Ik treed de hierboven gegeven commentaren bij: een waardig vervolg op het eerste deel, zij het net een tikkeltje minder wegens iets minder verrassend/verfrissend. De boeiende karakters en goede uitdieping ervan, gecombineerd met flink wat actie verheffen deze reeks echter nog steeds boven de middelmaat.
Na deel 1 kwamen we idd netjes uit met drie afzonderlijke verhaallijnen, maar het grootste probleem is dat de hoofdverhaallijn (de reis met Bayaz) m. i. iets te weinig te bieden heeft. Er gebeurt niet geweldig veel op de reis, en buiten wat geschiedenis over het oude keizerrijk leren we niet zoveel nieuws. Bovendien vind ik Bayaz niet zo'n geweldig personage: voor iemand die zo oud en wijs zou moeten zijn behoorlijk zelfingenomen. En hij heeft honderden jaren tijd gehad om na te denken over een tegenzet tegen Khalul, en het beste waar hij kan opkomen is het zaad? Toch niet logisch eigenlijk? Waarom bv. niet zelf meer leerlingen trainen of de eters sneller een halt proberen toeroepen met andere magiërs ipv te wachten tot het eigenlijk te laat is? De betere delen in deze verhaallijn zijn dan ook wanneer zijn collega's hem op zijn beperkingen wijzen. De verhaallijnen rond Glokta (ih zuiden) en vooral West (ih noorden) zijn wat mij betreft een stuk boeiender en zijn voor mij de drijvende kracht achter dit deel. Een beetje jammer dat ze toch ook allen een beetje eindigen in een anti-climax of cliff-hanger voor volgend deel: Glokta ontsnapt bv. wel heel gemakkelijk, niet?
Maar de personages van West, Glokta, Ferro, de Hondman,... en vooral Logen maken heel veel goed. Nagenoeg allen kennen ze een bloederige en grimmerige geschiedenis dan je zal vinden in gemiddelde fantasy, en ze slepen de sporen er dagelijks van mee. Originele, goed uitgewerkte personages en bij momenten echt wel knap hoe hun gedachten(gangen) en handelingen worden weergegeven.
Bovendien leest deze boek echt als een trein (vrij functioneel geschreven, weinig dingen die niet terzake doen).