menu

Dama s Sobatsjkoj - Anton Tsjechov (1899)

Alternatieve titels: De Dame met het Hondje | Дама с собачкой

mijn stem
3,93 (37)
37 stemmen

Russisch
Sociaal

15 pagina's
Eerste druk: Russkaya Mysl (periodiek), Moskou (Rusland)

Een ongelukkig getrouwde, Moskouse zakenman begint tijdens een vakantie in de mondaine badplaats Jalta uit verveling een verhouding met een eveneens gehuwde, veel jongere, onervaren vrouw: de dame met het hondje. Wat als een avontuurtje begint loopt uit op een grote, onmogelijke liefde, op onvervulbare hartstocht, schuldgevoel en verlangen...

zoeken in:
4,0
Samen met een hele resem andere kortverhalen uit de verzameling 'Huwelijksverhalen', weet Tsjechov ons hiermee te confronteren met de onontkoombare wegen van liefde en lust. De plaats van het huwelijk tussen deze twee begrippen wordt soms ontzettend absurd en irrationeel.
De uit het leven gegrepen situaties tonen zeer treffend de ontreddering en melancholie die hierop volgen, zonder het te romantiseren met een happy ending.

Naast gezellige leesvoer voor de late avond vormt dit ook lekker maatschappij- en menskritisch stof tot denken.

avatar van J.Ch.
4,0
Wat ik nu van Tsjechov vind, kan ik moeilijk zeggen. Ik heb zojuist een aantal van zijn verhalen gelezen, waaronder De dame met het hondje, en ik weet nauwelijks wat ik er van moet vinden.

Tsjechov heeft overduidelijk een enorm talent om personages en situaties in een paar woorden levensecht te beschrijven. Schijnbaar moeiteloos roept hij een bepaalde, vaak melancholische sfeer op die het hele verhaal kleurt. Daarbij wordt het nooit melodramatisch of te zoet.

Waar ik meer moeite mee heb, is het ontbreken van de gangbare plotstructuur, om het zo maar uit te drukken. In korte tijd leren we personages kennen en zien we hoe ze voor een bepaald dilemma komen te staan. Met een beetje geluk, maar lang niet altijd, zien we ook welk besluit de personages nemen, maar hoe dit uitpakt wordt er niet bij verteld. Sowieso heb ik vaak moeite met een open einde, maar in veel van Tsjechovs verhalen komt dat open einde op een voor mij erg onlogische plek.

Aan de andere kant denk ik dat dit voor een groot deel aan het genre ligt en voor een groot deel aan mij. Tsjechov kan ik er niet de schuld voor geven. Ik ben erg benieuwd naar zijn toneelstukken, die vermoedelijk wat vollediger afgerond zijn.

Ondanks mijn niet onverdeelde enthousiasme toch een netjes cijfer voor De dame met het hondje. Tsjechov weet in die weinige pagina's zo ongelooflijk veel te vertellen en uit te drukken!

avatar van mjk87
3,5
Leuk kortverhaal, veel sfeer en de hoofdpersoon beschrijft zijn gevoelens erg mooi. Ergens voelt het ook aan als langer verhaal, maar is toch te kort om echt indruk achter te laten. 3,5*.

avatar van LimeLou
4,0
Samen met 'De zwarte monnik' vind ik dit kortverhaal de beste van de LJ Veen Klassiek-verhalenbundel. Het oproepen van een sfeer van vergankelijkheid en weemoed doet Tsjechov goed. Wat mij ook wel raakt, is hoe in bijna elk verhaal in de bundel de hoofdpersonages een existentieel probleem meemaken, dat tot uiting komt door bijvoorbeeld overspel, liefdesverdriet, onvervulde verlangens, onuitgesproken woorden en misschien wel het best uitgewerkte gevoel: het idee dat je totaal geen aansluiting vindt met je omgeving en je daardoor vereenzaamt en je zelf geen raad meer weet. Heel herkenbaar en menselijk.

Ik ben niet compleet in de ban van Tsjechovs minimalisme, eerlijk gezegd. Als beginnende lezer zie ik vaak niet de 'stille dieptes' die worden gesuggereerd in de literatuur en dus ook niet bij Tsjechovs verhalen. Dit maken de verhalen wel wat interessanter voor een herlezing! Dat de verhalen lekker kort zijn, helpt ook mee.

avatar van manonvandebron
5,0
Bij Flaubert en bij Tolstoj leidde een overspelige relatie onvermijdelijk tot de ondergang, maar Tsjechov brak met die traditie. Met z’n open einde suggereerde hij dat de geliefden een kans op geluk hebben als ze voor een echtscheiding kiezen. Daarmee ging hij in tegen de heersende moraal.

De twee hoofdpersonages ondergaan een verandering. Hij evolueert van rokkenjager tot trouwe minnaar; zij overwint haar aangeleerde schuldgevoel. Het witte keeshondje speelt een actieve rol. Goerov biedt een bot aan bij wijze van perfecte openingszin. In het stadje S. herkent hij het diertje op straat terwijl Anna binnen zit.

De plaatsbeschrijvingen zijn subjectief, omdat Goerov er z’n gevoelens en herinneringen op projecteert. Het kustgebied in Jalta lijkt het paradijs wel. Het hek waarachter Anna met haar echtgenoot woont, doet aan een gevangenis denken. Het is de tegenstelling tussen de eeuwige, waarachtige natuur en de leugenachtige cultuur met haar conventies en schijnheiligheid. Tsjechov had weinig woorden nodig om veel te zeggen.

Gast
geplaatst: vandaag om 03:05 uur

geplaatst: vandaag om 03:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.