Crash - J.G. Ballard (1973)
Alternatieve titel: De Klap
Engels
Psychologisch
223 pagina's
Eerste druk: Jonathan Cape,
Londen (Verenigd Koninkrijk)
Ballard beschrijft en voorspelt de destructieve invloed van technologische vernieuwingen op de menselijke psyche. Hij concentreert zich daarbij vooral op het laatste. Zo draait het in 'Crash' niet om futuristische voertuigen, maar om een futuristische kijk op seksualiteit, waarin de auto een centrale rol vervult. De hoofdpersoon James Ballard is vooral bezig met het verleggen van zijn seksuele grenzen: hij wisselt met zijn vrouw wederzijdse ervaringen op het gebied van overspel uit, maar bevredigend is het allemaal niet. Tot Ballard een dodelijk auto-ongeluk veroorzaakt en daarbij in een ongekende staat van seksuele opwinding geraakt. Op sleeptouw genomen door de weduwe van zijn slachtoffer komt hij in contact met Vaughan, een doorgedraaide wetenschapper annex kunstenaar, die verslaafd is aan de perverse genoegens van verwrongen staal en hoopt te sterven in een frontale botsing met Elizabeth Taylor.
Nu ik het gelezen heb, zie ik wel hoe het past in de gemoedsgesteldheid van waaruit Ballard destijds schreef na het overlijden van zijn echtgenote. Daarom ook dat hij zichzelf als verteller en hoofdpersoon in het boek geschreven heeft, denk ik, om daar geen misverstand over te laten bestaan. Dit gaat over hemzelf.
Alleen... is het allemaal een metafoor. Een wanhopige poging om liefde, troost, zin en hoop te vinden in dood, vernieling, pijn en foltering. Dat was voor veel lezers destijds wel een brug te ver.
En toegegeven: het wordt allemaal heel nietsverhullend en expliciet beschreven en met naam en toenaam genoemd. Het is echt wel 'in your face' en net bepaald subtiel. Toch kan ik begrijpen dat hij het zo wou. Verhullen en verbloemen in suggestiviteit of beeldspraak zou weer suggereren dat de realiteit toch veel lelijker en zinlozer is dan in het verhaal wordt beschreven. En dat is nu net wat Ballard wil uitzoeken: of er in die brute realiteit toch iets van schoonheid verscholen zit.
Uiteindelijk heeft hij zelf altijd toegegeven dat zijn pogingen daartoe in The Atrocity Exhibition - J.G. Ballard (1969) - BoekMeter.nl en Crash eigenlijk mislukte experimenten waren...
Deze heb ik meerdere malen getracht te lezen, maar het wist me niet te boeien, misschien omdat ik zelf echt niets met auto's heb en met Elizabeth Taylor nog minder. Ik vraag me wel af of ze het boek zelf gelezen heeft. Is overigens verfilmd...
Raak opgemerkt: 'niets met auto's hebben'
In dit boek zijn er wel een paar mensen die echt wel 'iets' hebben met auto's en het begint en eindigt met een s...
Deze heb ik meerdere malen getracht te lezen, maar het wist me niet te boeien, misschien omdat ik zelf echt niets met auto's heb en met Elizabeth Taylor nog minder. Ik vraag me wel af of ze het boek zelf gelezen heeft. Is overigens verfilmd...
En zou Ronald Reagan in The atrocity exhibition het hoofdstukje gelezen hebben 'Why I want to f*** Ronald Reagan'?