Hundarna i Riga - Henning Mankell (1992)
Alternatieve titel: Honden van Riga
mijn stem
62 stemmen
Zweeds
Thriller
382 pagina's
Eerste druk: Ordfront,
Stockholm (Zweden)
Op een winterse dag drijft de wind een rubbervlot met twee dode mannen naar de zuidkust van het Zweeds Skane. Na een anonieme tip stelt de politie een onderzoek in. Inspecteur Kurt Wallander stelt vast dat de mannen voor hun executie gemarteld zijn. Identificatie aan de hand van hun gebit levert een spoor op dat Wallander naar de Letse hoofdstad Riga voert, aan de overkant van de Oostzee. Daar dreigt hij een pion te worden in een Baltische intrige.
0
geplaatst: 20 februari 2007, 14:20 uur
Van wat ik las van de reeks van Mankell over Willander, vond ik dit wel de meest indrukwekkende. Het verhaal heeft me, op een of andere manier, nog dagen achtervolgd.
Alsof je een wrange film hebt gezien die je nooit meer vergeet.
4.5*
Alsof je een wrange film hebt gezien die je nooit meer vergeet.
4.5*
0
geplaatst: 6 augustus 2007, 10:18 uur
Helaas, ik vond het niet geweldig. Ik vond het plot (voor zover dat er nog een beetje in zat) niet best uitgewerkt.
Het was allemaal te onwaarschijnlijk. Het was niet zeker dat dat Leipa memoires had, laat staan dat ze wisten waar het lag. Op het laatste moment hebben ze dan een idee, dat blijkt te kloppen en Wallander krijgt het nog te pakken ook, door in te breken in een politiebureau met behulp van een agent waarvan ze vooraf niet weten of die te vertrouwen is. Ik vond de oplossingen allemaal te ad hoc en te vergezocht.
Dan de vraag welke van de twee kolonels de bad guy is. Dat is dan de ene, maar op het laatst toch weer de andere. Dat is tot daar aan toe, echter het probleem is: het had evenzo goed toch ook wel de ene kunnen zijn. Tenminste, ik had niet een gevoel van 'Tuurlijk, zo zit het in elkaar!!', en dat is toch wel een eerste vereiste bij een thriller.
En ok, de toestand in letland was goed beschreven. Je kreeg er een beklemmend gevoel van, maar het kon me ook allemaal te weinig boeien.
De eerste Wallander vond ik beter. Ik neem even een pauze. Over een paar weken zal ik me eens wagen aan deel drie.
Het was allemaal te onwaarschijnlijk. Het was niet zeker dat dat Leipa memoires had, laat staan dat ze wisten waar het lag. Op het laatste moment hebben ze dan een idee, dat blijkt te kloppen en Wallander krijgt het nog te pakken ook, door in te breken in een politiebureau met behulp van een agent waarvan ze vooraf niet weten of die te vertrouwen is. Ik vond de oplossingen allemaal te ad hoc en te vergezocht.
Dan de vraag welke van de twee kolonels de bad guy is. Dat is dan de ene, maar op het laatst toch weer de andere. Dat is tot daar aan toe, echter het probleem is: het had evenzo goed toch ook wel de ene kunnen zijn. Tenminste, ik had niet een gevoel van 'Tuurlijk, zo zit het in elkaar!!', en dat is toch wel een eerste vereiste bij een thriller.
En ok, de toestand in letland was goed beschreven. Je kreeg er een beklemmend gevoel van, maar het kon me ook allemaal te weinig boeien.
De eerste Wallander vond ik beter. Ik neem even een pauze. Over een paar weken zal ik me eens wagen aan deel drie.
0
geplaatst: 13 juni 2008, 13:59 uur
Koerok schreef:
Helaas, ik vond het niet geweldig. Ik vond het plot (voor zover dat er nog een beetje in zat) niet best uitgewerkt.
Helaas, ik vond het niet geweldig. Ik vond het plot (voor zover dat er nog een beetje in zat) niet best uitgewerkt.
Helemaal akkoord. Mankell heeft al veel betere boeken geschreven.
0
geplaatst: 28 februari 2010, 10:25 uur
De derde Wallander die ik achter elkaar lees, en dit is toch veruit de minste.
0
geplaatst: 24 augustus 2013, 10:41 uur
Leuk en vlot geschreven boek van Mankell, maar geen topper. Het verhaal begint erg boeiend, maar op ongeveer 2/3e zakte het wat weg en had ik meer moeite om erbij te blijven. Op het eind bloeide het verhaal weer op. Bij vlagen is het allemaal wat onwaarschijnlijk en de ontknoping komt wat gekunsteld over. Ook kwam het wat vreemd op me over waarom Wallander zich inzet in een vage, gevaarlijke en in mijn ogen onmogelijke queeste in een nog 'communistisch' oostblokland waarvan hij uberhaupt de taal niet spreekt. Enkel vanwege de zeer korte samenwerking (en één serieus gesprek) met Leipa en later het korte contact met Baiba? Op het eind viel de puzzel net wat te gemakkelijk in elkaar wat behulp van wat te veel toevalligheden. Dit deed de opzet van het boek teniet waardoor het verhaal alsnog wat vlak werd. Uiteindelijk is het wel een zeer vermakelijk boek.
0
geplaatst: 9 februari, 17:33 uur
Ik heb al ladingen detectives gezien (voornamelijk series, maar ook vrij veel films) en dit is dan eindelijk de eerste in boekvorm. Ten eerste heette de majoor in mijn versie Liepa, niet Leipa. Verder wel eens met de kritiek hier, precies zoals ik het ook beleefd heb; ongeloofwaardig (vooral richting het einde) en een flink "het zal allemaal wel"-gevoel bij een flink aantal ver- en ontwikkelingen - hoewel soms best wel es spannend, eerlijk is eerlijk. De meer alledaagse beslommeringen van Kurt Wallander vond ik juist wel weer regelmatig boeiend van de kneuterigheid.
Ik denk - en hoop - dat Kurt Wallander beter tot z'n recht komt in zijn thuisland Zweden; ik heb in elk geval 'De man die glimlachte' hier liggen en die wil ik zeker nog proberen.
Al met al een nipte voldoende
Ik denk - en hoop - dat Kurt Wallander beter tot z'n recht komt in zijn thuisland Zweden; ik heb in elk geval 'De man die glimlachte' hier liggen en die wil ik zeker nog proberen.
Al met al een nipte voldoende
* denotes required fields.
* denotes required fields.