Rage - Richard Bachman (1977)

Echt zo een slechte amerikaanse film-plot

maar leuk gedaan door king

Ik vond het een interessant boek
Het grote minpunt is misschien dat het allemaal te snel gaat en daardoor is het boekje ook snel uit maar toch had ik moeite met het boek weg te leggen De verhalen in het verleden zijn ook interessant om te lezen

3.0 *

Toch maakt hij er iets meesterlijks van.

Geniale conversatie met die psyschiater/psycholoog over de intercom.

Veel beter dan ik had verwacht. Jammer dat er niet nog 100 of 150 pagina's bij zaten.

Erg van genoten.

Ik ben hier nu in bezig en vind het tot nu toe (blz 35) erg lekker lezen.

Ik las dat Dr. Channard het net te snel vindt gaan, ik vind het tempo lekker. Dit zorgt ervoor dat ik maar door wil lezen!

Ja eigenlijk wou ik het anders formuleren. Het komt eigenlijk hier op neer : Het is een zeer leuk verhaal en ik had het zeker niet erg gevonden moest het boek meer pagina's hebben met andere plottwists enzo... Ik vond het jammer dat het boekje zo snel uit was.

Het is allemaal vrij kort en oppervlakkig, maar wel het lezen waard. Ik was er wel benieuwd naar, omdat King inmiddels dit boek niet meer in de winkel wil hebben. Eén of andere idioot in Amerika heeft namelijk een echte gijzeling gehouden, vlak nadat hij dit boek las.

De gijzeling in het boek is niet echt een gijzeling te noemen. Er is geen grof geweld, er zijn geen spectaculaire schietpartijen, weinig dreigementen of ander actie gedoe, maar een lange dialoog tussen Charlie en de klas. Een bijzondere keuze.
Het verhaal is vrij kort en het komt allemaal nooit echt helemaal lekker uit de verf, maar het geheel leest leuk weg. Vooral de flashbacks van Charlie 'Everett' Decker vond ik erg sterk. Ik begon nog met hem mee te leven ook. Het (vraag)gesprek over de intercom met psycholoog Grace was overigens hilarisch. King heeft in dit boek sowieso veel humor zitten, waardoor het lekker luchtig is.

Dit was mijn tweede Bachman boek. Uiteraard Kings pseudoniem. Net als de eerste, The Long Walk, laat het geen onuitwisbare indruk achter. King heeft alles al eens beter gedaan voor mijn gevoel.

* * *

Ik ben verbaasd door het lage gemiddelde hier. Ik vind 'Razernij' met stipt een van King's beste en subtielste werken!
4.5*

Het wil nog niet zo vlotten tussen mij en King. Dit is het vierde boek dat ik van hem lees en ik heb pas een keer een voldoende uitgedeeld, dat was voor Salem's Lot. Waar ik in dat boek King vooral sterk vind in het reilen en zeilen binnen een plattelandsdorpje, faalt hij hier in het tot leven brengen van een klaslokaal. De meeste personages zijn zó vlak dat het moeilijk is om ze uit elkaar te houden. Daarnaast is het ronduit ongeloofwaardig hoe er gereageerd wordt op zeer schokkende gebeurtenissen. De enige persoon die enigszins normaal doet, wordt afgeschilderd als een randdebiel. Vreemde keuzes, matig boek.

Maar ik laat me niet afschrikken. Boeken als The Shining, The Stand en 11/22/63 komen zeker nog aan de beurt.

Dit zal wel gek klinken, maar dat moet dan maar. Bij mij schoot The Breakfast Club te binnen. Ietsje gewelddadiger, dat wel..

Sterk, hoe de gijzeling begint. Het begint gewoon. Daar kon ik goed in mee. Als dat tot bedaren komt en de pionnetjes staan, of zitten eigenlijk, gaat King over op een psychologische spel, klassikaal zeg maar, waar gijzelnemer plus studenten middels verleden en gedrag min of meer worden ontleed. Daar kon ik minder in mee. Kwam enigszins geforceerd op me over. Vond de meeste studenten ook niet zó interessant. Eentje wel. Ted. Hoe meer de focus op hem komt te liggen, hoe meer ik er weer in kwam. Straf spanningsveld tussen hem, de dader en uiteindelijk ook de rest van de klas. Leverde toch nog een boeiende finale op. Dus ja, gemengde gevoelens.