menu

Bouvard et Pécuchet - Gustave Flaubert (1881)

Alternatieve titel: Bouvard en Pécuchet

mijn stem
3,88 (4)
4 stemmen

Frans
Humoristisch

336 pagina's
Eerste druk: Alphonse Lemerre, Parijs (Frankrijk)

Postuum gepubliceerd boek van Flaubert, dat hij nooit helemaal af heeft kunnen maken. Het verhaal begint in Parijs en gaat over de vriendschappen tussen twee klerken, François Denys Bartholomée Bouvard en Juste Romain Cyrille Pécuchet. Als Bouvard een fortuin erft, besluiten ze samen te verhuizen naar het platteland in Normandië.

zoeken in:
avatar van Raskolnikov
3,5
Dé Flaubert-roman blijft nog een hiaat in mijn leeslijst, tot op heden blijft het bij Bouvard & Pécuchet. Voor dit werk is zichtbaar ontzettend veel research gedaan, geen new journalism avant la lettre, maar het soort kennis dat uit boeken komt: een echte studeerkamerroman. In dit verhaal erven twee kantoorklerken veel geld en besluiten dan allerhande kennis op te doen. Bij elk vakgebied haken ze naar verloop van tijd gedesillusioneerd af, vanwege de paradoxen en gebrek aan absolute waarheden. Zo komt een heel rijtje meer of minder wetenschappelijke terreinen aan bod: van geneeskunde en filosofie tot religie en wiskunde, allemaal bezien door 19e eeuwse ogen. Onvoltooid gebleven, maar voor een vrij plotloos verhaal dat honderden pagina's op dezelfde voet voortgaat, en nog even zolang door had kunnen gaan, is dat minder een gemis. De structuur maakt het een ideaal boek het na enkele hoofdstukken weer een tijdje weg te leggen.

4,0
Deze roman kan gelezen als een reactie op - of het zo bedoeld is weet ik niet - het eenheidsdenken dat in de negentiende eeuw, met name in Duitsland, zo welig tierde, onder de invloed van onder meer Hegel en Fichte. Flaubert maakt korte metten met de gedachte dat de wereld tot een eenduidig principe kan worden teruggebracht. Welk vakgebied men ook betreedt, zo laat de levenswandel van Bouvard en Pécuchet ons zien, stuit men op contradicties, onduidelijkheden en onoplosbaarheden. Dat de hoofdpersonages daar vervolgens niet mee om kunnen gaan is behalve een satire een aanklacht jegens de burgerman die boven alles zocht naar houvast. Ja, in zekere zin mag deze roman ook stichtelijk gelezen worden: het doel van de wetenschap is niet om ons kant-en-klare recepten voor het leven mee te geven, maar om ons kennis te laten maken met de complexiteit van het bestaan in al zijn facetten. Omarm die complexiteit, en je bent als mens beter af.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:06 uur

geplaatst: vandaag om 09:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.