The Cabinet of Curiosities - Douglas Preston en Lincoln Child (2002)

Vond dit een goed boek, opbouwende sfeer en zeer levendige personages.
Helaas heb ik toen door tijdgebrek het boek niet kunnen uitlezen.
Ik ga dan ook (nog) geen stem plaatsen.

Komt traag op gang dit verhaal maar als ie loopt...geweldig verhaal!

Dit een van de betere in de Pendergast-reeks.

Ook dit boek van Preston&child heb ik weer met veel plezier uitgelezen. De hoofdpersoon in het boek wordt buitengewoon goed en zeer interessant neergezet. Het is het soort persoon waarnaar je nieuwsgierig wordt en die je intrigeert. Alle personages worden goed neergezet en ik heb dan ook geen enkel karakter in dit boek kunnen ontdekken die eigenlijk niet zo veel van waarde voor het boek was. De spanning zit niet in het gehele boek, maar komt in krachtige momenten opzetten. Wel weten preston&child je nieuwsgierigheid heel goed op te wekken waardoor je het boek echt zo snel mogelijk wilt uit hebben.

Ik deel de eerdere meningen niet, ik heb hem uitgelezen maar was een zware dobber.
Vooral de FBI agent Pendergast levert wat non-fictie op waar ik niet mee uit de voeten kan.
Maar wanneer je non-fictie leuk vindt kan dit boek wel wat voor je zijn.

Persoonlijk vind ik dit een van de beste boeken van de Pendergast-reeks. Het boek boeit de hele tijd en is afwisselender dan bijvoorbeeld "Het Helse Rad". Het verhaal heeft een mysterieuze lading en een goeie climax. Mooi zoals de infrasctructuur van het 'oude' New York, met de wegen, gangen, tunnels en gebouwen uit vroegere tijden, beschreven zijn.

Perdergast, een soort moderne Sherlock Holmes, blijft een boeiend personage. De enkele zaken die soms tegen non-fictie aan liggen moet je voor lief nemen. Tenzij je er van houdt natuurlijk. Overigens vind ik "Kraaienvoer' nog steeds het beste boek uit deze reeds. De sfeer in dat verhaal is geweldig!

Vermakelijk deel in de Pendergast-reeks. Lekker mysterieus verhaal en aan het historische tintje hebben de auteurs duidelijk veel aandacht geschonken. Pendergast als hoofdpersoon blijft toch boeien, al is-ie in dit deel net wat te vaak de Superman. Hij weet alles beter, lijkt wel 90% van de talen te beheersen en kent wel erg veel trucjes die toevallig heel vaak van pas komen. Aan de andere kant is dat natuurlijk ook weer de charme van de reeks. Het is ook weer eens wat anders dan de depressieve, zuipende politieman die met tegenzin betrokken raakt bij een zaak en er toch helemaal in verdiept raakt. Leuk ook om wat van Pendergasts achtergrond te weten te komen.

* * * ½

Preston & Child zetten weer dik aan! En ze komen weer een heel eind. Een ander soort monster dit keer. Eigenlijk is het lange tijd een soort seriemoordenaarszaak waar een flinke schep horror om de hoek komt kijken. Met een historische tint. Allemaal prima. Idem voor het tempo.

Geen tijd te verliezen, altijd wat aan de hand en zodra het kan, is het ook nog eens best akelig en smerig. Een van de sterkste elementen wat mij betreft; het stokoude briefje in de jurk, geschreven in bloed. Erg effectief. Niet alleen krijgt het bepaalde personages in beweging, mij had het ook te pakken. En die personages zijn weer om te smullen. Geen saaie Piet of Pien te vinden hier, eentje vergeten is er niet bij. Zo heb ik me weer kostelijk vermaakt met Smithback, de journalist.

Hoe harder hij z'n best doet, hoe groter de chaos. Sowieso lopen er een stel heerlijke klunzen in rond. Stomheid van de vermakelijke soort. Hoe groter de waffels, hoe dommer ze opereren, hoe leuker hun falen en hoe groter de grijns op m'n gezicht. Escapisme van het zuiverste soort.

Heb jaren geleden Het Helse Rad gelezen en was daar niet bepaald positief over kan ik me nog herinneren en daardoor Preston en Child links laten liggen.

Ten onrechte blijkt nu want dit boek pakte me direkt! Interessante personages en locaties (museum, oude panden in New York). Redelijk goed plot, moordzaken in het heden en in het New York van de 19e eeuw, vind het switchen tussen het heden en de geschiedenis altijd wel van een toegevoegde waarde in boeken wat mij betreft.

Vond vooral de toevoegingen van de rariteitenkabinetten een dikke plus, geeft het geheel wat lugubers en origineels. Denk dat ik nu met een gerust hart meer van Preston en Child kan lezen