menu

De Gelukkige Huisvrouw - Heleen van Royen (2000)

mijn stem
2,98 (68)
68 stemmen

Nederlands
Psychologisch

356 pagina's
Eerste druk: Vassallucci, Amsterdam (Nederland)

Lea, een yuppie uit Aerdenhout gaat bijna ten onder aan een post-partum psychose na een rampzalige bevalling en de queeste naar haar jong overleden vader. Ze ontspoort compleet en belandt op de sofa van de jetset-psycholoog Beau van Kooten. Dit boek laat zien wat de de 'roze wolk' rondom zwangerschap en geboorte voor Lea betekent: een mythe.

zoeken in:
ELLENDE

Hel(een) van Royen boekte enorme verkoopsuccessen met bovenstaand boek en de opvolger "Godin van de Jacht". Puur uit een, zo geef ik toe nogal zieke, vorm van nieuwsgierigheid, goed te vergelijken met ramptourisme, heb ik dit proza eens doorgebladerd.
Dat er echt mensen rondlopen die deze narigheid de hemel inprijzen, vind ik onbegrijpelijk. De ordinaire toonzetting heeft helemaal niks te maken met het gezond literair cynisme dat goede auteurs kenmerkt. Van Royen speelt in op de onderbuikgevoelens van ontevreden Vinexvrouwtjes. Goedkoop, hapklaar en makkelijk. Maar vooral te ranzig voor woorden.

Maartje Bronkhorst, Amsterdam

1,5
Sai
Het eerste kwart is wat matig satirisch geneuzel, waarbij Van Rooyen niet kan beslissen of haar hoofdpersoon nou echt ont-zet-tend dom is of toch haar spreekbuis die af en toe wat Grote Waarheden aan de lezer mag vertellen.
Vervolgens worden er pakweg honderd pagina's besteed aan het in zo veel mogelijk gore details beschrijven van een fout lopende bevalling (kut, pus, kut, bloed, tang, kut, bloed, pus) en de nasleep daarvan.
Pas daarna (we zijn nu al ver over de helft) komt het eigenlijke plot van dit prutboekje bovendrijven. Lea voert honderden inwendige dialogen met paps die ooit zelfmoord pleegde, en nu wil dat zij dat ook doet. Ofzo. Dit pruttelt nog een pagina of tachtig door, en na de climax die zo ontzettend matig is dat ik eerst niet doorhad dat het toch echt de climax was kun je als lezer dan toch eindelijk het prul uit het raam tiefen. Hou je er toch nog een soort van catharsis aan over. 1,5*

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
Als je nou weten hoe het is om psychotisch te zijn ... vond het heerlijk humoristisch geschreven.

Dit boek gaf aan hoe in de war je kunt raken door je hormonen. Gaat over een vrouw die een kraambed psychose krijgt na de geboorte van haar eerste kindje. Herkenbaar als je in de psychiatrie werkt. Bo van Kooten blijkt een bestaand personage te zijn (andere naam) Wordt nu verfilmd.

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
Youri schreef:
Dit boek gaf aan hoe in de war je kunt raken door je hormonen. Gaat over een vrouw die een kraambed psychose krijgt na de geboorte van haar eerste kindje. Herkenbaar als je in de psychiatrie werkt. Bo van Kooten blijkt een bestaand personage te zijn (andere naam) Wordt nu verfilmd.


Ik heb dit boek aan jonge collega's aanbevolen die (nog) niet zo goed begrepen/aanvoelden hoe het kan gaan als iemand in een psychose raakt. Wat er dan in een hoofd gebeurt ...
Ben benieuwd naar de film.

avatar van thomzi50
1,5
psyche schreef:
Als je nou weten hoe het is om psychotisch te zijn ... vond het heerlijk humoristisch geschreven.

Vind het tot nu toe geforceerd en totaal niet komisch geschreven. Denk telkens als ik dit boek lees dat van Royen in het echt een ongelofelijk brutaal mens is met een grote bek.. En niet al te intelligent. Zo komt het op mij allemaal over. Weinig positiefs in kunnen ontdekken dus. Maar ben pas op blz. 100.

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
thomzi50 schreef:

Vind het tot nu toe geforceerd en totaal niet komisch geschreven. Denk telkens als ik dit boek lees dat van Royen in het echt een ongelofelijk brutaal mens is met een grote bek.. En niet al te intelligent. Zo komt het op mij allemaal over. Weinig positiefs in kunnen ontdekken dus. Maar ben pas op blz. 100.


Ik ben van Heleen van Rooyen persoonlijk niet zo gecharmeerd.
Je zou haar inderdaad brutaal kunnen noemen en niet bijster slim.
Dit was het eerste en tot nu toe enige boek dat ik van haar las en ben ook niet zo benieuwd naar haar andere werk.
Blijft staan dat ik wel herken hoe het kan gaan als iemand psychotisch is. Tja, en soms zie ik juist in niet zo wenselijke situaties niet alleen ellende, tragiek en verdriet, maar ook (zwarte) humor. Misschien dan weer een raar trekje van mij .

avatar van thomzi50
1,5
Ik vind het zo jammer dat ik de hoofdpersoon zo verschrikkelijk dom vindt overkomen. Ze let bijvoorbeeld alleen maar op haar kut (ik zeg het lekker grof want het boek zelf doet niet anders) na haar bevalling en heeft geen enkel oog voor haar kind. Compleet belachelijk.. Als het nou leuk geschreven was had ik er misschien nog om kunnen lachen, maar helaas.

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
thomzi50 schreef:
Ik vind het zo jammer dat ik de hoofdpersoon zo verschrikkelijk dom vindt overkomen. Ze let bijvoorbeeld alleen maar op haar kut (ik zeg het lekker grof want het boek zelf doet niet anders) na haar bevalling en heeft geen enkel oog voor haar kind. Compleet belachelijk.. Als het nou leuk geschreven was had ik er misschien nog om kunnen lachen, maar helaas.


Ik weet niet waar je nu in het boek bent. Wat je beschrijft dat kan je inderdaad zo grof zeggen. Dat is echter NIET wat me aansprak. Dat ze geen oog heeft voor haar kind kan je als een signaal zien dat er iets goed fout zit. Zeer zeker als ze haar baby 'opgeruimd' heeft en zichzelf verstopt. Waar haar oog ook op valt is een rouwadvertentie van een overleden man, waarmee ze denkt in connectie te staan. Ze presteert het dan met baby en al naar het rouwcentrum te gaan.Je begrijpt gaandeweg waarom de hoofdpersoon bepaalde dingen doet en/of deed. Het slot vond ik ontroerend ...

avatar van thomzi50
1,5
Psyche, jij bent duidelijk nogal thuis in dit boek? Ik moet een (heel) klein stukje over de maatschappelijke context van het werk schrijven, misschien kan jij daar wat over vertellen? Het boek doorbreekt natuurlijk bepaalde taboes en dergelijken, dat is wat je altijd hoort, maar hoe en wat precies weet ik niet helemaal.

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
thomzi50 schreef:
Psyche, jij bent duidelijk nogal thuis in dit boek? Ik moet een (heel) klein stukje over de maatschappelijke context van het werk schrijven, misschien kan jij daar wat over vertellen? Het boek doorbreekt natuurlijk bepaalde taboes en dergelijken, dat is wat je altijd hoort, maar hoe en wat precies weet ik niet helemaal.


Je bent er toch nog doorheengekomen ?

Ik zal hoe ik de taboes in de maatschappelijke context interpreteer als spoiler weergeven:


- Zwangerschap en jonge moeder en baby's zijn vaak omgeven met de z.g. roze wolken. Veel mensen ervaren dat ook, maar niet altijd. Aan het eerste wordt liever aandacht besteed dan aan het tweede.
-Door o.a. hormonale (fysieke) oorzaken kan de verandering in een mensenleven in dit geval de vrouw, gevolgen hebben voor de geestelijke gezondheid.
-Veranderingen in mensenlevens zoals huwelijk, scheiding, rouw, verhuizing, geboorte etc. worden gezien als 'live-events'.
-(Het aantal) Live-events kunnen raken aan andere (psychische) gebeurtenissen in een mensenleven, dit is niet altijd positief.
-Schaduwzijden in het geval van De Gelukkige Huisvrouw kun je als volgt zien: het hoofdpersonage komt achter de schaduwzijden van de roze wolk, een zware bevalling zet e.e.a. in gang. Hier is de uitspraak dat een moeder na een bevalling alle pijn is vergeten als ze haar babytje in haar armen heeft niet aan de orde, integendeel. Ze heeft wel aandacht voor ogenschijnlijke niet relevante details.
-Hoofdpersoon wilde een kind maar is het voor haar wel/echt zo leuk?
-Dit terwijl in de maatschappij 'een moeder hoort van haar kind te houden' norm is.
-Als dit niet zo is/door omstandigheden niet (direct) zo werkt wordt de moeder door de omgeving meestal gezien als 'ontaard'.
-In De Gelukkige Huisvrouw triggert de bevalling oude wonden van de jonge moeder, ze raakt in een psychose.
-In de maatschappij worden psychotise mensen door veel anderen 'raar' gevonden.
-Iemand die psychotisch is, is ziek. Veelal is in de maatschappij meer begrip voor fysieke klachten zoals kiespijn, gebroken been, ernstig auto-ongeluk omdat het zichtbaar is.
-Mensen vinden (onzichtbare) psychische ziekten eng, niet weten hiermee om te gaan of deze worden niet (h)erkend.


Heb je hier iets aan?

avatar van thomzi50
1,5
Jazeker, bedankt

avatar van thomzi50
1,5
Ik ben er dus inderdaad doorheen gekomen, maar kon er zeer weinig lol aan beleven. En echt, ik heb het een eerlijke kans gegeven.
Allereerst lijkt Heleen van Royen nauwelijks over de inhoud te hebben nagedacht. Door dit boek krijg ik meer de indruk dat ze een “doener” is dan een “denker”. Gewoon een schrijfster die begint met typen, een paar dingen in haar hoofd heeft, en wel ziet waar ze uitkomt. En als je als schrijfster zo weinig humor op papier weet over te brengen en zo weinig cynisme of zelfkritiek lijkt te hebben dan lijkt dit me niet de juiste aanpak. En inderdaad, De Gelukkige huisvrouw springt van de hak op de tak zonder de lezer mee te nemen. Allereerst is het eerste deel van het boek, de mislukte bevalling, verschrikkelijk lang en als hoofdpersoon Lea vervolgens begint te klagen over wat er allemaal mis is, dat ze nooit meer de oude zal zijn en dat haar kind er zo lelijk uitziet dan wordt dat niet op een manier gebracht die mij laat denken dat we met een psychologisch interessante situatie maar met een onintelligente schrijfster te maken hebben. Vervolgens raakt Lea steeds verder in het verval en uiteindelijk wordt plotseling de dood van haar vader als oorzaak van alle ellende aangewezen.
Alles wordt simpel gebracht, de grappen zijn geforceerd en hebben op geen enkel moment een glimlach bij mij tevoorschijn kunnen toveren en alle karakters zijn onuitgewerkt en ondoordacht. Psycholoog Beau van Koten die stuk voor stuk standaardadviezen uitkraamt zonder ook maar enige kracht uit te stralen en natuurlijk man Harry, die rustig een pornofilm gaat kijken als Lea op het punt staat te bevallen, het liefst keihard boeren laat, ongelofelijk grof in de mond is en overdreven dom wordt voorgesteld. Met dit soort karakters Heleen van Royen het er wel heel makkelijk vanaf, hoe serieus het onderwerp ook mag zijn.
Bij vlagen lijkt van Royen zich zelf ook gerealiseerd te hebben dat ze geen grootste schrijver is en probeert ze het geheel een beetje op te leuken. Een voorbeeld hiervan is het feit dat elk hoofdstuk begint met een stukje uit het dagboek van Lea’s moeder, zonder dat dit echt een functie heeft. De stukjes zijn eentonig en banaal en omdat er zoveel hoofdstukken zijn, zijn er dus ook veel dagboekfragmenten.
Ik had gelukkig geen moeite het boek uit te lezen, gewoon snel lezen en nog sneller vergeten.
1,5*

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
Nou Thomzi50, je hebt het hoe dan ook gelezen en er over nagedacht, dat zal i.v.m. school het doel zijn geweest .
Ik denk alleen dat de stukjes van Lea's moeder wel degelijk een functie hebben in het boek, namelijk van een 'normale' moeder, als tegenhanger van Lea. Lea's moeder schrijft over dagelijkse gewone dingen als sinaasappelhapjes, maar ook over grotere zaken en wensen in het leven, over Lea's doop en de hoop dat Lea zich later in andere mensen kan inleven.
Wat dat laatste betreft heb jij denk ik wel een duidelijke mening kunnen vormen ....
Als slot van het boek begint Lea met het aanleggen van eenzelfde soort dagboekfragment. Dat is overigens niet wat ik tegen het eind ontroerend vond: dat het weer mis ging en Lea in bruidsjurk het meer inliep, hetzelfde meer waar haar vader - meen ik me te herinneren - zelfmoord pleegde.

Voor de rest heb ik geloof ik alles wel gezegd hierover. Misschien moet ik het maar eens herlezen hoewel....

avatar van thomzi50
1,5
Jij ook nog bedankt voor de hulp. Vond het juist wel een fijn boek om er zo bij te hebben, dan heb ik nog een boek in mijn themamap waar ik wat minder over te spreken ben. Functie of niet, ik vind die dagboekfragmenten maar irritant en saai om te lezen, daar blijf ik bij

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
thomzi50 schreef:
daar blijf ik bij



avatar van thomzi50
1,5
Weet jij als Gelukkige Huisvrouw-kenner toevallig ook hoe het met de verfilming staat (of iemand anders)?

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
thomzi50 schreef:
Weet jij als Gelukkige Huisvrouw-kenner toevallig ook hoe het met de verfilming staat (of iemand anders)?


Nou ja, kenner, kenner, gewoon beroepsdeformatie en een redelijk goed geheugen...

even googelen:

http://www.filmtotaal.nl/module.php?section=newsDetails&newsID=8002&titel=Verfilmingen_Kluun_en_Van_Royen_in_2008

en daaraan voorafgaand om je liefde voor Lea verder aan te wakkeren :

http://www.heleenvanroyen.nl/nieuws-2005.htm

avatar van thomzi50
1,5
Wendy van Dijk, Carice van Houten, Tanja Jess, Katja Schuurman, Isa Hoes, Kim van Kooten, Alwien Turner, Miryanna van Reeden, Halina Reijn, Georgina Verbaan, Thekla Reuten, Ellen ten Damme… Deze willen allemaal de hoofdrol spelen.. Halleluja. Zijn ze allemaal gek geworden?

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
thomzi50 schreef:
Wendy van Dijk, Carice van Houten, Tanja Jess, Katja Schuurman, Isa Hoes, Kim van Kooten, Alwien Turner, Miryanna van Reeden, Halina Reijn, Georgina Verbaan, Thekla Reuten, Ellen ten Damme… Deze willen allemaal de hoofdrol spelen.. Halleluja. Zijn ze allemaal gek geworden?



avatar van thomzi50
1,5
Ik wil niet blijven zeuren, maar wat een voorkant trouwens

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
thomzi50 schreef:
Ik wil niet blijven zeuren, maar wat een voorkant trouwens


Waarschijnlijk i.v.m. die bruidsjurk weet je wel... Als je het heel erg vindt corrigeer je de omslag toch voor een andere?

avatar van thomzi50
1,5
Ik snap wel waarvoor ie dient hoor, maar blijft lelijk.
Weet niet of dit de cover v.d. eerste druk was (vind het altijd het beste als die eropstaan)

avatar van Dimara
3,0
thomzi50 schreef:
Ik snap wel waarvoor ie dient hoor, maar blijft lelijk.
Weet niet of dit de cover v.d. eerste druk was (vind het altijd het beste als die eropstaan)

Dit is de cover van de eerste druk als het goed is. Een paar maanden geleden stond deze er nog op, maar toen heb ik die vervangen door de huidige cover.

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
Dimara schreef:

Dit is de cover van de eerste druk als het goed is. Een paar maanden geleden stond.


volgens mij ook, ik herinner me dat toen het boek uitkwam een vrouw in bruidsjurk op de omslag te zien was.
Zellf heb ik veel latere editie van Rainbow. Als je het nu over lelijk hebt...
http://images.google.nl/imgres?imgurl=http://www.rainbow.nl/rbedit/images/covers/9041703470.jpg&imgrefurl=http://www.rainbow.nl/detailboek.asp%3Fisbn%3D9041703470&h=259&w=152&sz=15&hl=nl&start=1&tbnid=HXRv6F7jJqcL2M:&tbnh=112&tbnw=66&prev=/images%3Fq%3D%2Bde%2Bgelukkige%2Bhuisvrouw%26gbv%3D2%26svnum%3D10%26hl%3Dnl%26sa%3DG

Ik denk dat de plot ook wel wat aangescherpt mag worden. Ik zal een correctiepoging doen.

4,0
Heerlijk boek. Ik heb in ieder geval genoten.

3,5
Goed boek, af en toe behoorlijk plat, maar dat kan je verwachten bij Heleen. Had alleen zelf het einde heel anders gedaan, dat vond ik nu een teleurstelling en niet dramatisch genoeg!

Vlas
'Ik dronk een blikje Pepsi max. Maximum taste, zero sugar. Goed spul als je op de colorieen wilt letten. Cola light smaakt naar postzegels.'


-'Ik zit toevallig net met een potlood in mijn poes.'
+'Sorry?'
-'Dat moet van mijn sekstherapeute. Als het goed gaat mag er morgen een kaars in.'
+'Aha'
-'Weet je waar ik bang voor ben?'
+'Dat je de komkommer niet trekt?'
-'Nee. Dat ik een hartaanval krijg. En dat de GGD me dan vindt met een kaars in mijn kut.'

hinie
psyche schreef:
Als je nou weten hoe het is om psychotisch te zijn ... vond het heerlijk humoristisch geschreven.
Ik ook. Heb hier werkelijk in een deuk gelegen. Geweldig!

Ebenezer Scrooge
Dat de gedichten van Rilke nergens te vinden zijn op deze site, maar het gehele oeuvre
van Mevrouw van Royen wel, vind ik werkelijk een farce!


avatar van gert_r
Bij werkt de zoekfunctie wel

Briefe über Cézanne,"", 1952, 3.50,1
Duineser Elegien,"", 1923, 4.16,3
Sonette an Orpheus,"", 1923, 3.50,1

Ebenezer Scrooge
Ik bedoel eigenlijk de dichtbundels Neue Gedichte en Neue Gedichte Anderer Teil.

Toch nog bedankt.

avatar van Jason82
3,5
Ik begon te lezen zonder verwachtingen, behalve dan dat het me geen ingewikkelde literatuur leek. Dat was inderdaad het geval en daar is niks mis mee. Ik las elke avond met plezier en hoewel ik in eerdere berichten las over gebrek aan humor, kon ik bij meerdere bepaalde passages zeker glimlachen. Vrij aardig ook hoe de hoofdpersoon steeds meer inzicht kreeg in (het onstaan van) haar problemen.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:49 uur

geplaatst: vandaag om 12:49 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.