menu

De Engelenmaker - Stefan Brijs (2005)

mijn stem
4,01 (209)
209 stemmen

Nederlands
Psychologisch

428 pagina's
Eerste druk: Atlas, Amsterdam (Nederland)

Op 13 oktober 1984 keert na een afwezigheid van bijna twintig jaar Doktor Victor Hoppe terug naar zijn geboortedorp Wolfheim, vlak bij het drielandenpunt in de buurt van Vaals en Aken. De bekrompen dorpelingen reageren argwanend op zijn komst, zeker als blijkt dat hij drie kinderen van een paar weken oud bij zich heeft: een identieke drieling met een afschrikwekkende afwijking. Na enkele bijzondere genezingen wordt de dokter toch aanvaard in het dorp en gestaag groeit zijn populariteit. Zijn kinderen zijn echter zelden te zien en dat voedt de geruchten. Langzaam groeit het besef dat ze alle drie ernstig ziek zijn. Maar er blijkt meer aan de hand, niet alleen met de kinderen, ook met de dokter zelf die, gegijzeld door zijn verleden, een beslissing neemt die hem onsterfelijkheid moet bezorgen.

zoeken in:
avatar van donnie darko
4,0
Eén van de mooiste boeken die ik ooit heb gelezen. Zo een geweldig verhaal met een prachtig einde en een prachtige schrijfstijl. Ik vond het heel moeilijk om dit boek weg te leggen en het boeide van begin tot eind.

Zelden zo'n meeslepend maar toch goed boek gelezen.

5*

avatar van andreas
3,5
donnie darko schreef:
Eén van de mooiste boeken die ik ooit heb gelezen. Zo een geweldig verhaal met een prachtig einde en een prachtige schrijfstijl.


Beste kerel, naar mijn bescheiden mening overdrijft u.

Ik wil niet ontkennen dat dit een slecht boek is, integendeel. Het leest inderdaad heel vlot en is "aardig" geconstrueerd (ik verlies mij hier bewust niet in supperlatieven gezien de conventie in deze context nooit veraf is). Brijs is daarenboven bijzonder goed gedocumenteerd, zo getuige ik als student geneeskunde...

Echter onderscheidt "De engelenmaker" zich op deze manier nog niet van, ik zeg maar iets, Dan Browns "Da Vinci Code". Beide boeken hebben hun verdiensten, maar mijn punt is dat literatuur zoveel meer kan bieden.

Persoonlijk ben ik pas literair bevredigd als een schrijver impliciet aan zijn stijl verwondering kan opwekken (cfr. bv. Hugo Claus' "Jaar van de kreeft" en Tom Lanoye in de monstertrilogie) of als de stijl quasi volledig ten dienste staat van de inhoud (getuige daarvan "Tirza" van Arnon Grunberg).

Ook inhoudelijk kunnen boeken, los ("De ontdekking van de hemel", Harry Mulisch) of immanent ("Tirza" opnieuw) aan het verhaal, een meerwaarde bieden. Dit is precies wat "De engelenmaker" in mijn ogen ontbeert: het aanreiken van een bepaald inzicht.

Dit boek biedt heel aangenaam entertainment, zoveel is zeker, maar van de (voor mij) nodige stilistische en ideële diepgang is het toch wel gespeend.

"CONSUMMATUM EST !"

avatar van cortez
3,0
Leuk boek zolang het duurt, maar ik vind het geen echte indruk
nalaten. Brijs doet vooral een mooi verhaal uiteen, en haakt daarbij alle verhaallijnen sterk aan elkaar.

De ietwat vreemde opbouw van het boek, slaagt erin de spanning gestaag op te drijven en ik denk dat dit geen evidentie is... Tenslotte krijg je in het tweede deel opnieuw een verhaalaanloop, twee verhaalaanlopen zelfs, aangezien er een wisselende opdeling in de chronologie wordt gemaakt. Waar dit bij veel schrijvers onnatuurlijk, zou blijken, en de lezer belemmert om echt in het verhaal te komen, raakt Brijs er toch heel goed mee weg.

avatar van -JB-
3,5
Stefan Brijs roept met zijn 'Engelenmaker' vele ethische vragen op en neemt meteen de moeite ze te beantwoorden. Hij beschrijft een wetenschapper die niet in staat is ethische vragen te stellen of zich in te leven in gevoelens van anderen. Deze afstandelijke man wordt ook afstandelijk beschreven en nauwelijks wordt het mogelijk in zijn hoofd te kijken door de gekozen perspectieven. Brijs lijkt hierdoor te willen zeggen dat je wel 'gek' moet zijn om te klonen of andere ethisch-gewaagde experimenten te doen. Hierdoor onstaat er een zwart-wit beeld en wordt de lezer bepaald niet gestimuleerd om eens goed na te denken over de vele ingewikkelde ethische kwesties die bij klonen komen kijken.
De verdienste van dit boek zit dan ook niet in de literaire waarde, maar voornamelijk in het mooie verhaal dat goed in elkaar steekt en sterk is geconstrueerd. Maar hier blijft het bij en daardoor groeit het nooit uit tot een echte topper.

avatar van JeffreyvdK
3,5
Mooi boek. Ik had het boek best snel uit, hij leest namelijk lekker weg. Soms ging het boek wat te diep in op technisch-biologisch vlak, daar begreep ik niet altijd alles van. Misschien komt dat omdat ik geen bèta-mens ben. Echter, nergens stoorde het me. Het boek is gewoon sterk genoeg geschreven. Met name bij het gedeelte waarop de kinderen dood aangetroffen worden, kon je me opvegen. Wat was dat sterk visueel geschreven! Ik kon me helemaal voorstellen hoe het er uitzag en het was niet heel fris. Het einde bevat een mooie ontknoping. Ook denk je inderdaad nog gedurende lange tijd over de gevolgen van klonen.

3,5 of 4 sterren... Voor nu 3,5!

4,0
Meeslepend verhaal, erg origineel. Qua stijl nogal gewoontjes en on-Belgisch. Hij blinkt niet uit in metaforiek of een pakkende schrijfstijl. De verhaallijn komt heel realistisch over: is het in real-life ook zo?

4.5*

avatar van snorren
4,5
In het boek keert Victor Hoppe na twintig jaar terug naar zijn geboortedorp Wolfheim, maar niet alleen. Hij wordt vergezeld door drie luidruchtige baby's, die oprecht gedrochten genoemd kunnen worden. De wantrouwende dorpelingen creëeren doemscenario's en speculeren over dokter Hoppe en zijn mysterieuze kinderen, wanneer Victor en zijn kinderen zich amper buitenshuis laten zien. Er blijkt echter meer aan de hand te zijn, niet alleen met de kinderen, maar ook met de dokter, die plannen maakt voor een handeling die hem onsterfelijkheid moet bezorgen.

Het knappe aan dit boek van Brijs is dat hij toont dat de verschillende personages, met name dorpelingen, een eigen waarheid beginnen te creëeren en daar doorgaans uiteindelijk aan ten onder gaan. Het hele boek is als het ware een wirwar van waarheden die door elkaar heen weven, maar uiteindelijk in een heftig hoogtepunt bij elkaar komen. Dit maakt het voor de lezer een nóg meer bijzondere leeservaring: uiteindelijk raakte ik zelf de waarheid van dit boek ook kwijt en ging ik aan alles twijfelen. Stefan Brijs zet de lezer meerdere malen op het verkeerde been en dat is wat dit boek zo sterk maakt.

Ook de spanningsopbouw is van hoog niveau. Het boek is opgedeeld in drie delen, die vanzelfsprekend van goed naar beter gaan. Het tweede deel speelt zich op twee verschillende tijdstippen af dan deel één en drie. Hierbij verwerft de lezer achtergrondinformatie die hem of haar ook weer zeer veel nieuwsgierigheid laat baren voor het kaatste deel, waarin alles samenkomt.

Tevens is de schrijfstijl van Brijs bovengemiddeld, hij beschrijft op natuurlijke doch literaire wijze de gedachten van de dorpelingen en behandelt zo meerdere perspectieven in één hoofdstuk, wat erg knap is.
De thema's van het boek zijn met name wetenschap en religie, maar ook de grens tussen redelijkheid en krankzinnigheid. Deze thema's spraken me erg aan en hierdoor was het ook al een stuk plezieriger om te lezen.
Een groot nadeel van dit boek is wel dat het tweede deel, waarin niets dan flashbacks wordt beschreven, soms erg lang duurt en informatie geeft waarvan je weet dat deze niet echt noodzakelijk is voor het verdere verloop.

Toch prijs ik dit boek graag, dus kortom: een prachtig boek dat makkelijk leest, maar zeer aangrijpend is. Een aanrader voor ieder. 4,5*

avatar van Donkerwoud
4,0
Knap hoe Brijs duistere kanten van religie en een wetenschappelijke vraagstuk over klonen met elkaar weet te verweven op zeer onverwachte manieren. Wetenschap en religie zijn binnen de roman allerminst elkaars tegenpolen, maar elk personage creeërt zijn of haar eigen werkelijkheid op basis van de eigen verwachtingen en verlangens.

Victor Hoppe vormt de spil tussen alle verhaallijnen als een moderne Dr Frankenstein, die tot hoogintelligente wetenschapper gevormd is door een jeugd van liefdeloosheid en afwijzing. Wel heeft Brijs iets teveel bladzijdes nodig om diens psychologische ontwikkeling uit te werken. Daarbij ontstaan er veel herhalingen en onnodig lange uitweidingen over hoe deze figuur tot zijn wrede wereldbeeld is gekomen.

4,5
Sommige boeken grijpen je door het verhaal; anderen om de thematiek, sfeer of een bepaald personage. Heel af en toe komt het voor dat vrijwel al deze elementen in één boek samen komen. Stefan Brijs is daarin glansrijk geslaagd met "De Engelenmaker".

Het verhaal draait om de jeugd, studie en carrière van Victor Hoppe. Een markante dokter die aan autisme leidt en een wispelturige relatie onderhoudt met het christendom. In zijn zoektocht om organismen te klonen, betrekt hij - in verschillende levensfasen - meerdere personen. Met alle gevolgen van dien...

Brijs deelt zijn boek op in drie delen waarvan het middelste stuk bestaat uit flashbacks waarin de jeugd van Hoppe aan bod komt. Het derde deel sluit aan waar het eerste gedeelte ophield. Ondanks de vele personages en tijdperken wordt het nooit ingewikkeld of rommelig. Het taalgebruik is precies zonder pretentieus te worden of te vervallen in mooischrijverij. Er blijft bovendien genoeg ruimte over voor de lezer om zijn eigen fantasie te gebruiken.

De Engelenmaker kaart thema's aan als de dood, het leven, de ethiek van klonen en de (on)deugd van het geloof. Brijs slaagt erin om dit te verpakken in een verhaal dat leest als een thriller. Omdat er voortdurend subtiele voorzetjes en toespelingen worden gedaan, blijf je als lezer geboeid om door te blijven lezen. Het einde vond ik ietwat vreemd - al past het wel degelijk in het verhaal - maar verder kan ik weinig kritiekpunten noemen. Een zeer interessant, levendig geschreven boek dat grote onderwerpen niet schuwt.

4,5*

Gast
geplaatst: vandaag om 16:35 uur

geplaatst: vandaag om 16:35 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.