Het Einde van Mensen in 1967 - Herman Brusselmans (1999)
Nederlands
Verhalenbundel
Historisch
199 pagina's
Eerste druk: Prometheus,
Amsterdam (Nederland)
Met nostalgie kijkt Herman Brusselmans terug op de archetypische Vlaamse volksmensen en hun nietig lijkende, maar onderhuids broeiende en bruisende levens op het platteland van de jaren zestig. Hij maakt hierbij gebruik van zijn kennis van zaken, de koestering van zijn eigen geheugen, zijn aangeboren mededogen met de outcasts en de simpele zielen en zijn geloof in de universaliteit van alles wat menselijk is: liefde, haat, verlangen, nijd, jaloezie, ambitie, angst, hartstocht, eeuwige tekortkoming en alles was hiermee samenhangt. Personages die in het ene verhaal een hoofdrol hebben, komen in andere verhalen terug in een bijrol. Wat in het ene verhaal raadselachtig lijkt, verkrijgt klaarheid in andere verhalen. Waarover men in het ene verhaal fluistert, schreeuwt men het uit in andere verhalen. De cirkel wordt steeds ronder.
Dagboek van een Vermoeide Egoïst - Herman Brusselmans (1989)
of Neo's post bij deze,
Heden Ben Ik Nuchter - Herman Brusselmans (1986)
Dit heeft ongetwijfeld van doen met de drankverslaving (?) van Brusselmans, in 1993 zweerde hij de alcohol af.
Zelf heb ik De Man Die Werk Vond uit de jaren tachtig gelezen (en het vervolg uit de jaren 90), en daar zat inderdaad een beklemmende sfeer in, heel goed gedaan. Ook las ik Zijn Er Kanalen in Aalst, maar die had dat, voor zover ik mij herinner, niet.
Anyway, Brusselmans boeken lezen kun je doen om je te vermaken, het is gewoon grappig en het leest vlot weg - of je vindt het niets- , maar er zijn er bij die nét dat beetje extra hebben om ook te ontroeren of iets dergelijks. Alleen, met vijftig titels op zijn naam is het best lastig zoeken.
Kan je uitleggen wat je precies zo goed vindt? Ik heb nu de eerste twee verhalen gelezen en het is wel onderhoudend maar qua schrijfstijl en verhalen ben ik toch erg weinig onder de indruk, moet ik zeggen.
Pardonnez, ik heb er ook geen vijf sterren voor gegeven hè
. Het is gewoon een onderhoudend en authentiek boekje, met flagrante fundamenten voor de huidige Verhulst/Vekeman-opleving.