Tirza - Arnon Grunberg (2006)
mijn stem
368 stemmen
Nederlands
Psychologisch
430 pagina's
Eerste druk: Nijgh & Van Ditmar,
Amsterdam (Nederland)
Jörgen Hofmeester is vader van twee dochters, werkzaam voor een gerenommeerd bedrijf. Dankzij een uitgekiend financieel beleid woont hij op stand. De vrijheid is hem te bandeloos: bandeloosheid leidt tot rampen. Stilstand is voor Hofmeester de voorwaarde voor liefde en geluk. Loom houdt hij van zijn dochters. Dat zijn echtgenote hem ingeruild heeft voor een jeugdliefde op een woonboot en dat een gedeelte van zijn vermogen is verdwenen door malversaties van merkwaardige groeperingen die de wereldeconomie beheersen, het deert hem niet. Zolang hij maar van zijn kinderen mag houden. Maar op een avond staat zijn echtgenote weer voor de deur. En dan doet een man zijn intrede in het leven van Jörgen Hofmeester, een man die als twee druppels water lijkt op Mohammed Atta.
0
geplaatst: 11 januari 2008, 17:05 uur
Niet aan mij besteedt. Erg expliciet. Veel uitleg, veel bijdehande redeneringen, vervelend ik-perspectief. Ik begreep de hype niet, begreep dit boek niet, en ik vond die kerel vervelend. Die pa.
0
geplaatst: 25 maart 2008, 14:06 uur
Vind er ook niet veel aan ... Het verhaal komt heeel traag op gang, en eigenlijk gebeurt er in de tegenwoordige tijd nauwelijks iets. Veel verhaallijnen zijn flashbacks, en ik vind dit het tempo van het verhaal drukken. Ook lijkt het soms alsof Grunberg zomaar wat erbij haalt ... 'Over wat zullen we nu 20 pagina's vullen? Ah, over een Hedge fond.' Dan is het weer over de sushi, en dan weer over andere ditjes en datjes. Ik begrijp dat dit als karakterschets van Jörgen dient, maar ik vind het wel vervelend. Dit boek ging ik misschien beter appreciëren als het 200 pagina's korter was want Grunberg heeft wel heel veel pagina's nodig om weinig te vertellen. En z'n schrijfstijl vind ik overigens ook niets speciaals.
0
geplaatst: 25 maart 2008, 23:15 uur
Het is juist die traagheid en de irritatie daardoor wat dit tot een sterk boek maakt.
0
geplaatst: 25 maart 2008, 23:26 uur
DvonGeem schreef:
Het is juist die traagheid en de irritatie daardoor wat dit tot een sterk boek maakt.
Het is juist die traagheid en de irritatie daardoor wat dit tot een sterk boek maakt.
Ik vind irritatie daarentegen vrijwel nooit positief ...
0
geplaatst: 26 maart 2008, 17:44 uur
Ik niet, maar daar heb ik bij dit boek gelukkig vrij weinig van gemerkt.
0
geplaatst: 16 april 2008, 17:42 uur
Ik vond dit een heel aangenaam boek om te lezen. De dialogen(vooral met de echtgenote) waren echt amusant en de gedachtengang van het hoofdpersonage was interessant om volgen.
Wel vond ik het laatste deel iets te uitgesponnen, voornamelijk omdat ik op het moment van lezen reeds doorhad wat er in het huis van zijn grootouders was gebeurd, je kan daar een heel duidelijke breuk waarnemen en dat verpest het vervolg een beetje. Het einde was voor mij dus geen aha-erlebnis maar eerder de langverwachte bevestiging van wat ik 100 pagina's daarvoor reeds vermoedde, een beetje jammer.
Wel vond ik het laatste deel iets te uitgesponnen, voornamelijk omdat ik op het moment van lezen reeds doorhad wat er in het huis van zijn grootouders was gebeurd, je kan daar een heel duidelijke breuk waarnemen en dat verpest het vervolg een beetje. Het einde was voor mij dus geen aha-erlebnis maar eerder de langverwachte bevestiging van wat ik 100 pagina's daarvoor reeds vermoedde, een beetje jammer.
0
geplaatst: 29 april 2008, 10:35 uur
Samen met "Gstaad 95-98" het beste wat ik al van Grunberg gelezen heb.
0
geplaatst: 8 augustus 2008, 22:45 uur
Erg mooi boek, bijna in 1 stuk uitgelezen.
Sommige mensen irriteren zich aan de details en opmerkingen tussen het verhaal door van Grunberg. Ik vind het juist wel goed, het boeit, het verhaal leeft op.
AANRADER!
Sommige mensen irriteren zich aan de details en opmerkingen tussen het verhaal door van Grunberg. Ik vind het juist wel goed, het boeit, het verhaal leeft op.
AANRADER!
0
geplaatst: 24 augustus 2008, 00:26 uur
Jammer dat het deel in Afrika wat te uitgesponnen was, en dat Grunberg zijn alinea's voor mijn gevoel net iets te vaak met een overbodige (concluderende) slotregelt beëindigt, want verder is Tirza een meesterwerkje. Stilistisch prachtig, inhoudelijk ontroerend, zielig en meelijwekkend en uiterst sfeervol. Dikke vier sterren.
0
geplaatst: 16 september 2008, 00:31 uur
Ik moet zeggen dat dit boek bij mij nooit helemaal "op gang" kwam, ik bleef telkens maar doorlezen omdat ik dat 'moest' van mezelf en niet omdat ik zo graag wilde weten wat de volgende bladzijde mij zou brengen.
Dit wil niet zeggen dat ik het een slecht boek vind, absoluut niet. Het heeft bepaalde shockerende momenten (op een goede manier) een voorbeeld daarvan is de scéne waarbij Hofmeester zich laat gaan op een klasgenoot van Tirza, Ester zonder h. Of het stuk waarin Hofmeester bekent dat hij Choukri en Tirza heeft omgebracht. Daar tegenover staan ook dingen waar ik me een beetje ging ergeren, zoals de vele bijzinnen in één zin. Of die half-filosofische uitspattingen van de schrijver die een bepaalde diepte moeten geven aan het verhaal, maar eigenlijk op je zenuwen werken, een voorbeeld hiervan is Hofmeester zit sardientjes te bakken op het feestje van Tirza. Komt Grunberg: "een mens zonder taak is niets. Het bakken van sardientjes, dat was zijn taak" . Dit soort dingen zijn één keer per 20 pagina's leuk, maar in dit boek kwamen dit soort dingen te vaak voor. Het stuk met het afrikaanse meisje vond ik helemaal vervelend
Al met al een goed boek, maar het heeft mij wat moeite gekost om erdoorheen te komen...
Dit wil niet zeggen dat ik het een slecht boek vind, absoluut niet. Het heeft bepaalde shockerende momenten (op een goede manier) een voorbeeld daarvan is de scéne waarbij Hofmeester zich laat gaan op een klasgenoot van Tirza, Ester zonder h. Of het stuk waarin Hofmeester bekent dat hij Choukri en Tirza heeft omgebracht. Daar tegenover staan ook dingen waar ik me een beetje ging ergeren, zoals de vele bijzinnen in één zin. Of die half-filosofische uitspattingen van de schrijver die een bepaalde diepte moeten geven aan het verhaal, maar eigenlijk op je zenuwen werken, een voorbeeld hiervan is Hofmeester zit sardientjes te bakken op het feestje van Tirza. Komt Grunberg: "een mens zonder taak is niets. Het bakken van sardientjes, dat was zijn taak" . Dit soort dingen zijn één keer per 20 pagina's leuk, maar in dit boek kwamen dit soort dingen te vaak voor. Het stuk met het afrikaanse meisje vond ik helemaal vervelend
Al met al een goed boek, maar het heeft mij wat moeite gekost om erdoorheen te komen...
0
geplaatst: 16 september 2008, 18:31 uur
Hans Denneappel schreef:
die half-filosofische uitspattingen van de schrijver die een bepaalde diepte moeten geven aan het verhaal
die half-filosofische uitspattingen van de schrijver die een bepaalde diepte moeten geven aan het verhaal
In mijn ogen geven ze meer diepte aan de gedachtewereld van de hoofdpersoon dan aan het verhaal, en op die manier vind ik het juist perfect werken
!
0
geplaatst: 16 september 2008, 21:05 uur
Ik vind de aangehaalde zin ook perfect. Het geeft mooi de doelloosheid van zijn bestaan weer. Om dat nu half-filosofisch te noemen. 99 procent van de filosofie is sowiezo onzin.
0
geplaatst: 17 september 2008, 11:17 uur
Nee hoor, 99 procent. Maar daar gaat het me helemaal niet om. Ik bedoel dat de waarde van een bepaalde visie niet geheel afhangt van zijn waarheidswaarde. Grunberg kan best een onware boodschap verkondigen. Dit hoeft hem niet meteen aangerekend te worden. Alsof het dan geen filosofie meer is ofzo
0
geplaatst: 19 september 2008, 12:03 uur
99 procent en allemaal lijkt me toch wel praktisch hetzelfde 
Daar ging het mij even wel om, omdat ik op die opmerking inging.
Dat het bij de zinnen van Grunberg in Tirza misschien niet altijd uitmaakt of ze waar zijn, daar kunnen we het over eens zijn. Sterker nog, ik vind de onware one-liners vaak de sterkste
Daar ging het mij even wel om, omdat ik op die opmerking inging.Dat het bij de zinnen van Grunberg in Tirza misschien niet altijd uitmaakt of ze waar zijn, daar kunnen we het over eens zijn. Sterker nog, ik vind de onware one-liners vaak de sterkste
0
geplaatst: 19 september 2008, 14:17 uur
Naar verluidt Grunbergs beste, maar Tirza viel me een beetje tegen. Was dit zijn eerste boek geweest dan kon ik meegaan met alle lovende kritieken, maar nu zie ik vooral veel herhaling. Het zijn de bekende Grunberg trucen: droge humor, taboeloze beschrijvingen, verziekte seksbeleving en emotioneel geisoleerde personages. Huisbaas Hofmeester lijkt wel erg veel op de hoofdpersoon van De Asielzoeker en ook de thematiek is dezelfde. Het laatste boek is alleen vele malen grappiger. Tirza is dus degelijk werk van Grunberg maar hij moet nu echt wat nieuws gaan verzinnen. 3*
0
geplaatst: 19 september 2008, 20:45 uur
Ik heb gisteren de plots van alle Grunberg-boeken weer gelezen, en het viel me inderdaad op dat het wel associaties bij me opriep.. Ik heb De Asielzoeker onmiddellijk in huis gehaald, misschien heb ik daar nu een beetje hetzelfde gevoel bij als jij.
0
geplaatst: 20 september 2008, 09:48 uur
Al zijn boeken lijken op elkaar. Ook wat details betreft. Heel veel personages hebben koosnaampjes. Hier heet ze zonnekoniniging, in de asielzoeker vogel, in fantoompijn sprookjes prinses en in de Joodse Messias Koning David. En zo zijn er nog een boel overeenkomsten maar die ben ik helaas vergeten.
0
geplaatst: 20 september 2008, 10:35 uur
Ai, dat is toch jammer, als hij telkens terugvalt op dezelfde trucjes.
0
geplaatst: 20 september 2008, 11:50 uur
Nou ja, al zijn personages hebben ook een groot project. Tirza, een Pools-Joods kookboek, redder van de Joden, de ontmaskeraar van illusies. Het lijkt allemaal op elkaar maar verschillen zijn er natuurlijk wel zoals je ziet.
0
geplaatst: 24 september 2008, 22:53 uur
Ja, tot nu toe vind ik het niet genoeg lijken op Tirza om het echt als minpunt te zien.
0
geplaatst: 16 november 2008, 17:12 uur
thomzi50 schreef:
In mijn ogen geven ze meer diepte aan de gedachtewereld van de hoofdpersoon dan aan het verhaal, en op die manier vind ik het juist perfect werken !
(quote)
In mijn ogen geven ze meer diepte aan de gedachtewereld van de hoofdpersoon dan aan het verhaal, en op die manier vind ik het juist perfect werken
!Tirza viel me tegen! Het eerste deel van het boek was fantastisch, het las heerlijk weg, maar in de volgende delen werd het absurdistisch en ronduit vervelend en ben ik het met Hans Denneappel eens. De verklaring van Thomzi50 is ook de mijne, maar ik vond Grunberg daarin doorschieten met de passages op Schiphol en in Afrika met Kaisa als dieptepunten.
0
geplaatst: 28 december 2008, 01:59 uur
Weet iemand overigens iets over de verfilming? Rechten zijn een tijdje geleden verkocht, regisseur en scriptschrijver al even lang bekend (Rudolf v.d. Berg), maar verder lijkt er geen enkele ontwikkeling in te zitten.
0
geplaatst: 12 maart 2009, 16:43 uur
thomzi50 schreef:
Weet iemand overigens iets over de verfilming? Rechten zijn een tijdje geleden verkocht, regisseur en scriptschrijver al even lang bekend (Rudolf v.d. Berg), maar verder lijkt er geen enkele ontwikkeling in te zitten.
Weet iemand overigens iets over de verfilming? Rechten zijn een tijdje geleden verkocht, regisseur en scriptschrijver al even lang bekend (Rudolf v.d. Berg), maar verder lijkt er geen enkele ontwikkeling in te zitten.
Grunberg zit het zelf toch tegen te werken? Beetje hetzelfde verhaal als met Wieringa en 'Joe Speedboot', gedoe met het script?
* denotes required fields.