menu

De Ingewijden - Hella S. Haasse (1957)

mijn stem
3,95 (10)
10 stemmen

Nederlands
Sociaal

459 pagina's
Eerste druk: Querido, Amsterdam (Nederland)

Zes mensen komen min of meer toevallig met elkaar in contact tijdens hun verblijf in het Griekenland van 1954. Het Amerikaanse meisje Jessica Manning, de jonge Kretenzer Niko Stephandidakis, de Nederlandse leraar klassieke talen Lucas Gosschalk, de zestienjarige jongen Marten Siebeling, de schilderes Elina Breskel en de ex-nazi Helmuth Sturm raken bij elkaar betrokken, beïnvloeden elkaar bewust en onbewust en maken ieder voor zich een crisis in de eigen ontwikkeling door. Voor drie van hen betekent dit het einde van het leven en voor de anderen in zekere zin een begin.

zoeken in:
4,5
Heel mooie inleving in zes toraal verschillende personages.
Het verhaal kan van alle tijden zijn
Eén van mijn favoriete boeken.

avatar van Thomas83
4,0
Erg sterk boek. Elk van de zes hoofdpersonages heeft zijn eigen hoofdstuk, en Haasse weet steeds razendsnel sterke personages met een interessante achtergrond neer te zetten. De beschrijvingen van Griekenland en Kreta zijn niet eens altijd even gedetailleerd, maar toch heeft boek zo'n prettige landerige sfeer. Vooral in het eerste hoofdstuk vond ik dat sterk. De opbouw van het verhaal is ook zeer goed, met zijn flashbacks etc, en details die later meer een rol gaan spelen. Op het einde komt het allemaal toch subliem samen.

De personages zijn ook echt boeiend, op de waanzinnig geworden Helmuth Sturm na, die me slechts gedeeltelijk wist te pakken. Jessica is erg interessant in het eerste hoofdstuk met haar rol binnen haar familie en haar heimelijke wat cynische blik. Wel vond ik haar later in het boek op een gegeven moment wat irritant, als ze vanuit het perspectief van andere personages wordt bekeken. Dat is trouwens ook een erg leuk trucje in het boek. Soms zie je dan dezelfde gebeurtenissen vanuit verschillende kanten belicht. Vooral de gedachten van de personages zijn dan interessant, want ze hebben allemaal wel wat mysterieus. Elin(a)'s achtergrond voelt vrij groots en indrukwekkend aan. Lucas Gosschalk is zo'n heerlijke cynische narcist.

Haasse gaat soms best diep met de existentialistische gedachtegang van wat van de personages, maar de taaie stukjes duren nooit al te lang. Via de omzwervingen van Niko Stephandidakis krijg je een klein beetje een inkijk in wat uiteenlopende milieus. Ook wel aardig zijn wat parallellen met de Griekse mythologie. De beschrijving van het bombardement van Rotterdam vond ik wel vrij indrukwekkend. Naar het einde toe wordt het spannender en voel je de dreiging van een nadere climax, al wordt het tempo er soms wat uitgehaald met die overpeinzingen. Het slotstuk is niet slecht, maar vond ik toch een klein beetje onbevredigend.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:04 uur

geplaatst: vandaag om 16:04 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.