Az Igazi / Judit... és az Utóhang - Sándor Márai (1978)

Een beetje rare Nederlandse titel, want een goede vertaling is het volgens mij niet. Letterlijk betekent het zoiets als: Het is waar, het is zuiver.

Prachtige Nederlandse titel. Vertaling mehoela, dit kan niet mooier.

Kentering van een Huwelijk is naar inhoud en diepgang het beste werk dat ik las van Marai. Het boek bestaat uit drie delen, geschreven vanuit drie personages, en handelt over de waarachtigheid en de duurzaamheid van gevoelens. Niet geschikt voor stellen met trouwplannen!
Daarnaast geeft Kentering van een Huwelijk een prachtige schets van de ondergang van de bourgeoisie voorafgaand aan en ten tijde van de tweede wereldoorlog. Ook in de relatie tussen deze stand en de maatschappij voltrekt zich een onherroepelijke kentering.
De lange monologen van de drie personages zijn erg knap opgebouwd en laten afwisselend een andere visie zien op hetzelfde verhaal. Qua vorm vond ik de interrupties die gericht zijn aan de toehoorder in elk relaas wat gekunsteld.
Niet zo goed geschreven als De Gravin van Parma maar een fantastisch boek, zonder meer. 4,5*

Hoe elkaar te begrijpen in een wereld geregeerd door hartstocht, een wereld zonder zekerheden, waarin we voornamelijk communiceren door middel van het voor dit doel verre van toereikende middel der "taal?" Een groots thema. Maar hoe ga je dat in hemelsnaam op papier zetten. Het mislukken van dit boek lijkt al in het thema besloten te liggen. Toch doet Maraí een erg goede poging. Maraí's personages communiceren nergens direct met elkaar. Maar door drie monologen krijgt de lezer inzicht in de belevingswereld van de verschillende personages en vooral in de manier waarop ze elkaar beschouwen. De personages zijn ontzettend realistisch. Maraí doet nergens concessies aan de behoefte van vele lezers (waartoe ik mezelf helaas ook nog steeds een beetje moet rekenen) aan wat meer dynamiek en een zekere uitvergroting van de personages. Maar wel een terechte keuze, dit had met deze verteltrant namelijk wel eens een soapie effect kunnen opleveren. Het verhaal balanceert op het dunne lijntje tussen realisme en saaiheid. Maar van Ingmar Bergman mag ik de betekenis van saaiheid in de kunst niet onderschatten, dus ik bijt door. In de derde en laatste monoloog komen de verhoudingen tussen de verschillende maatschappelijke standen wat meer aan bod en brengt Maraí alle thematiek op meesterlijke wijze samen. Het boek wordt naar het einde toe in mijn opinie steeds beter.
Toch enige kritiekpuntjes: Maraí wordt in dit boek gedwongen zich stilistisch in te houden, hij kan zijn personages niet constant literaire volzinnen laten zeggen. Hierdoor komt zijn prachtige stijl zoals in bijvoorbeeld "Gloed" en in mindere mate ook in "Bekentenissen van een Burger" (de enige andere die in van Maraí heb gelezen) wat minder uit de verf. Ook is er hier minder sfeer dan in bovengenoemde boeken. Verder voelt de manier waarop Maraí zijn punt maakt op sommige plaatsen wat schoolmeester-achtig aan. Dit is waarschijnlijk de spagaat van het gebruik van relatief eenvoudige taal en de ontoereikendheid van de taal als communicatiemiddel. Maar nogmaals, ik zou niet weten hoe je dit thema in hoogdravend proza zou moeten communiceren. Knap boek. 4*

Ik vind de letterlijke vertaling van de titel beter passen. Het lijkt me dat het beschreven huwelijk eigenlijk vanaf het begin tot mislukken gedoemd is. De drie hoofdpersonen zijn op zoek naar wat waar is, en zuiver. De kentering komt meer voor rekening van de maatschappij in het algemeen en Hongarije in het bijzonder. Boeiende relaties in een bijzondere tijd.
Dankjewel voor de tip eRCee. Ik ben blij dat ik het gelezen heb.

Prachtig boek weer. De gevoelens van de 3 hoofdpersonen bij de 2 huwelijken worden tot op het bot uitgekleed, totdat er alleen nog berusting overblijft. Vooral dat was waanzinnig aan dit boek; de plaatsing in de context van Hongarije, wat vooral in het derde deel aan bod kwam, deed voor mij een beetje af aan de charme van het boek. Ik had het fijner gevonden als daarin wat dichter bij de titel van het boek was gebleven. Een krappe 4,5.

Ik deel de mening van eRCee dat dit boek qua inhoud en diepgang zeer knap is, misschien wel het beste van Sandor Marai. Maar ik zat wel regelmatig met de vraag: waar staat Marai zelf bij dit alles? In welke mate is het autobiografisch? (Hij spreekt voor twee derde door de mond van een vrouw...) En waarop ligt de nadruk, op het (individueel) psychologische of op het sociaal-maatschappelijke aspect? Ik weet dus niet zo goed hoe ik het boek eigenlijk moet interpreteren...

Sándor Márai. Op zijn Gloed heb ik nog gestemd toen ik nog geen reviews schreef en pas goed 150 stemmen had geplaatst. Dat leek overigens al heel wat toen. En het lijkt ergens niet heel lang terug, maar dat is al zeker 15 jaar geleden. Enfin, blijkbaar heb ik jaren terug Kentering van een Huwelijk al aangeschaft. In het boek zat immers een redelijk vervaagde kassabon met een datum ergens in november 2013. Ook dat lijkt korter terug. Maar goed, een reisje naar Hongarije leek me wel een uitstekende manier om dit boek dan eindelijk eens af te stoffen en te gaan lezen.

Kentering van een Huwelijk dus. Rare titel. Sowieso heb ik een broertje dood aan titels die geen vertaling zijn, maar buiten dat gaat het om meerdere huwelijken in dit boek. Ik had ergens gedacht zware literatuur te krijgen maar niets is minder waar. Dit boek is opvallend soepel te lezen en vooral de eerste twee delen zijn op momenten erg mooi, vooral in de beschrijvingen van interieurs maar ook van eigenschappen van personen met her en der een interessante overpeinzing. Die delen hebben een zeldzame combinatie van diepgang en een zeker leesplezier. Niet elk stukje is even sterk maar goeddeels is het boeiend en vermakelijk met soms hele herkenbare emoties uitstekend opgemerkt door Marai en ook goed verwoord.. Het derde deel vond ik wel veel minder. Dan wordt het boek breder getrokken zoals Witt hierboven ook al terecht opmerkt en dat doet wel afbreuk maar weet simpelweg ook niet echt te boeien. 3,5*.

Een heerlijk boek, wat een ongekende stijl en diepgang. Het leest nog een stuk lekkerder dan Gloed of De Gravin van Parma.

Er is ook wel wat af te dingen op Kentering van een Huwelijk: de monoloog is soms wat gekunsteld, het verhaal verliest in het derde deel van van z'n zeggingskracht, en bij vlagen is Marai wel heel expliciet over zijn boodschap.

Niettemin een geweldige leeservaring die een diepe indruk achterlaat. Voor nu 4*