Diamant - Jef Geeraerts (1982)

Zeer vlot te lezen boek. Verhaal is spannend en de karakters komen echt over. Alleen het einde is kompleet om zeep gehaald. Zo alsof de inspiratie op was en Jef zich er rap vanaf wilde maken en maar besloot de boel op te blazen. Dit was trouwens het eerste boek waar ik ooit een boekbespreking voor heb moeten maken (5de middelbaar onderwijs).

En deze is verfilmd als Miniserie

Uw eerste boekbespreking in het 5e middelbaar? Dat is raar. Ik zit nu zelf in het 5e en dit is zeker niet het eerste jaar waarin ik boekbesprekingen moet maken. Ik denk dat de eerste in het 2e of 3e middelbaar was.

In ieder geval, ik heb maar 2 boeken gelezen van Jef Geeraerts gelezen en vond dit toch de betere (tegenover de zaak Alzheimer). Het boek las vrij vlot maar het einde vond ik ook maar een beetje een makkelijkheidsoplossing om alles op te lossen.
3,5*

Zie het nu pas; mijn school was dan ook niet de meest normale, denk ik zo. Provinciaal Technisch Onderwijs, hoofdzaak lag op het in voege houden van de leerlingen en niet op het bijbrengen van leerstof . Bij een mix van 50% allochtonen en 50% autochtonen niet zo gemakkelijk.

Ben nu ongeveer halverwege en tot zover bevalt het boek mij uitstekend .

Er zit voldoende vaart in het verhaal en de personages hebben stuk voor stuk een eigen karakter. Vooral Morakevitch vind ik een aandoenlijk karakter met zijn hilarische semi-Duitse accent ("roende schteen" ).

Bovendien vind ik het ontzettend interessant om als Belg meer te weten te komen over de Antwerpse diamantwereld. Het is per definitie toch een onderdeel van je eigen nationale cultuur...

Als Geeraerts dit niveau tot de laatste bladzijde weet aan te houden maakt hij mogelijk zelfs kans op een notering in mijn top 10. Niet dat dat echt veel wil zeggen met het dertig tal boeken dat ik tot nu toe in mijn leven heb gelezen .

Ik heb het boek nu zo'n week geleden helemaal uitgelezen en helaas geen top 10 notering. Tot zo'n vijf bladzijden voor het einde is het een uitstekende roman, maar dan blaast hij het verhaal helemaal op.

De personages lijken niet langer zinnig na te denken en maken de ene fout na de andere. Zeker van een adjudant van de Antwerpse BOB verwacht je niet dat hij zich op zulk een onrealistische manier gedraagt.

Na het omslaan van de laaste bladzijde voelde ik mij dan ook een tikkeltje bekocht !

Heel erg spijtig...

Exact mijn gevoel toen ik het een 15 jaren geleden voor een boekverslag moest lezen op school. Een erg mooi en realistisch opgebouwd verhaal dat op het einde een Hollywood aflsuiting krijgt die een Z-film niet waardig is.

Ja, ik vraag mij echt af wat Jef Geeraerts bezielde toen hij het einde schreef. Ik kan mij nauwelijks voorstellen dat hij er achteraf gezien zelf tevreden mee is...

Heeft de TV-serie trouwens dezelfde afloop?
Ik heb die namelijk nog altijd niet gezien .

Prachtig boek!
Mijn eerste volwassenliteratuur boek, en direct een steengoede.
Heel spannend, een grote verslavingsgraad, en heel veel details , maar juist niet te veel.
Je leert nog wat bij over de wereld dankzij verschillende wereldsteden.

1 minpuntje is dat er nogal veel personages in voorkomen met rare namen, waardoor je ze nogal vaak kan verwarren. Dus in 1 ruk uitlezen is de boodschap!

4.5/5

Best geen boeken lezen van Maggie Furey dan. Ik vond het eigenlijk zeer goed meevallen wat betreft het aantal figuren...

Ik heb het boek gekozen voor mijn boekbespreking van het eerste trimester.
Ik vond het op het eerste zicht nog een interessant boek. Toen ik begon te lezen, was het wel even zoeken. Al die moeilijke namen..Je moest je gedachten toch bij het boek hebben anders kon je niet volgen.
En ook wat je allemaal te weten komt van diamanten...redelijk veel.

Ik heb het boek ook gelezen. Je krijgt zoveel informatie over diamanten. Het aantal karaat, slijpvormen, kleuren,...Heel interessant boek. Ik vond het ook wel moeilijk om het verhaal te kunnen volgen. Er is niet echt een hoofdpersonage maar verschillende mensen hebben die rol gekregen. Ook al de verschillende namen alleen al..Afrikaanse, Belgische namen. Maar het verhaal zit wel sheel goed in elkaar maar het einde...:s

Ja, ik vond het einde minderwaardig aan de hele structuur van het boek. Want het hele verhaal was heel sterk opgebouwd met heel vee details en je moest heel goed kunnen volgen. Maar het einde vond ik dus niet goed. Niet goed bedacht. Als het einde leek op het hele verhaal, dan was het een fantastisch boek...

Ik ben het totaal met je eens. Als het einde gelijk het hele verhaal was, dan was het een van de betere boeken dat ik had gelezen..
Jammer.. mijn score voor het boek is 3,5 op 5

Het is wel een goed verhaal maar dus jammer van het einde..Maar een ander boek van Jef Geeraerts is ook heel goed: De zaak Alzheimer. Dat moet je echt eens lezen _Beam
Mijn score voor dit boek is 4 op 5

Goed. Heb het boek gelezen omdat mijn moeder bijna ook zo'n avontuur had meegemaakt. Wel dus... Het begon in 1997, toen mijn moeder, die toen in een hotel werkte, op een gegeven moment een gigantische Robijn vond. Enkele minuten was ze aan het twijfelen op ze de steen niet in haar eigen zak zou steken (zoals het hoofdpersonage hier doet), maar uiteindelijk heeft ze de robijn ingeleverd bij haar baas, die haar wist te vertellen dat een rijke klant deze al een paar dagen kwijt was, want hij wou deze verkopen voor veel geld. De steen behoorde toe aan een Indische zakenman, en als beloning voor mijn moeders eerlijkheid heeft hij haar... een doos goedkope pralines van de Aldi gekocht, van gierigheid gesproken. Mijn moeder is toen zelfs ook haar werk kwijtgeraakt. Stank voor dank dus. Niet te min vond ik dit een zeer geslaagd verhaal, lekker spannend. Ben nu ook van plan om de miniserie te zien.

Beenharde rauwe thriller waarin - hoe kan het ook anders - diamantsmokkel de hoofdrol speelt. De diamant kan bijna als een personage op zich beschouwd worden, de enige constante in een verhaal waarin menig personage voortijdig sterft. Jef Geeraerts koppelt zijn intense schrijfstijl aan een meticuleuze research. Voorafgaandelijk heeft hij voor dit boek het Antwerpse en New Yorkse diamantmilieu uitgebreid bezocht en onderzocht. Het eindscript voor dit boek werd nog eens nagelezen door twee insiders uit het diamantmilieu en achteraan in het boek vindt de lezer een technische fiche en classificatie van diamanten, voor het goede begrip.

Diamant speelt zich deels af in België en deels in Zaïre (de toenmalige naamgeving van Congo onder president Mobutu) en kon in feite enkel worden geschreven door Jef Geeraerts. Hij maakt gebruik van zijn kennis als ex-koloniaal om allerlei elementen als de diverse stammen, talen en gebruiken uit Congo te incorporeren in het verhaal. Zoals geweten schuwt Geeraerts verder niet de plastische beschrijving van seks- en geweldscènes, wat ook gretig geafficheerd wordt op de achterflap van het boek.

Bij andere users lees ik commentaar over het einde van het boek. Jef Geeraerts had inderdaad een andere ontknoping kunnen bedenken, maar de geweldexplosie in het dorp lijkt me niet per se onrealistisch in het Zaïre van toen.