menu

Kiss Daddy Goodbye - Thomas Altman (1980)

Alternatieve titel: Geef Pappa Maar een Kusje

mijn stem
3,60 (10)
10 stemmen

Engels
Griezel / Thriller

303 pagina's
Eerste druk: Bantam, New York (Verenigde Staten)

Emily en Ted Albright wonen in een buitenwijk. Ze hebben twee gezonde kinderen, een eigen huis en een eigen auto. Maar Emily krijgt het gevoel dat iedere dag op de voorgaande begint te lijken en dat haar leven langzaam maar zeker afglijdt in eindeloze verveling. Om toch maar iets om handen te hebben gaat Emily een cursus poëzie volgen. Ze hangt een briefje in de supermarkt, waarin ze vrouwen voorstelt deel te nemen aan een kinderoppasclub. Om beurten kunnen zij bij elkaar oppassen en zo hoeft niemand iets te betalen. Vier vrouwen gaan op haar voorstel in en alles lijkt naar wens te gaan, totdat blijkt dat een van de vrouwen een psychopate is, die Emily's kinderen voor zichzelf wil opeisen. Maar wie van de vier vrouwen is de waanzinnige? Wie van hen heeft haar echtgenoot vermoord en martelt haar blinde vader? En welke gruwelijke gebeurtenissen spelen zich af als deze vrouw eindelijk de kans krijgt een avond alleen te zijn met Emily's kinderen?

zoeken in:
avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
Ik heb dit boek denk ik half jaren tachtig gelezen. Nu ben ik helemaal niet thuis in dit genre, maar het leek me een lekker spannend verhaal. Na het lezen van het slot is me nog lang bijgebleven: gatverdegatver. Wat denk ik wel de bedoeling is van een griezelboek ... Daarom een 4.

avatar van DonOswaldo
4,0
Vermakelijk boek. Na een sfeervol voorproefje in de opening komen we in een lange opbouw, die ook nodig is. Emily's leven - en de andere kant van het verhaal - wordt uitgediept, en we krijgen na een tijdje een - iets karige - introductie van de vrouwen, wat een mystery-element in het geheel brengt. Het mocht van mij in het begin wel wat meer naar buiten komen dat Susan slecht was voor haar vader / hem wilde vermoorden, hij kwam op mij in het begin vooral gedesillusioneerd over, maar afijn.

Die opbouw leest weg maar het is daarna dat het echt interessant wordt. Emily's eigen leven wordt steeds boeiender, je krijgt meer te weten over de vrouwen en bouwt lekker door naar het heerlijke eindstuk. Daar gaat het lekker los met de nodige, fijne twists - al moet ik toegeven dat ik me onderhand nog gekkere twists in me hoofd had gehaald. Prachteinde ook, hoe je zo'n griezelverhaal hoort af te sluiten!

4*

avatar van Arkan
4,5
Dit is een thriller zoals een thriller moet zijn.
Een rustig begin, een opbouw die echt wel nodig is, en dan ook niet verveelt. Integendeel, het leest als een trein.
En dan opeens een explosie, een rollercoaster die je meesleept in de verdere gebeurtenissen.
Een einde om van te griezelen, dit wil je niet meemaken.

Een echte aanrader voor iedereen die van thrillers houd.

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
the Cheshire cat
Elders op de site schreef je het onderstaande over dit boek:

the Cheshire cat schreef:

Dat las ik daar ja, haha... Op het boek zelf trouwens ook: Voordat u begint met het lezen van deze roman waarschuwen wij u ervoor dat de ontknoping schokkender is dan u voor mogelijk had gehouden.


Staat dat er echt haha. Echt, je moet het maar bedenken als auteur… ben je al ver met
‘Geef pappa maar een kusje’?

avatar van the Cheshire cat
4,0
Blz. 80, bevalt goed.

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
the Cheshire cat schreef:
Blz. 80, bevalt goed.


Ben zo benieuwd naar je uiteindelijke mening

avatar van the Cheshire cat
4,0
Kwam dit boek tegen in een mini-bieb en de incestueuze titel trok meteen mijn aandacht haha... Sowieso was ik al een tijdje op zoek naar een goede thriller in de stijl van James Herbert, John Saul, zoiets, dus dit kwam als een geschenk uit de hemel.

Het grappige aan dit boek is dat ik het veel weg vind hebben van een René Appel-thriller: de autoritjes door de stad, een winkelcentrum, het stereotiepe politieduo dat thuis bij je langskomt en je aan een kruisverhoor onderwerpt, de onzin op tv... Voor mij werkt dit uitstekend als escapisme. Een hoofdpersonage dat net als bij Appel overal aan twijfelt, aan zichzelf vooral. Ook de opbouw is even sterk, al vind ik de weg naar de ontknoping hier net iets te traag. Altman geeft niet al teveel geheimen bloot en houdt het zodoende spannend, bij Appel is alles meestal wel duidelijk.

Het einde vond ik helemaal niet zo schokkend eerlijk gezegd, misschien omdat ik meer gewend ben intussen haha.. Niet dat het helemaal niet eng was of zo. Had ook verwacht dat de ontknoping nog een grote verrassing in petto zou hebben, maar die kwam niet. Achteraf gezien was het plot dus niet zo heel ingenieus als ik had gedacht, of gehoopt.
Maar hoe dan ook een fijne, sterke thriller en ik wil absoluut meer van deze schrijver lezen.

avatar van Insignificance
Deze heb ik ook nog ergens liggen. Ik dacht eerlijk gezegd dat dit een volbloed horror zou zijn, aan een Appeltje had ik al helemaal niet gedacht. Niet erg verder, deze komt wat hoger op mijn stapel te liggen.

Leuke minibieb vondst trouwens!

avatar van the Cheshire cat
4,0
Ja hè..
Het einde grenst wel aan het horrorgenre, maar verder is dit gewoon een psychologische thriller.

Hé, ik zie dat de cover is veranderd haha...

avatar van Insignificance
the Cheshire cat schreef:
JHé, ik zie dat de cover is veranderd haha...

Zonde! Die andere had een heerlijk foute tachtiger jaren vibe.

avatar van the Cheshire cat
4,0
Insignificance schreef:
(quote)

Zonde! Die andere had een heerlijk foute tachtiger jaren vibe.

Zonde ja, eens!
the Cheshire cat schreef:
Jammer dat de Nederlandse boekomslagen van Stephen King ('80 en '90) niet op de
site staan, als Bezeten Stad, Dodenwake, De Noodzaak, Het, De Gloed, Tweeduister.
Die vond ik wel smaakvol eigenlijk...

Geldt ook voor Herbert en Saul.

ZAP!
the Cheshire cat schreef:
JHé, ik zie dat de cover is veranderd haha...
Insignificance schreef:
Zonde! Die andere had een heerlijk foute tachtiger jaren vibe.
the Cheshire cat schreef:
Zonde ja, eens!


De originele cover gaat voor op BoMe.
Maar hier kan iedereen de Nl. cover naar hartenlust bewonderen:
https://i.ibb.co/3z5sxf7/768x1200.jpg

Je kan natuurlijk een topic met geweldige Nl. covers beginnen, maar daar begin ík niet aan...

avatar van the Cheshire cat
4,0
Vandaag toevallig deze gekocht bij de kringloop, ook zo'n fraaie omslag..
https://ibb.co/zZw3rMc

avatar van Abubakari
2,0
Wat een ontzettend raar boek. Ik heb het uitgelezen, maar vooral omdat ik benieuwd was naar de ontknoping. Die pas in de laatste pak hem beet (ik las een e-book uitgave van 333 pagina's, vanaf pagina 300 begon de ontknoping) 30 pagina's vorm krijgt.
Daarvoor krijg je een neurotische huisvrouw begin jaren '80 die vooral bezig is met de 'is dit alles' vraag. En zich bovendien druk maakt of haar huwelijk niet een sleur is en of haar vaak voor zaken op pad zijnde man niet vreemd gaat. Dat zeurde wel heel erg lang door en uiteindelijk kwam daar nog een stel andere neuroten bij die ook verzopen in de leegte van hun bestaan. En één daarvan blijkt dan een psychopaat te zijn. Was wel spannend wie dat dan zou zijn. De ontknoping was ook wel pretty bizarre, maar minder bizar dan ik verwacht had (hetgeen ook weer iets over mij zegt, maar hopelijk vooral dat ik meer horror gelezen heb en minder onder de indruk raakte dan ik gehoopt had).

Ik vond het verder ook vrij knullig geschreven. Hele onnatuurlijke rare conversaties, een kind van 10 wat veel te wijs was voor haar leeftijd, een vrij onnatuurlijk verloop van het verhaal, allerlei onlogische dingen ook.
In de ontknoping ook. Het broertje ontsnapt en is naar zijn ouderlijk huis gelopen (zonder dat iemand hem onderweg opmerkt?) terwijl het best een heel eind rijden was? En dan wordt de politie niet gewaarschuwd maar gaan Adrienne en Emily zelf op pad? Yeah right.

Een boek met een cult status, zo slecht dat het weer leuk wordt. Met hele rare zinnen. Over een country zanger (oid) waarvan je als hij zong aan zijn gezicht kon zien dat ie laxeermiddelen gebruikte.
Van die dingen dus.
Wat ik zeg, heel raar boek. Weirde cover, weird boek.
Ook lastig om hier een cijfer voor te geven. Als cultboek een voldoende, maar dat is omdat het zo slecht is dat het leuk werd. Zou ik dit boek serieus nemen, dan zou ik met 2 sterren al heel mild zijn.


Ik las een vergelijking met René Appel, daar heb ik ooit een keer een boek van gelezen en daar deed het me ook wel aan denken qua stijl. Toen schreef ik (oa) dit:

Ik vond het een weird boek, vreemde totaal uncoole personages, kneuterige setting, het kwam op mij ook wat amateuristisch over.
Het heeft wel iets cultachtigs.
Het vebaasde me dat dit de gouden strop gewonnen heeft.

En dat is op Geef Pappa maar een Kusje (wat gezien het verhaal wel echt een meesterlijke titel is) dus ook wel aardig van toepassing.

avatar van the Cheshire cat
4,0
Abubakari schreef:
uncoole personages.

Uncoole personages, héérlijk. Mensen die een e-book lezen bijvoorbeeld.

avatar van Abubakari
2,0
Okay boomer.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:10 uur

geplaatst: vandaag om 13:10 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.