menu

Mannen Som Log - Henning Mankell (1994)

Alternatieve titel: De Man Die Glimlachte

mijn stem
3,65 (41)
41 stemmen

Zweeds
Thriller

447 pagina's
Eerste druk: Ordfront, Stockholm (Zweden)

Op weg naar huis in het zuiden van Zweden weet de 69-jarige advocaat Gustaf Torstensson ternauwernood te stoppen voor een man die midden op de weg vastgebonden zit op een stoel. Als Torstensson uit zijn auto stapt, krijgt hij een dodelijke slag op het achterhoofd. Op datzelfde moment loopt inspecteur Kurt Wallander over een Deens strand. Hij is moe en depressief, en overweegt zijn ontslag in te dienen. Maar de moord op Torstensson, gevolgd door de moord op diens zoon en collega Sten, met wie Wallander bevriend is, doet hem van gedachten veranderen.

zoeken in:
avatar van FisherKing
3,5
Tja, binnen een dag uitgelezen, laatst op vakantie. En toch, las ik te snel of ontwaarde ik ditmaal een gebrek aan diepgang.

In ieder geval, een boeiend verhaal, met voor mijn gevoel, zeer onlogische elementen naar het einde toe.

3.5*

Halverwege het boek zit ik nu omdat ik benieuwd ben naar deze schrijver. Het valt me niet tegen moet ik zeggen en ik ben benieuwd naar het plot want het ligt er tot nu toe te dik bovenop.

avatar van FisherKing
3,5
Het einde is "van dik hout zaagt men planken"

avatar van Thomas83
3,0
Bij elk boek uit de Kurt Wallander-reeks kan ik het niet helpen ook te denken aan de Martin Beck-reeks. Het is simpelweg onvermijdelijk, de pogingen tot kopiëren zijn er veel te opzichtig voor. Kurt Wallander is ook een pacifistische en sombere anti-held, en deze bevat wat elementen die wel heel herkenbaar zijn. Lang niet allemaal exclusief voor de Martin Beck-reeks en velen zullen vast ook typerend zijn voor de Zweedse politieroman, maar als totaalplaatje gaat het allemaal echt te ver. Nu ik dit boek lees heb ik meer dan ooit een deja-vu-gevoel. Wallander die slecht slaap en er niet uitziet, de niet altijd even competente hoge piefen, enzovoort. Alleen al dingen als het laatste en de maatschappelijke kritiek werden door Sjöwall en Wahlöö altijd vol schitterende humor en spot gebracht.

Ook waren de spannende scènes veel meer beklemmend, het politiewerk meer meeslepend, en de Martin Beck-reeks zit ook vol met leuke personages. Bij de Wallander-reeks mis ik dat een beetje. Wallander is bijna vervelend drammerig met zijn depressie. Zoals hij zich aan het begin van dit boek door zijn zware depressie moet worstelen moet je dat als lezer doen om eindelijk bij het gedeelte te komen waar het boek interessant wordt. Al mist het plot nog altijd wat van de mysterie en spanning. Vond het zelfs allemaal wat flauwtjes eigenlijk, soms zelfs aan de ongeloofwaardige kant. Mankell is ook een beperkte schrijver. Soms zie je hem kort achter elkaar wel meerdere malen dezelfde zinnetjes gebruiken. Of de vertaling was gewoon beroerd gedaan, dat zou ook nog kunnen.

De Wallander-boeken hebben ook niet zoveel herleesgehalte. Als je ze een keer hebt gelezen blijft alles wel hangen. Blijkbaar steekt het allemaal wat minder complex en voorspelbaar in elkaar of zo. Elk boek uit de Beck-reeks heb ik wel minstens vijf keer gelezen, en nu nog wordt ik wat verrast als ik de boeken lees. Ik kan totaal de details niet uittekenen, alleen de uiteindelijke ontknoping is vaak blijven hangen.

Er zitten ook wat teveel deja-vu momenten binnen het boek zelf. Een onderzoek is veel repetitief en vermoeiend, maar het wordt niet altijd even overtuigend gebracht. Er zitten tegen het einde van het boek met name nog wat ongeloofwaardige gedeeltes in het boek, en wat zwak uitgewerkte delen van het verhaal die vaak maar worden afgedaan met “Wallander die zeker weet dat iemand eerlijk is”. Harderberg kan niet als een kil en sterk personage worden neergezet. Wel is het einde spannend. Op zich wel jammer van het cliché van de dageraad, maar dat zie je overal wel. Uiteindelijk voelt het slot ook als een teleurstelling, al werd het nog even Gunvald Larsson-achtig grappig en onorthodox, maar helaas zet dat niet door.

1,5
Mankell is heel goed in creëren van sfeer en suggestie, maar kan het uiteindelijk helemaal niet waarmaken. Na het eindeloos het opbouwen van verwachting blijkt er uiteindelijk geen enkele plot te zijn, dit is geen thriller!

Het slot waarbij Wallander als een soort Don Quichot in z'n eentje een zwaarbewaakt kasteel binnendringt en uiteindelijk Hardenberg weet te stoppen, is zeer zwak en deed me denken aan een slechte aflevering van 'The A-team'.

Je blijft achter met een zware kater, echt zonde van je tijd, lees liever een goed boek ! 1,5 ster voor de eerste 90% van het boek.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:43 uur

geplaatst: vandaag om 17:43 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.