menu

De Jacobsladder - Maarten 't Hart (1986)

mijn stem
3,99 (43)
43 stemmen

Nederlands
Psychologisch

206 pagina's
Eerste druk: De Arbeiderspers, Amsterdam (Nederland)

Adriaan Volklage, 11 jaar oud, zoekt ter boetedoening voor de dood van een jongen die in zijn plaats lijkt te zijn verongelukt, de vriendschap van diens Oudgereformeerde familie, de familie Ruygveen. Hier heerst een karakteristieke, maar bizarre godsdienstige sfeer. Pas na 10 jaar hoort Adriaan de ware toedracht van de dood van Jan Ruygveen.

zoeken in:
avatar van chiel
4,5
Eén van de beste romans van Maarten van 't Hart, een geweldig verhaal.

avatar van divart
4,0
Volgens Maarten 't Hart zelf is dit zijn beste boek. Nu heb ik niet alles gelezen van deze man (?), maar dit is zeker het beste wat ik van hem heb gelezen. Het is niet zozeer de plot wat dit boek bijzonder maakt, maar meer de sfeer en overal net de juiste toon. Hij keert hier terug naar het streng gereformeerde Maassluis van zijn jeugd en weet dat op een warme, mild ironische manier te beschrijven zonder de plot geweld aan te doen.

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
Ik ben nieuwsgierig en heb hem gereserveerd bij de Maassluise bibliotheek.

avatar van psyche
4,0
psyche (crew)
divart schreef:
Het is niet zozeer de plot wat dit boek bijzonder maakt, maar meer de sfeer en overal net de juiste toon. Hij keert hier terug naar het streng gereformeerde Maassluis van zijn jeugd en weet dat op een warme, mild ironische manier te beschrijven zonder de plot geweld aan te doen.


Mee eens. Omdat ik zelf in Maassluis woon herken ik werkelijk iedere beschreven straat, steegje, weg. En ja, er zijn heel veel kerkgenootschappen hier. Bijna alles is er nog, op de couleur locale in Rozenburg na, aan de andere kant van de pont. Die is vervangen door een kanaal.
Ook de fietstochten van de hoofdpersoon door de polders richting Delft, via Schipluiden, herken ik. Wanneer 't Hart de geuren en beelden beschrijft weet ik hoe treffend ze zijn, ongeacht de weersgesteldheid. Net als Adriaan vind ik het heerlijk om (alleen) de dijk aan het eind van onze straat over te gaan en de natuur op te snuiven. Prima middel om mijn hoofd leeg te krijgen. Ook al hetzelfde...
Ik vraag me wel af of en in hoeverre het benoemen van alle straatnamen etcetera storend zijn voor mensen die Maassluis en omgeving nìet kennen.

M.b.t. de plot, ergens in het boek kreeg ik het gevoel dat de jongen Jan zelfmoord had gepleegd maar ik dacht, ach nee, een kind nog. Dat dit later juist blijkt te zijn was evengoed verrassend.
Ik weet dat sommige mensen uit Maassluis moeite hebben met de boeken van 't Hart, vanwege vermeende herkenning van mensen die erin voorkomen. Daar is het 't Hart m.i. niet om te doen. Zoals Divart aangeeft, hij heeft de juiste toon. En wat heerlijk voor de jongen Adriaan dat hij zo'n grootvader heeft. Hun wandelingen op het kerkeiland, opa's veel lichtere en optimistische kijk op het leven relativeert het zware dat andere personages met zich meedragen.

avatar van s0njaa
4,0
Ik heb dit boek meerdere malen gelezen..

avatar van Lalage
5,0
Geweldig boek! Ik heb zo vaak hardop zitten lachen, terwijl ik dat eigenlijk nooit heb met boeken.

Verder is het niet moeilijk om te lezen, je gaat er makkelijk doorheen.

avatar van LimeLou
4,0
Ge-wel-dig boek. Ik heb dit boek geleend van mijn vader en ik had (en heb) bij het zien van zijn verzameling Nederlandse literatuur vaak het vooroordeel dat auteurs als Carmiggelt, (Van het) Reve, Vestdijk en 't Hart hopeloos stoffig en saai schreven. Deze roman, 'De jacobsladder', bewijst flink het tegendeel voor meneer 't Hart. Wat me vooral bevalt is hoe 't Hart de natuur weet te beschrijven. Ik heb totaal geen kennis van de planten- en dierensoorten in en rond Maassluis (of flora en fauna in het algemeen), maar ik kan het voor een of andere reden goed voor me zien, vanwege de rake beschrijvingen.

Het verhaal zelf is niet echt origineel, maar het gereformeerde milieu wordt met verve beschreven. Minder kritisch dan verwacht en zelfs met een zekere bewondering voor de vroomheid van de Ruygveen-familie. Deze fundamentele vroomheid heeft echter zijn keerzijden en deze keerzijden komen binnen als mokerslagen, zonder dat 't Hart bijzonder dramatisch/hysterisch schrijft, vind ik.

avatar van Abubakari
4,0
psyche schreef:
En wat heerlijk voor de jongen Adriaan dat hij zo'n grootvader heeft. Hun wandelingen op het kerkeiland, opa's veel lichtere en optimistische kijk op het leven relativeert het zware dat andere personages met zich meedragen.

Ja, opa is wel een mooi figuur.

Wat ik mij (en nu jou dus) afvraag, het valt mij op dat veel nieuwe predikanten rechtstreeks uit Friesland komen, ik ben oa Oudemirdum en Scharnegoutum al tegen gekomen als plekken waarvandaan een nieuwe dominee vandaan kwam. Zit daar iets achter dat die dominees van zo ver weg (relatief dan) kwamen?

Sowieso zit er wel wat Fries in het boek, Klaske Kooistra is ook een Friese naam.

Dit boek staat al minstens 20 jaar in de boekenkast, ooit bij de biep in Dokkum gekocht bij de afgeschreven boeken. Blijk ik al meer dan 20 jaar een prachtig boek ongelezen in de kast te hebben staan. Er staat nog een Maarten 't Hart boek in de kast, destijds tegelijk gekocht, die moet ik dan toch ook maar eens gaan lezen.

Wel bijzonder om te lezen over een wereld die zo ver van de mijne af staat maar die tegelijk zo dichtbij is.

avatar van misterfool
4,5
Het zoveelste boek van Maarten 'T Hart dat volmondig overtuigt. Met name het eerste hoofdstuk is fenomenaal van opzet. In een krappe 20 pagina's worden twee (hoofd)karakters geduid, de centrale gebeurtenis en thematiek geïntroduceerd en de omringende natuur en tijdsgeest geschetst. De vloeiende schrijfstijl laat dit hoofdstuk aanvoelen als een literaire longtake. Stapgewijs bouwt het boek hierop verder, waarbij gekte, fundamentalistisch geloof en spruitjeslucht steeds sluimerend aanwezig zijn. Erg beklemmend! De grootvader van het hoofdpersonage komt gelukkig dikwijls langs om een relativerende, humoristische noot te plaatsen. Weinig scenes voelen bovendien onnodig aan. Dit komt de voornoemde sfeer ten goede . Dit verhaal is deswege van de eerste tot de laatste pagina interessant. Ik kan dit boek dan ook van harte aanbevelen!

avatar van MXuser
3,5
Een boek over de zoektocht naar de zin van het leven van Adriaan. Met als ene pool zijn levenswijze en relativerende grootvader. De andere is de bijbelvaste dominee Ruygveen, met wie hij kennismaakt als diens zoon bij een ongeluk om het leven komt.

Ik heb het idee dat ik niets begrepen heb van het boek. Ik ben als heiden opgevoed en ik mis het vermogen de nuances van een leven in de schaduw van de kerk te waarderen. Het is de schuld om de dood van de jonge Ruygveen die Adriaan drijft, maar emotioneel (en intellectueel) bevatten kan ik het niet.

Ik moet het doen met het portret van een heel zachtmoedige protagonist, die op een stille manier zijn weg baant door de wereld. Wat het laatste hoofdstuk mij leert is, dat ambities geen vereiste zijn om te slagen in het leven.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:45 uur

geplaatst: vandaag om 06:45 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.