Babel - Louis Couperus (1901)

Socialisme of zelfs communisme avant la lettre? Het triumviraat clerus, industriëlen en intellectuele elite verzint een onbereikbare utopie om het gewone volk tot het einde der tijden te knechten, tot een prins uit het plebs opstaat om via mededogen de maskerade plotsklaps te doorbreken? Heeft Couperus daarvoor een overdaad aan barok nodig, kunstmatige taalconstructies, krampachtig opgedirkte “plotwendingen” en bordkartonnen “personages” (voor zover ze die naam al waard zijn)?

Anno 2023 eigenlijk weinig aan te beleven: de taal is oubollig, het verhaal lijkt gezocht, de achterliggende moraal voelt belegen aan en als geheel articuleert ‘Babel’ gewoonweg niet meer met de wereld vandaag, omdat Couperus er niet in slaagt tijdloze mensen of ideeën op te voeren. Een snipper literatuurgeschiedenis dus: rijp voor de bibliotheek, niet voor de sofa.

1,75*

Alleen al vanwege het barokke en beeldrijke taalgebruik wat mij betreft zeer lezenswaardig. Ik heb me vooral laten meeslepen door dat taalgebruik en het geheel als welhaast betoverd ervaren.