menu

La Solitudine dei Numeri Primi - Paolo Giordano (2008)

Alternatieve titel: De Eenzaamheid van de Priemgetallen

mijn stem
3,53 (237)
237 stemmen

Italiaans
Psychologisch / Romantiek

318 pagina's
Eerste druk: Arnoldo Mondadori, Milaan (Italië)

De zevenjarige Alice moet van haar vader elke dag naar skiles. Op een mistige ochtend zondert zij zich af van haar skiklasje, komt ten val en ondervindt daar de rest van haar leven de gevolgen van. Mattia is hyperintelligent en schaamt zich voor zijn zwakbegaafde tweelingzusje Michela. Als de tweeling op weg is naar een verjaardagspartijtje laat Mattia Michela achter op een bank in het park met de opdracht dat ze daar op hem moet wachten. Als hij terugkomt is zijn zusje verdwenen. Op de middelbare school kruisen de levens van Alice en Mattia elkaar en er ontstaat een uitzonderlijke vriendschap. Ze voelen zich vanaf de dag van hun ontmoeting verbonden, maar merken al snel hoe moeilijk het is om wezenlijk contact met elkaar te krijgen.

zoeken in:
avatar van Freud
4,0
Winnaar van de Premio Strega, de belangrijkste literaire prijs in Italië.

Twee citaten waarin ik me, na de helft van het boek gelezen te hebben, perfect in kan vinden:

Een van de origineelste en briljantste verhalen die je in handen kunt krijgen. Iedereen zal er iets van zichzelf in kunnen vinden. Een schitterende roman. - Il Giornale

Giordano beschrijft zijn personages met de meedogenloze fijngevoeligheid van iemand die weet dat het leven bestaat uit fragmenten die allemaal waardevol zijn en diepgaande gevolgen kunnen hebben. Het belangrijkste debuut van de laatste jaren. - La Repubblica

avatar van Pythia
3,5
Wat een prachtige titel!

avatar van Freud
4,0
Symbolischer kan haast niet

Voor de wiskunde-leken: tweelingpriemgetallen zijn opeenvolgende priemgetallen, zoals 11 & 13, 41 & 43 of 2760889966649 & 2760889966651. Er zijn er waarschijnlijk oneindig veel, maar ze liggen volledig willekeurig verspreid, als eenzame koppeltjes temidden van de eindeloze massa van 'gewone' getallen en priemgetallen.

Mattia dacht dat Alice en hij zo waren, twee tweelingpriemgetallen, alleen en verloren, vlak bij elkaar, maar niet dicht genoeg om elkaar echt te raken.

avatar van Pythia
3,5
Mooi.....
Het staat nu op de 'te lezen' lijst.

avatar van eRCee
Pythia schreef:
Wat een prachtige titel!

Mooi ja. Alleen jammer van de tweede keer 'de' in de Nederlandse alternative titel. De eenzaamheid van priemgetallen zou perfect zijn.

In spanning wacht ik je eindoordeel af, Freud.

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
Pythia schreef:
Wat een prachtige titel!


Jaloers zag ik dat je het boek hebt gekocht (ik heb mezelf op een boekenaankoopdieet gezet).

Ik ben met eRCee's nieuwsgierigheid naar Freuds eindoordeel ook benieuwd naar jouw bevindingen.

avatar van Freud
4,0
Zoals hierboven al min of meer duidelijk wordt, vond ik dit een erg mooi boek. Giordano vertelt het verhaal van twee buitenbeentjes die van kinds af aan (de eerste twee hoofdstukken vertellen waarom, en zijn zo adembenemend goed en spannend geschreven dat ik het boek sindsdien amper heb kunnen wegleggen) uit de boot vallen bij hun leeftijdsgenoten. Dat ze elkaar vervolgens ontmoeten en een heel speciale relatie opbouwen staat in de sterren geschreven uiteraard, maar zo vlot als je zou hopen verloopt het dan ook weer niet.
Het bijzondere aan dit boek is de manier waarop de auteur zich in de gedachten van de personages verplaatst (afwisselend Mattia en Alice, soms zelfs een nevenpersonage) en erin slaagt om die gedachten en hun kijk op de wereld op een wondermooie manier weer te geven. Realistisch, heel herkenbaar, ondanks de wat vreemde kantjes die ze allebei hebben, en heel ontroerend. En dat van in het begin van het boek, als ze een jaar of zeven zijn, tot op het einde bijna dertig jaar later: schitterend gedaan. Ik heb zelden zo meegeleefd met een boekpersonage, wat ertoe leidt dat je eigenlijk vergeet dat er in principe niet veel wereldschokkends gebeurt in het boek. Het leest heel vlot en samengevat is het ook verre van een geniaal verhaal, maar toch weet het een plekje in je hart te veroveren Een tussendoortje dus als het ware, maar wel een dat ver boven de middelmaat uitsteekt.

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
Ik was er al bang voor, Freud: daar gaat mijn boekenaankoopdieet ...

avatar van Pythia
3,5
Freud heeft het al uitstekend verwoord.
Ondanks het gebrek aan wereldschokkende gebeurtenissen zit er veel vaart in het boek en het zet je zo nu en dan op het verkeerde been door net te doen of het een driestuiverromannetje zal worden dat toevallig goed geschreven is. Maar vreest niet. Het blijft keurig overeind.

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
Net in begonnen, een van meet af aan (aan)grijpend verhaal.

avatar van Grovonion2
Dit staat hoog op mijn verlanglijstje!

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
Ik kan mijn waardering 5* niet goed onder woorden brengen anders dan dat La Solitudine dei Numeri Primi het zelf het best kan.
Lezen dus.

4,0
Gedaan Psyche en hoewel bij vlagen erg goed ook wel het een en ander aan te merken. Vooral het eerste deel stond me een beetje tegen. Het deed me een beetje denken aan een bundeling van Carry Slee boeken met vlakke bijpersonages dat ook qua schrijven echt de stijl van een tienerroman over zich had. Gelukkig wordt het wel een stuk beter.

Mattia en Alice worden ouder en daarmee wordt het boek ook meteen een pak interessanter. Oke de bijpersonages zijn nog steeds niet heel erg boeiend de schrijfstijl blijft ook eenvoudig maar Mattia en Alice worden veel interessanter. Hoe verder het boek vordert hoe beter het wordt. Uiteindelijk komt het middelbare school deel voor mij niet boven een drie uit. Het verder verloop is echter ijzersterk en aangezien dit verreweg het grootste deel van het boek is toch een hoge score.

4*

Dit kan trouwens ook een bijzonder mooie film opleveren

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
timbo_ schreef:
Het deed me een beetje denken aan een bundeling van Carry Slee boeken met vlakke bijpersonages dat ook qua schrijven echt de stijl van een tienerroman over zich had. Gelukkig wordt het wel een stuk beter.


Ik ken alleen Moederkruid en Dochter van Eva van Slee, niet bedoeld als jeugdromans. Juist in de tienertijd vond ik het fragment waar Alice aan Mattia vraagt of hij haar tattoo wil wegsnijden pijnlijk aangrijpend.


Dit kan trouwens ook een bijzonder mooie film opleveren


Aan de ene kant: ja, aan de andere kant houd ik het liever bij het boek. Een verfilming kan danig tegenvallen.

avatar van Freud
4,0
De commentaar op het deel in de tienertijd deel ik eigenlijk ook, dat is eigenlijk best wel banaal en weinig origineel. Maar het is wel nodig voor het verdere verloop van het boek, en eerlijk gezegd heb ik het wel graag gelezen - normaal loop ik met een grote boog om dat soort boeken heen, dus ik ben er nog niet op uitgekeken

4,0
Het was ook goed te doen buiten het deel met die drie vriendinnen die haar naiviteit misbruiken dan, dat vond ik toch net to much maar erg verheffend of indrukwekkend was het allemaal niet. Maar inderdaad het is nodig voor het verdere verloop van het verhaal en het zijn maar pakweg vijftig bladzijden.

avatar van Dn!S
dit klinkt erg goed. ik zal hem ergens in mijn achterhoofd opschrijven

avatar van Freud
4,0
Wordt momenteel trouwens nogal gehypet bij ons, dit boek: staat in de top tien van best verkochte fictie en in de Fnac zag ik dat ze een heel schap ermee hadden volgezet, met van die 'aanrader'-plakkertjes

4,0
Hier in Nederland ligt het ook behoorlijk prominent in de schappen. Maar nog niet zo erg als Het Diner waar ik trouwens ook bijzonder benieuwd naar ben geraakt.

3,0
Ik had best hoge verwachtingen van dit boek, maar het heeft de verwachtingen niet waar kunnen maken. De karakters zijn op zich redelijk goed uitgewerkt, maar de raakvlakken tussen de hoofdpersonen blijven wat mij betreft wat stuntelig. 3,0

avatar van Fedor
4,0
Ik vond het een zeer aangrijpend verhaal over een zeer bijzondere vriendschap. Ik heb het boek bijna in één adem uitgelezen. Deze nog jonge Italiaan heeft een prachtig debuut afgeleverd. Mijn waardering: 4 sterren.

avatar van dutch2.0
3,0
Een boek waarvan ik op voorhand hoge verwachtingen had. Lovende kritieken, prijzen gewonnen in Italië en dan ook nog een hoge score op Boekmeter Moet goed zijn, zou je denken.

Nou, dat viel nogal tegen. De eenzaamheid van priemgetallen is qua plot een beetje merkwaardig. Het verhaal volgt een redelijk bekend stramien (trauma, zoektocht naar verlossing, verlossing), maar daarbij wordt nooit overtuigend uitgewerkt hoe dat trauma zich nou verhoudt tot het vervolg van het boek. Ook is het lastig om in de verlossing een echte verlossing te zien. Zou je het verhaal puur zien als een boy meets girls story, dan is het er een van de meest rammelende soort.

Vervelender is nog dat de hoofdrolspelers allesbehalve sympathiek overkomen, terwijl je het idee hebt dat dat wel de bedoeling is van de schrijver. Het zijn twee navelstaarderige jongeren die totaal geen oog hebben voor de buitenwereld, maar alleen voor hun eigen sores. Je zou kunnen zeggen dat zoiets wel logisch is gezien hun verleden. Maar misschien is het juister dat die twee gebeurtenissen in het verleden zijn veroorzaakt door het egoïstische karakter van de twee hoofdrolspelers. Ik voelde dan ook vooral mee met de personages die door onze helden compleet worden genegeerd of vertrapt (Mattia’s ouders, Alice’s echtgenoot).

Gelukkig is de roman wel lekker vlot geschreven met af en toe een aardig beeld. En ondanks het matige verhaal en de weinig sympathieke personages is dit wel een boek dat je niet makkelijk weglegt. Maar een topper kan ik hier echt niet in ontdekken.

avatar van Serpico
2,0
Redelijk boek.

Het is gewoon mijn stijl niet. Het is geschreven alsof het een film is, was een van mijn eerste gedachten. Maak er dan ook gewoon een film van. Ik ben pas 16, en misschien is dat de reden voor mijn gebrekkige enthousiasme voor dit boek. Ik werd nogal gek van de onophoudelijke depressiviteit van beide hoofdpersonages. Ze zijn werkelijk waar HUN HELE FAKKING LEVEN LANG depressief. Ik kreeg soms zoiets van, jezus, zing een liedje, doe vrolijk, zoek een leven.

Het bijzondere was dus wel dat ik door bleef lezen. Want het boek blijft interessant. Vanaf de eerste pagina. Je wilt graag weten hoe het verder gaat. Maar dat is ook wel het enige. Ik werd niet echt warm of koud van het boek. Het was alsof ik gedachten en levensontwikkelingen las die ik helemaal niet wilde kennen. Of misschien was het gewoon mijn eigen humeur dat ik er geen zin in had. Al met al eindigt het boek weinig speciaal, eigenlijk op een vrij tenenkrommend niet-voorspelbare en daarom toch weer wel-voorspelbare literair hoogstaande open half-onbevredigende wereldmanier die het boek vast al die prijzen die op de omslag worden aangekondigd heeft opgeleverd. Ochja. Ik ben meer van de boeken waarin rustig wordt beschreven waar we ons bevinden, wat de situatie is en vervolgens de handelingen die er plaatsvinden. Dat is hier niet het geval. Nee, in dit 'soort' boeken lees je slechts de handelingen, en moet je je daardoor gaandeweg een beeld van alle omstandigheden vormen. Hierdoor leest het vlotter weg, wat ik niet altijd een voordeel vond, maar krijg je minder binding met de hoofdpersonages.

Maar veel volwassenen geilen erop, geloof ik. En ik wil echt niet respectloos klinken. Ik vind het gewoon een boek dat je snel vergeten bent en wat weinig toevoegt aan je leven. Zomaar een situatieschets van 2 begrijpbare, maar enigszins vermoeiende mensen die het vermogen om blij te zijn wel héél duidelijk in hun kinderjaren verloren zijn.

2*

3,5
Bekwaam geschreven. Geeft een mooi portet van de hoofdrolspelers. Leest zeer snel en makkelijk. Beetje bezwaarlijk vind ik dat alle info volledig in dienst staat van het plot. Je krijgt weinig extra's. Maar even goed een mooi boek.

3,0
Serpico schreef:
Ik kreeg soms zoiets van, jezus, zing een liedje, doe vrolijk, zoek een leven.




Bij het woord 'eenzaamheid' in de titel ging er geen lampje bij je branden? Ik had wel hetzelfde gevoel. In één vlucht (weliswaar eentje van 11 uur) uitgelezen, maar niet een boek dat beklijft. Hoewel ik daar na de eerste paar hoofdstukken wel hoop op had. De verlossing komt aan het einde, maar je zou net zo goed kunnen zeggen dat het verhaal als een kaars uitgaat.

Niet slecht, niet het beste boek van het jaar.

4,5
Wat een prachtig boek.

Het feit dat iemand die er niets aan vond de langste reactie geschreven heeft zegt alles: het kruipt onder je vel.

Wel een plekje zoeken om het rustig te lezen en bereid zijn je te laten meevoeren.

4,0
Ik vind het lastig om over dit boek te oordelen. Ik vind het namelijk van de ene kant een geweldig boek, maar van de andere kant ook totaal niet.

Ik heb het boek werkelijk in één ruk uitgelezen en het verhaal bleef voortdurend boeien. Je leeft mee met de hoofdpersonages, ondanks een paar rare trekjes. Je gaat van ze houden zoals ze zijn. Het verhaal blijft tot bijna aan het eind van het verhaal geweldig. Maar dan heb je het verhaal opeens helemaal uit. En dat eind zorgt ervoor dat ik zo twijfel over mijn waardering voor dit boek. Het is een voorspelbaar, maar toch ook weer onvoorspelbaar halfopen eind en eigenlijk hoort het verhaal nog niet afgelopen te zijn, maar toch is het verhaal afgelopen en dat moet ook zo zijn.

Toch 4 sterren, vanwege de prachtige schrijfstijl en de manier waarop de schrijver de lezer weet vast te houden.

avatar van meindert molter
4,0
Mooi, makkelijk lezend boek. Beklemmend af en toe. Mooi uitgewerkt. Het enige negatieve zijn de foute zinnen die er in het boek zitten: Ongeveer 5 citaten, waar geen aanhalingstekens of komma's zijn gebruikt, en enkele zinnen die taalkundig niet kloppen, niet goed zijn vertaald. Maar dit mag niet te zwaar wegen.
Al met al een mooi geschreven boek.

laundromat
Hartverscheurend mooi! Kan er nog veel meer over zeggen....vind ik niet nodig.

Gaat naar top10.

Mooi, integer geschreven boek, waarin de schrijver zich heel gevoelig inleeft in de thematiek van de personages.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:29 uur

geplaatst: vandaag om 08:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.