsbewoners te misleiden, maar het loopt anders af dan gepland. Het is zo’n verhaal waarin iemand een mooie gelegenheid om zeep helpt doordat hij te slim wil zijn.

Mrs. Bixby and the Colonel’s Coat: Een overspelige Amerikaanse vrouw bedenkt een plan om haar brave sul van een echtgenoot te misleiden. Ze maakt het letterlijk te bont.

Ook The Landlady, Royal Jelly en Genesis and Catastrophe zijn een vermelding waard. Het slotverhaal is een kladje voor z'n latere jeugdboek Danny the Champion of the World (1975). Het is vlot verteerbaar leesvoer waarin geen woord te veel staat.