Hoe Ik Mijn Moeder Vermoordde - Theodor Holman (1999)

De vraag dringt zich op waarom ik dit boek van Holman meer apprecieer dan het boek "Ik Kom Terug" van Adriaan van Dis. Want er zijn (wel erg) veel overeenkomsten tussen beide boeken. Een Indische achtergrond, de oorlog in Ned. Indië en de jappenkampen tijdens de oorlog. Een erg moeizame moeder-zoon verhouding. Het journalist / schrijver worden van de zoon. En de ontmoetingen aan het eind van het leven van de moeder met het uitpraten van hun relatie. Misschien is het gewoon een kwestie van persoonlijke smaak, dat ik de sarcastische humor en het cynisme van Holman net wat meer waardeer dan dat van van Dis ...
Tja, en dan de titel. Ik had tevoren niet de synopsis op de achterflap van het boek gelezen en ik begon vol goede moed. En dan gaat het (weer) over euthanasie. Daar zat ik eigenlijk niet op te wachten. Maar het boek heeft me wel geraakt. De film / het docudrama van Theo van Gogh over Holman's moeder aan het eind van haar leven heb ik niet gezien. Dat zou het plaatje wel volledig gemaakt hebben.