menu

A Study in Scarlet - Arthur Conan Doyle (1887)

Alternatieve titel: Een Studie in Rood

mijn stem
3,76 (35)
35 stemmen

Engels
Detective

96 pagina's
Eerste druk: Beeton's Christmas Annual (periodiek), Londen (Verenigd Koninkrijk)

In een vervallen huis in Brixton wordt een lijk gevonden. Op de muur naast het lijk is met bloed het woord 'Rache' geschreven. Sherlock Holmes is vastbesloten de zaak op te helderen. Hij stelt een plan op waarbij hij gebruik maakt van een trouwring die op de plaats delict verloren is gegaan. Hij plaatst een advertentie in de krant met het verzoek of de eigenaar van de ring hem op wil halen. Holmes krijgt bezoek van een oude vrouw, die geen vrouw blijkt...

zoeken in:
avatar van metalfist
4,0
Sherlock Holmes, het is toch een heerlijk iconisch personage. Ik heb een hele hoop verhalen indertijd verslonden uit de bibliotheek en de recente BBC serie met Benedict Cumberbatch heeft de liefde terug laten opflakkeren. Ik heb al een tijd de Complete Collection (de twee volumes van Barnes and Nobles, een aanrader trouwens aangezien echt alles met betrekking tot Holmes is verzameld) in huis staan en meteen maar eens begonnen bij het begin.

Logischerwijs is dat deze A Study in Scarlet en het was weer van de eerste tot de laatste moment genieten. Ik was weliswaar vergeten dat het boek halverwege nogal abrupt van setting verandert (dat is dan ook het enige minpuntje dat ik tijdens het lezen ben tegengekomen aangezien het nu een beetje aanvoelt als twee verschillende boeken), maar beide delen zijn evenwaardig aan elkaar. Op zich ook wel handig in elkaar gestoken door Arthur Conan Doyle, want het relaas van Jefferson Hope geeft net dat beetje extra aan de gepleegde moorden. Mooi meegenomen natuurlijk dat ik ook niet meer juist wist hoe het plot in elkaar zat. Soit, ik ben ook aangenaam verrast dat de chemie tussen Watson en Holmes al zo snel zo goed in elkaar zit. Ik had wat schrik dat Conan Doyle hier nog wat zoekende ging zijn, maar daar is niets van te merken. De alwetendheid van Holmes moet je misschien wel liggen (vreemd trouwens dat hij een sneer uitdeelt naar Auguste Dupin van Edgar Allan Poe omdat Conan Doyle toch duidelijk schatplichtig is aan de creatie van Poe), maar ik vind de arrogantie heerlijk om te lezen.

Wat me echter nog het meest verbaast is het complete gebrek aan interesse bij dit debuut van toch wel één van werelds meest bekende detectives. Je zou verwachten dat de recente Holmes heroplevingen (de BBC reeks, de films met Robert Downey Jr, ...) ook terug wat interesse zou opwekken voor het bronmateriaal. Soit, ik kijk in ieder geval al uit naar de herlezing van de andere boeken.

4*

avatar van manonvandebron
4,5
Wat Sherlock Holmes betreft, ben ik een purist. Vergeet alle tv- en filmversies van de laatste twintig jaar en keer terug naar het origineel. Dr. Watson, een nauwgezet observator die zelf zelden tot de juiste conclusies komt, treedt op als ik-verteller. Hij legt uit hoe hij als legerarts gewond raakte in de Tweede Brits-Afghaanse oorlog en teruggestuurd werd naar Londen. Om kosten uit te sparen besluit hij in 1881 een appartement te delen op het adres Baker Street 221B.

Z’n medebewoner Sherlock Holmes beschrijft hij als een grote, slanke man met een haviksneus en een vierkante kin waar vastberadenheid uit spreekt. De moeilijk te doorgronden consultant detective speelt repetitieve viooldeuntjes terwijl hij nadenkt. Opmerkelijk genoeg kent hij niks van astronomie en filosofie, omdat hij op die manier meer ruimte in z’n hersenen overhoudt voor nuttige zaken - een achterhaalde opvatting. Hij doet chemische experimenten, kent veel van vergif en kan veel afleiden uit slijksporen. Uit iemands voorkomen kan hij afleiden waar die vandaan komt en wat z’n beroep en z’n levensloop is. Z’n methode, gebaseerd op nauwkeurig observeren en logisch redeneren, noemt hij the science of deduction.

De titel slaat op de kleur van bloed en op de “scharlakenrode draad van moord die door de kleurloze streng van het leven loopt.” Twee lijken en een bloedig opschrift op de muur bieden Sherlock de gelegenheid om de effectiviteit van z’n methode bij het oplossen van misdaden te demonstreren. In het mistige Londen probeert iemand te ontkomen met een hansom cab, een snelle koets met twee wielen. Vermomming en misleiding spelen een rol. Op het einde van het eerste deel slaat Holmes de dader in de boeien, maar Watson en inspecteur Lestrade begrijpen er niks van.

In het tweede deel is er een bruuske sprong in tijd en ruimte, naar Utah in 1847. Het is het verhaal van de arrestant en van de slachtoffers die hij wilde wreken, opgetekend door Watson. Mormonen worden zeer negatief voorgesteld - nu zou het niet meer politiek correct zijn. Het is een spannend verhaal over ontbering dat uiteindelijk de verklaring biedt voor de recente gebeurtenissen in Londen. De bevlogen vertelstijl, het mooie Engels en de beperkte lengte maken het vlot leesbaar. In de Holmescanon is dit het boek Genesis.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:16 uur

geplaatst: vandaag om 09:16 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.