A Viagem do Elefante - José Saramago (2008)

Mooi en onderhoudend boekje in de typische Saramagostijl. Lange samengestelde zinnen, bizarre punctuatie, afwijkende hoofdlettering, ... Hoewel het verhaal als humoristisch omschreven wordt, vind ik het eerder tragisch overkomen. Saramago bewijst nogmaals dat hij een grote meneer is binnen de literatuur!

Een absurde situatie: in de 16de eeuw moet een olifant als cadeau overgebracht worden van Portugal naar Wenen, typisch een rijkemensengril met politieke bijbedoelingen. Saramago vertelt dat dan op een ironische en afstandelijke manier, waarbij ik de hele tijd zat te lachen. De satire is nooit ver weg, maar anderzijds is er ook de diepere zin met de onverstoorbaarheid van olifant en kornak, die de stroom van het leven maar laten stromen.
Een heel leuk boek, dat ik aan iedereen graag aanbeveel!

Voor mijn jaarlijkse dosis Saramago had ik dit jaar "de Tocht van de Olifant" uitgekozen. Het recept is altijd hetzelfde: Saramago verzint een onmogelijk situatie (iedereen wordt blind in "de Stad der Blinden", Spanje drijft weg in "het Stenen Vlot", niemand gaat meer dood in "het Verzuim van de Dood") en gaat daarna speels speculeren wat er zou kunnen gebeuren na zo'n absurde gebeurtenis.
Voor "de Tocht van de Olifant" verzon Saramago echter niet zelf een onmogelijke situatie. Hij putte uit de geschiedenis voor het verhaal van de olifant die door koning Dom Joao III aan keizer Maximiliaan van Oostenrijk werd gegeven. Hoewel dit dus waargebeurd is, is het boek niet zoveel anders dan andere Saramago romans. Omdat er over de details van de reis van de olifant niet veel meer bekend is, kan Saramago lustig los speculeren over de gebeurtenissen. Het resultaat is een typische Saramago-roman met lange zinnen en veel humor.
Gewoon genieten dus! Beter dan eerdere Saramago-romans? Nee, dat zeker niet, maar mijn 9e boek van Saramago was toch weer erg vermakelijk.