Vlak na de Tweede Wereldoorlog is Duitsland niet alleen een bezet land. Het is ook een verwoest land, waarin de bewoners in het reine proberen te komen met zichzelf. Maar er zijn ook de zwarte markt, de vluchtende oorlogsmisdadigers en het onaangename gevoel dat iedereen die je op straat tegenkomt, misschien wel duizenden doden op zijn geweten heeft. Dat is de achtergrond van De Een van de Ander, waarin oud-politieman en ex-ss’er Bernie Gunther de kost probeert te verdienen als privédetective. Dat lukt aardig, want tijdens de oorlog zijn er vele menen vermist geraakt en Gunther, die vertrouwd is met de Duitse bureaucratie, heeft weinig moeite om uit te zoeken of deze of gene persoon nog in leven is. Maar de problemen beginnen wanneer Britta Warzok zijn kantoor binnenstapt. Zij wil weten wat er van haar man geworden is. Het liefst hoort ze slecht nieuws, want haar man was tijdens de oorlog actief in het vernietigingskamp Lemberg-Janowska en ze wil daarom niets meer met hem te maken hebben. Warzok heeft haar oog laten vallen op een andere vent, maar wil als katholieke vrouw enkel met hem trouwen als haar echtgenoot dood is. Gunther gaat op onderzoek uit en wordt binnen de kortste keren zelf opgejaagd wild.
De Een van de Ander is niet het eerste boek waarin Bernie Gunther de hoofdrol speelt. De vorige heb ik nog niet gelezen, maar dit bleek ook niet nodig zijn om dit verhaal te kunnen volgen. De figuur van Gunther is niet echt origineel. Hij is een man van weinig woorden, maar pakt nu en dan uit met een cynische oneliner. Erg sympathiek is hij niet, maar dat is natuurlijk geen bezwaar. De Een van de Ander is een vlot geschreven roman, die over de nodige dosis humor bevat om de zware thematiek dragelijker te maken. Het boek moet het niet zozeer hebben van zijn spankracht, maar wel van zijn historische achtergrond. Het boek is deels gebaseerd op waar gebeurde feiten – zo doet onder meer Adolf Eichmann even mee – en geeft, misschien wel beter dan een droog geschiedenisboek, een mooi beeld van het Duitsland en Oostenrijk van vlak na de Tweede Wereldoorlog.
Mede door de aangename schrijfstijl van de Schot Philip Kerr ga ik in de toekomst zeker nog andere Bernie-Gunther-boeken lezen.