The Great Railway Bazaar - Paul Theroux (1975)

Ik heb al jaren enkele reisverhalen van Theroux in de kast, maar heb alleen een paar van zijn algemene boeken gelezen.

Theroux beschrijft zijn 4 maanden durige treinreis zoals in de omschrijving vermeld, op beeldige wijze.
Vooral de gesprekken met andere reizigers die hij tegenkomt vond ik erg vermakelijk. Met het juiste detail geschreven, zodat het lijkt dat je de reis zelf ervaart.

De locaties door al die landen heen en de vele treinen waar hij in reisde verschillen (logischerwijs) sterk.
Ook hoe de lokale bevolking is, reageert en over elkaar denkt zijn sterke passages.

In Japan beschrijft Theroux dat hij onderweg een boek leest. "Japanse Griezelverhalen" van Rampo. Hij noemt dit boek nogal verontrustend.
Dit boek heb ik toevallig enkele jaren terug bij een 2ehands boekwinkel gekocht. (Nog) niet bekend op BM overigens en voor mij nog te lezen. Ik ging er vanuit dat vrijwel niemand het boekje zou kennen. Zijn beschrijvingen maken me erg nieuwsgierig naar het boek. Onlangs zag ik dit boek liggen en dacht "Oja dat boek heb ik ook nog"... Leuk om niet veel later een boek te lezen waarin de auteur aangeeft juist dat boek te lezen.

Moeilijk voor te stellen dat dit reisverslag alweer 41 jaar geleden is geschreven.
Het hoge gemiddelde voor dit boek is m.i. geheel terecht.

Relaxing Train Journey - 10 Hrs Video w/ Soothing Sounds for Relaxation, Meditation, Study and Sleep - YouTube

Als kind las ik veel boeken. Nadat ik de middelbare school had verlaten las ik geen enkel boek meer. Had toen meer interesses voor andere zaken. Totdat ik op een verjaardag dit boek van iemand cadeau kreeg met de mededeling: dit is echt iets voor jou. Ademloos las ik het boek in één keer uit, een paar maanden later kocht ik het vervolg : De oude Patagonië express. Later zag ik Theroux in een actualiteitenrubriek op tv, waar hij vertelde over zijn reis door China. Dat boek werd toen ook door mij gekocht en inmiddels heb ik een hele boekenplank vol staan met Therouxboeken, zowel fictie als non-fictie. Maar het begon dus allemaal met De Grote Spoorwegcarrousel. Het boek heb ik diverse malen herlezen en dankzij internet krijg je er nu ook plaatjes bij, ook al is het 43 jaar geleden dat Paul Theroux voor de 1e maal de reis maakte.

Azië is groot, echt heel groot. Te groot om echt te omvatten. Op een heel ander vlak werkt een ander boek (https://www.boekmeter.nl/book/78997) ook al niet echt daardoor, die schrijver wilde ook heel Azië als één behandelen. En ook dit reisboek werkt voor mij niet goed mede om die reden.

Theroux pakt wel heel Azië, dat valt te waarderen. Van de Oriënt Express de Bosporus over naar Klein-Azië richting landen en gebieden als Afghanistan, India, Zuid-Oost Azië, Japan (geen China, allicht te gesloten nog toentertijd) en terug via de Trans-Siberische spoorlijn over de Oeral weer Eiuropa in. Een reis van drie maanden in slechts 350 pagina's. Dat moet haast wel oppervlakkig blijven tenzij je echt een bepaald aspect kiest van de reis. Deels zit dat aspect in het treinreizen maar eigenlijk ontbreekt die focus ook wel een beetje. Daardoor gaat dit verslag nooit leven. Ik mis echt sfeer en beschrijving terwijl er genoeg zou moeten kunnen zijn. Op momentjes zijn die beschrijvingen er wel (de intro over Bangkok en zeker richting het einde in Sovjet-Rusland) maar al met al te weinig.

Daarnaast is Theroux vooral geïnteresseerd in mensen die hij ontmoet, nu eens medereizigers en dan weer locals die wonen waar hij reist. Niet slecht opgeschreven maar mijn interesse ligt daar (een soort human interest maar dan enorm vluchtig) totaal niet. Boeiender is als hij gedrag van type mensen gaat beschrijven (het type treinreiziger bijvoorbeeld), veel boeiender in ieder geval dan als het gaat om specifieke individuen. 2,5*.