Dubbelspel - Frank Martinus Arion (1973)

Vanaf vandaag gratis te verkrijgen bij verschillende openbare bibliotheken, in het kader van de campagne Nederland Leest.

Meer info!

Wat een bijzondere actie. En waarom nu juist dit boek?

Dubbelspel is "een van de hoogtepunten van de naoorlogse Nederlandstalige literatuur" aldus NRC-recensent Pieter Steinz.
Hella Haasse heeft het werk herlezen voor deze actie.

Rede van Hella Haasse

Iedereen met elkaar in discussie

Iedereen wordt uitgedaagd in die periode met elkaar in discussie te gaan over het boek Dubbelspel, de weergaloze roman van Frank Martinus Arion. De leden van de bibliotheek krijgen een speciale pocketeditie van dat boek cadeau. In de boekhandel zal een luxe gebonden editie van Dubbelspel te koop zijn. Dubbelspel heeft naast zijn literaire kwaliteiten, talloze thema’s die ook vandaag de dag nog uiterst actueel zijn. Een boek om lang met elkaar over te praten.

link

Oh vergeet ik nog even te zeggen dat ik uiterst geinteresseerd ben in dit werk natuurlijk.

/me gaat dochter's bieb-pasje morgen jatten om 't werk in handen te krijgen.

Kreeg hem vandaag cadeau. Kersvers uit Mongolie, waardoor de productie naar het schijnt slechts 0,50 eurocent per stuk kostte. Het is dan ook een vederlicht boekje.

Oei, is dat een nieuwe trend ofzo ? Hoe zie je dat 't uit Mongolië komt ?

Ik zag het niet, het werd me verteld. Maar het ook kan zijn dat-ie dat alleen deed omdat het boekje duidelijk een no-budget-uitvoering is. Dat kan ook haast niet anders als je er meer dan een half miljoen weggeeft.

Klikje

Geweldig

Briljant

Erg goedkoop papier inderdaad, maar voor gratis mag je daar niet over klagen.
Ik zal dat boek wel eens lezen, voorlopig niet echter.
Zie overigens nu pas dat het al ruim 30 jaar oud is.

Gisteren heb ik de luxe versie gekocht. Ik vind hardcover toch fijner om te hebben. Lijkt me een leuk vermakelijk boek om te lezen.

Waar is die te krijgen en voor hoeveel eurootjes?

In de boekhandel, voor 10 euro.

Dank je, is trouwens een mooi prijsje.

Mooi boek, apart einde.

****4****

Kreeg het boek net als zoveelen bij de bib, ben er alleen nog niet aan te gekomen.

Het boek geeft een goed beeld van de (denk)wereld van de Antillianen. Soms iets te technisch voor wat betreft het dominospel, maar met veel humor en inderdaad een zeer verrassend slot. Voor mij 3,5 *.

Eind 2006 heb ik dit boek voor de eerste en enige keer gelezen, omdat het gratis was te verkrijgen ter promotie van het Nederlandstalige boek, zoals al eerder opgemerkt hierboven.
Het boek was zeer de moeite waard. Er zitten meerdere erg interessante personages in het boek, en hun onderlinge verhoudingen zijn ook erg boeiend. Het kan allemaal bijna niet anders dan tot een grote climax leiden, die er uiteindelijk ook komt tijdens hun dominospel. Die climax is tamelijk bizar en vrij groots, maar erg leuk verzonnen en geschreven.

Waar dit boek z'n literaire status vandaan haalt is me een raadsel. Dubbelspel heeft natuurlijk weinig concurrentie gehad als het gaat over beschrijving van Antilliaanse zaken. Dat is dan ook het leukste aan dit boek. De stijl vond ik echter matig (zo zijn er veel fouten in verwijzingen naar het onderwerp van dee zin) en het verhaal weet ook niet echt te boeien omdat de personages nogal archetypisch zijn. Wel aardig is het dominospel als vertelstructuur maar dit doet Arion niet consequent, zeker niet de eerste helft van het boek. Het slot legt nog eens uit wie ook al weer de good-guy was en hoe het met hem afloopt. Bijna als een kinderboek voor volwassenen. Als je niet op het punt staat om af te reizen naar Curacao zie ik dus weinig reden om Dubbelspel te gaan lezen.

Kun je een voorbeeld geven van een foute verwijzing?

Het is al meer dan twintig jaar geleden dat ik het boek las; ik vind het prachtig.
De mannen spelen of hun leven ervan afhangt, maar ik ben meer onder de indruk van de vrouwen. Zij zijn iedere dag bezig met de strijd om het bestaan.

@ Hando: je zult even geduld moeten hebben, maar ik ga er naar kijken.

Wat je sowieso veel ziet is dat elk nieuw hoofdstukje met een hij begint, waarvan niet duidelijk is of dit dezelfde figuur is als het primaire personage van het vorige hoofdstukje. Maar goed, dat kan je nog als een stijlmiddel zien.

Ik ben daarnaast ook 2 a 3 keer een zin tegengekomen waarin de relatie tussen 'hij' en het onderwerp van de zin niet klopte. Heb het boek even doorgebladerd maar kan het niet direct vinden.

Zinnen als deze zijn echter geen uitzondering:

"Hij wierp een schampere blik op Manchi, die deze evenwel niet scheen op te vangen, omdat hij een beetje suf de stenen in zijn hand (die hij nu gedeeltelijk in beide handen hield) zat te bekijken. Het was alsof hij bezig was te lezen daardoor, in plaats van domino te spelen. Hij lijkt op een beginneling, dacht hij met geringschatting".

Al met al redelijk leesbaar.. Heb me wel gestoord aan het technische gedeelte wat betreft het domino spel.!

Ben het boek aan het lezen maar nog niet overtuigd. Deze filmtrailer ziet er al een stuk levendiger uit: DUBBELSPEL - Nederlandse trailer - 25 mei in de bioscoop - YouTube

Een diabolisch dominospel! Overspel! Intrige! Seks! Politiek! De ware aard van vier Curaçaose mannen komt naar boven als ze niet alleen dominosteentjes tegen elkaar schuiven, maar boven alles psychologische oorlog voeren om hun mannelijkheid te bewijzen. Komrij vond het zelfs 'een roman geschreven in een haast ongelooflijke stijl.' Tsja, ik ben minder enthousiast, want Frank Martinus Arion laat bitter weinig aan de verbeelding over: het is dichtgetimmerd proza. Elk personage wordt keurig geïntroduceerd binnen zijn of haar sociale milieu, met een bijpassend psychologisch profiel om hun handelen mee te verklaren. De spelregels en het bijhouden van de scores worden uitvoerig uitgelegd, zodat ook een niet-Antilliaanse lezer het verband snapt tussen het dominospel en de sociale/politieke context eromheen. Het plot grijpt netjes in elkaar en Arion weet de broeierige sfeer over te brengen van dorpsgemeenschap Wakota, maar verwacht daarbij geen mooie zinnen of diepere zielenroerselen.

Het enige positieve aan "Dubbelspel" vind ik het feit dat je een inkijk krijgt in het leven op Curaçao. Het contrast tussen de Domino spelende mannen en de triestheid van het bestaan van de vrouwen, hun gevecht om te overleven.

Het verhaal op zich vind ik nogal chaotisch geschreven.
Er wordt echt heel weinig aan de verbeelding over gelaten, alle personages staan er, zowel qua uiterlijk als qua psyche. Dat is jammer want het is geen historisch boek, geen reisgids waarvan je precieze gegevens verwacht.
En dan het Domino-spel, OK, je moet wel een beetje begrijpen waar het over gaat, hoe het in mekaar steekt, maar dat had, voor mijn gevoel, met de helft van de pagina's ook gekund. Dit maakt het zooo langdradig.

Ik heb regelmatig getwijfeld of ik wel zou verder lezen, gelukkig heb ik dat dan toch wel gedaan want het einde kon me dan toch wel weer verrassen.