menu

Sweet Thursday - John Steinbeck (1954)

Alternatieve titel: Goede Donderdag

mijn stem
3,95 (11)
11 stemmen

Engels
Sociaal

273 pagina's
Eerste druk: Viking Press, New York (Verenigde Staten)

Deze roman is min of meer een vervolg op Cannery Row - hoewel ook los daarvan te lezen - en vertelt de verdere wederwaardigheden van een aantal zeer innemende luilakken in een klein Californisch dorpje. De plot behelst een poging om de hoofdpersoon getrouwd te krijgen met het meisje van wie iedereen zeker denkt te weten dat ze geschikt voor hem is.

zoeken in:
avatar van Theunis
4,5
Je moet goed opletten, lijkt Steinbeck te willen zeggen. “Een oppervlakkige toeschouwer”, schrijft hij ergens, “dacht misschien dat Cannery Row uit een aantal aparte, egocentrische eenheden bestond, die elk op zichzelf functioneerden zonder zich aan de andere te storen.” Goede Donderdag is de tweede roman over Cannery Row, een stadsdeel in Monterey, Californië. Eerder las ik het eerste deel, mijn kennismaking met Steinbeck. Ik las een welhaast plotloos verhaal waar zonderlinge figuren vergeefse pogingen doen iets van het leven te maken. Steinbeck schrijft liefdevol over ze, doet je zelfs wensen dat je een van hen bent, een van die arme buitenbeentjes. In dit verhaal laat Steinbeck opnieuw de kanslozen schitteren. Een aantal van de hoofdpersonages maakt opnieuw een opwachting. Zoals protagonist Doc, een zeebioloog die zich lijkt te verliezen in de wetenschap, omdat hij “alles (wil) vergaren wat (hij) ooit (heeft) gezien, gedacht en geleerd.” Hij wil “dat reduceren (en) in onderling verband brengen en verfijnen”, totdat hij iets van betekenis en nut heeft. Maar het wil hem naar niet lukken. Doc is ongelukkig, voelt een knagende ontevredenheid. Hij heeft “het warm genoeg, maar (hij) huivert.” Hij heeft iets nodig dat hem van zijn beproevingen bevrijdt. Hij ontmoet een ziener, iemand die gelooft dat de zon niet kan ondergaan zonder dat hij hem. Dat geeft hem het gevoel nuttig te zijn. De ziener lijkt Doc ook niet te kunnen helpen. Doc’s vrienden maken zich zorgen. Ze denken dat hij liefde nodig heeft, een meisje. Halverwege het verhaal is er een meisje binnen komen wandelen. Vanzelfsprekend opnieuw een excentriekeling, iemand wiens leven niet over rozen is gegaan. Er komt vaart in het verhaal. Steinbeck heeft ruimte gecreëerd, heeft zichzelf de vrijheid gegeven om zijn meesterschap te tonen. In beschrijvingen van de natuur, altijd een belangrijk onderdeel van zijn decor en, zoals eerder genoemd, in de tedere beschrijvingen van de buitengewone personages van wie je ondertussen bent gaan houden.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:19 uur

geplaatst: vandaag om 13:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.