menu

The Portrait of a Lady - Henry James (1881)

Alternatieve titel: Portret van een Dame

mijn stem
3,47 (15)
15 stemmen

Engels
Psychologisch

767 pagina's
Eerste druk: Macmillan's Magazine (periodiek), Londen (Verenigd Koninkrijk)

De jonge Amerikaanse Isabel Archer gaat naar Engeland en treedt de wereld onbevangen tegemoet. Ze is knap, intelligent, heeft een rijke fantasie en bezit een groot gevoel voor humor. Mannen beloven haar rijkdom en toewijding in ruil voor haar liefde, maar Isabel wil zich niet binden. Uiteindelijk loopt ze toch in de val die het leven voor haar zet. Ze kiest voor een man die ze erg bewondert maar niet doorziet. Die beslissing kost Isabel meer dan alleen haar onafhankelijkheid.

zoeken in:
avatar van eRCee
3,0
Een boek met twee gezichten. Toen ik op tweederde was vond ik het ronduit saai en langdradig. Ik had niet het gevoel dit boek ooit uit te krijgen. Een van de belangrijkste oorzaken is de vormelijkheid in de relaties tussen personages. Ze moeten op z'n minst getrouwd zijn om elkaar uberhaupt met 'je' aan te spreken. Voortdurend wordt er gevleid en om de hete brij heengedraaid, elke ontmoeting is een spel van beleefdheid. Andere reden is de uitleggerigheid van James, die soms door middel van expliciet vertellerscommentaar, soms ook door gedachten van de personages zo'n beetje alle zinnen van commentaar voorziet. Tenslotte vond ik het hoofdpersonage, Isabel Archer zelf, helemaal niet zo interessant als wordt voorgesteld. Haar uitstraling komt absoluut niet tot leven en verder leert de lezer alleen haar conversatietalent kennen.
Zoals gezegd houdt het hiermee echter niet op. Vanaf dat Isabel getrouwd is wordt het allemaal een stuk boeiender. Eindelijk gevoelens, eindelijk keuzes van de heldin. Ook andere karakters krijgen wat meer diepgang, de zwaarte van het leven komt als het ware om de hoek kijken en dat levert veel spannender literatuur op. Jammer dat je dan al 400 lange pagina's hebt moeten doorploegen. Het slot redt het boek in ieder geval van een lage score. Ik ben trouwens benieuwd naar de verfilming van Campion: Nicole Kidman is geknipt voor deze rol.

avatar van Prowisorio
eRCee schreef:
Jammer dat je dan al 400 lange pagina's hebt moeten doorploegen


Bij de beschrijving van het boek staat 266 blz. De ene of de andere uitgaven kan wel wat schelen, maar jij was bij 400 pagina's pas op tweederde (als ik het goed begrijp)... dat maakt dat jouw uitgave meer dan 2 x zoveel bladzijden heeft?

avatar van eRCee
3,0
Prowisorio schreef:
Bij de beschrijving van het boek staat 266 blz. De ene of de andere uitgaven kan wel wat schelen, maar jij was bij 400 pagina's pas op tweederde (als ik het goed begrijp)... dat maakt dat jouw uitgave meer dan 2 x zoveel bladzijden heeft?

Kan haast niet kloppen inderdaad. Mijn versie telt bijna 600 bladzijden. Ik zal kijken of ik (nog) een correctie kan insturen.

avatar van psyche
psyche (crew)
eRCee schreef:
Ik ben trouwens benieuwd naar de verfilming van Campion: Nicole Kidman is geknipt voor deze rol.


Ik ben gisteren begonnen met kijken maar in slaap gevallen
Op een ander tijdstip opnieuw proberen. Want jouw commentaar lezend ben ik met name heel nieuwsgierig naar het héle verhaal. En ja, Nicole Kidman vind ik een geschikte Isabel Archer.

eRCee schreef:
Ze moeten op z'n minst getrouwd zijn om elkaar uberhaupt met 'je' aan te spreken.


? Het boek is toch in het Engels geschreven? Dus hoe kan er dan een verschil tussen u en je zijn?

avatar van eRCee
3,0
Ik las een Nederlandse vertaling. Wat er in het Engels staat weet ik niet.

avatar van J.Ch.
3,0
Jaren geleden heb ik al eens geprobeerd The Portrait of a Lady te lezen, maar toen heb ik het halverwege opgegeven - wat ik zelden doe. Nu vond ik het tijd voor een tweede poging, en hoewel ik het niet al te moeilijk vond om het vol te houden snap ik nog wel waarom me dat de vorige keer niet lukte.

Ik ben het eigenlijk voor een groot deel eens met eRCee. James' commentaar is vaak te veel van het goede en veel in het verhaal is zo omslachtig. Als er dan echter echt iets gebeurt, wordt het interessant. De dialogen tussen Osmond en Isabel tegen het einde van het boek zijn mooi scherp en wel degelijk de moeite waard. Een aantal personages vond ik ook wel echt interessant, met name Ralph Touchett en Henriëtta Stackpole. Isabel zelf is helaas mijns inziens lang niet zo intrigerend als we haar zouden moeten vinden. Ik heb wel medelijden met haar, maar ze blijft als personage voor mij op een afstand. Ik vond het bijvoorbeeld veel gemakkelijker om mee te leven met Ralph Touchett.

Meneer Osmond is een personage wiens verborgen kwaadaardigheid door James heel treffend beschreven wordt (soms heeft al dat beschrijven dus wel zin...). Wat Isabel in hem ziet ontgaat me echter. Ook ben ik niet tevreden met het einde. Isabels beslissing is een gegeven, maar we krijgen niets te horen over haar beweegredenen. Is ze bang om met Caspar Goodwood mee te gaan en à la Anna Karenina haar positie te verspelen? Voelt ze zich gebonden aan haar trouwbelofte of meer aan haar belofte aan Pansy? Is ze gewoon te trots om definitief toe te geven dat haar huwelijk een complete mislukking is? Het is vast James' bedoeling dat we dat zelf interpreteren, maar ik had daar graag wat meer informatie voor gehad. Nu weten we dat het eigenlijk slecht afloopt, maar hoe moeten we zelf bedenken. Ik houd niet zo van open eindes, maar als het dan toch moet, had dan meer open gelaten (bijvoorbeeld of Isabel wel of niet met Caspar Goodwood meegaat). Ook vind ik Pansy's verhaallijn niet mooi afgerond.

The Portrait of a Lady is op een bepaalde manier intrigerend, maar niet bevredigend. Als ik helemaal idolaat geweest was van James' schrijfstijl had ik hier wel beter over gedacht, maar ik heb me eerlijk gezegd te vaak moeten ergeren. Ik kan wel geloven dat er mensen zijn die hun vingers aflikken bij een boek als dit, maar voor mij is dat niet het geval. Toch jammer.

avatar van Raskolnikov
3,0
Na de positieve ervaring met Daisy Miller heb ik deze klassieker eindelijk aangedurfd. The Portrait of a Lady is veel bedaagder van tempo, grootser van opzet, maar uiteindelijk ook minder bevredigend. James vult het personage Isabel Archer, en alle andere personages trouwens ook, veel te veel in voor de lezer. Dialoogscènes worden afgewisseld met lange analyses van de verhoudingen tussen de verschillende personages. Ondanks dat er heel wat wordt afgereisd, is de opzet daardoor toch behoorlijk statisch. Voor het verhaal doen de wisselingen tussen Engeland, Parijs, Rome en Florence nauwelijks terzake. Of het moet zijn dat James wat symbolische betekenis kan ophangen aan plaatselijke bezienswaardigheden.

Henry James had nadrukkelijk de intentie het verhaal te laten ontwikkelen aan de hand van de karakters, in plaats van andersom; een plot de personages in beweging te laten brengen. Hoewel de roman daardoor voor zijn tijd best modern aanvoelt (vooruitwijzend naar bijv. Woolf), maakt het ook nogal een levenloze indruk. Dat merk je het meest bij Isabel, met wie je nooit zo’n binding krijgt als met bijv. Emma Bovary of Anna Karenina. Ze is overwegend verstandig en sterk, oftewel een tikkeltje saai voor een romanpersonage waar ruim 600 pagina’s aan worden opgehangen. Ze maakt eenmaal een fout, maar juist die wending in het verhaal komt niet overtuigend over. Ook wat mij betreft had de lange aanloop daar naartoe een stuk korter gemogen, en is het laatste deel als werkelijke kern van de roman een stuk boeiender.

avatar van eRCee
3,0
eRCee schreef:
Ik ben trouwens benieuwd naar de verfilming van Campion: Nicole Kidman is geknipt voor deze rol.

Nu dan eindelijk gezien. De verfilming is zonder meer verdienstelijk en vooral het dramatische aspect komt goed uit de verf. Wie echter Isabel Archer wil leren kennen, zal zich toch aan de zeshonderd pagina's van Henry James moeten wagen.

...stilte...
John Banville heeft er een vervolg op geschreven (en heeft daarbij zelfs de schrijfstijl van James geïmiteerd):

Mrs Osmond - John Banville (2017)

Een goede aanleiding voor de liefhebbers van Banville (zoals ik) om The Portrait of a Lady te lezen.
En voor de liefhebbers van Henry James om eens kennis te maken met John Banville.

avatar van manonvandebron
5,0
Isabel Archer is de spil waarrond alle andere personages draaien. Deze Amerikaanse in Engeland krijgt meteen twee huwelijksaanzoeken. De Britse Lord Warburton vertegenwoordigt het oude geld en kan haar een rustig, comfortabel leven bieden. De Amerikaanse zakenman Casper Goodwood vertegenwoordigt het nieuwe geld en is eveneens uit het goede hout gesneden. Beide voorstellen wijst ze af, omdat ze eerst wil reizen en de wereld zien.

Een verandering van fortuin komt er wanneer ze dankzij de invloed van haar ziekelijke kozijn Ralph een grote som geld erft. Dit is echter een vergiftigd geschenk, want ze wordt een doelwit van de manipulerende Madame Merle, die haar koppelt aan Gilbert Osmond, een Amerikaanse misantroop in Italië. Het valt moeilijk uit te leggen waarom Isabel trouwt met duidelijk de minste van drie kandidaten. Er zijn verschillende redenen: haar aantrekking tot mysterieuze palazzo’s en renaissancekunst, haar neiging om tegendraads te handelen en de drang om zich te ontfermen over Osmonds dochter Pansy, een ongeschonden bloempje in een overbeschermende omgeving.

Henry James beschrijft de verschillen tussen Amerikaanse, Britse en Italiaanse cultuur. Hij heeft veel aandacht voor architectuur en beeldende kunst. In deze psychologische roman gaat het niet zozeer om de gebeurtenissen op zich, maar om wat zich in het hoofd van de personages afspeelt. In hoofdstuk 42 gebeurt er helemaal niets, alleen de gedachten van Isabel worden verwoord. James schildert een stijlvol portret van een vrouw die eigenzinnig en onafhankelijk wilde zijn, maar precies het tegenovergestelde bereikt.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:46 uur

geplaatst: vandaag om 12:46 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.