Jonathan Strange & Mr Norrell - Susanna Clarke (2004)

Niet doorheen te komen! Pretentieus geschreven en dodelijk saai. Er gebeurt werkelijk niets gedurende honderden bladzijden. Die tovenaar mr. Norrell is een enorm saaie sukkel. Wat een loser. Ik kan in ieder geval haast niet wachten tot Clarke's volgende boek verschijnt... NOT!

Echte page-turner! Eén van m'n favoriete boeken, en ik
ben dan nog geeneens een fan van het genre.

Bedankt voor de tip, aegron. Klinkt inderdaad interessant, heeft iets weg van de film "the Prestige".

Graag gedaan hoor, maar het was niet mijn tip

Sorry, bedoelde natuurlijk Cortez!

Literaire fantasy die verhaalt over hoe de enigmatische Mr Norrel de verloren gewaande Engelse magie terug wil brengen. Er komt een rivaal op zijn pad in de vorm van de jongere Jonathan Strange.

Het mooie is dat het verhaal magische elementen bevat maar dat deze juist ondergeschikt zijn aan de karakters. Als slagroom op de taart is er de heerlijk onderkoelde Engelse humor van de schrijfster. Voor wie nog niet genoeg had aan de avonturen van Harry Potter, is dit een heerlijke ''opvolger''. En dat zonder de irritante kinderen!

Mr Norrel is ook bedoeld als ''saaie'' sukkel; hij is de oude man wiens kennis zich beperkt tot de inhoud van boeken, terwijl de jonge Jonathan Strange juist de jonge hond is die zelfs een oorlogservaring opdoet met het gebruik van magie. Pretentieus? Ja, zoals elke schrijver met literaire aspiraties is het niet wars van pretenties, en juist dat aspect onderscheidt het van de gemiddelde Robert Ludlum of Tom Clancy. Het gebeurt hier echter op zo'n manier dat de pretenties onderdeel zijn van een lekker leesbare roman a la Harry Potter. En dat er weinig zou gebeuren is ook al onzin; er worden zelfs twee oorlogen uitgevochten. Maar iedereen heeft recht op zijn eigen mening, nietwaar?

Juist dit boek in de Engelse versie voor nog geen 4€ op de kop kunnen tikken. Ben benieuwd.

Het wordt weer eens tijd voor het aangekondigde vervolg, waarin de lagere klassen centraal komen te staan.

Hoewel ik de eerste 80 pagina's vrij pittig door te komen vond door de sobere beschrijvingen in het boek en de voetnoten waarvan ik eerst nog niet het nut van inzag werd het voor mij daarna een van de beste leeservaringen van dit jaar. Eenmaal gewend aan de voetnoten, taalgebruik en de acceptatie dat Norrel een saaie meneer is (wat een essentieel gegeven is in het verhaal) verweven verschillende verhaallijnen zich prachtig tot een geheel en ontvouwt het verhaal zich tot een echte pageturner. Het boek zit vol met geweldige personages, zoals naast Norrel en Strange, Vinculus en de meneer met het pluishaar. Super!

Soms heb je van die boeken die je echt al geruime tijd liggen aan te staren. Toevallig had ik bij aanschaf een bericht hier op de site geplaatst en tot mijn verbazing dateerde dat al van bijna 10 jaar geleden. Ooit wel eens met goede moed aan begonnen, maar vond het uiteindelijk te taai en legde het weg. Het was het bericht van Rule-Ant waarin werd gezegd dat het betert vanaf de eerste pakweg 80 pagina's dat me uiteindelijk deed beslissen om hier nog eens aan te beginnen. En wat blijkt? Het blijft een even taai boek

maar het betert wel effectief. Of het nu aan de schrijfstijl van Susanna Clarke ligt? Ik weet het niet. Ze schreef het boek blijkbaar wel als een soort kortverhalenboek waarbij ze uiteindelijk de verschillende hoofdstukken aan elkaar linkte zonder aan herschrijvingen te doen maar omdat ze ettelijke jaren aan het verhaal werkte, kan daar dus wel wat verschil in kwaliteit in zitten. In ieder geval is dit een intrigerend verhaal waarbij we ons situeren in een alternatief Groot Brittannië waar magie nog altijd in de lucht hangt, maar waar de magicians verdwenen zijn. Althans toch tot er opeens zowaar twee worden ontdekt en laat dat nu net tegenpolen zijn van elkander. Wat volgt is een leuk relaas waarbij er naar andere werelden wordt gereisd en waar er net meer zit in de verschillende verhaallijnen dan je in eerste instantie vermoedt. Niet alles is weliswaar even interessant (de eerste stukken met Stephen en Lady Pole zijn wel erg taai) maar je blijft toch geïntrigeerd om verder te lezen. Het is in ieder geval een interessant universum dat Clarke hier opbouwt met veel verwijzingen naar het onze en toch tegelijkertijd ook zijn eigen stijl hebbende. Zeker het Engels is soms vreemd met een 'foute' spelwijze van sommige woorden zoals shew in plaats van show.

Geen idee hoe dat in de vertaling zit trouwens. Het verhaal is gelukkig een (semi-) afgerond geheel en hoewel ik ook wel benieuwd ben naar een eventueel vervolg, vrees ik wel dat dat er nooit meer gaat komen. De gezondheid van Clarke wordt er blijkbaar niet beter op en ze heeft al eerder aangegeven dat ze nooit aan dit boek was begonnen mocht ze op voorhand geweten hebben hoeveel moeite het haar ging kosten. Verder vooral knap hoe je eigenlijk sympathie krijgt voor zowel de duffe Norrell alsook voor de charismatische Strange. Dat was in het begin anders..

4*