menu

Het Grote Baggerboek - Ilja Leonard Pfeijffer (2004)

mijn stem
3,92 (12)
12 stemmen

Nederlands
Avontuur / Psychologisch

224 pagina's
Eerste druk: De Arbeiderspers, Amsterdam (Nederland)

Een baggeraar van de Koninklijke B.V. loopt tijdens shore-leave in een oosters land een kleine jongen tegen het lijf. De verwikkelingen zijn nauwelijks samen te vatten: sabotage, de gewelddadige dood van een bemanningslid, beschuldigingen van ontvoering en erger, orgaanhandel, bordeelbezoek en talloze adembenemende avonturen tijdens een helse vlucht door de zinderende hitte van het Midden-Oosten. Intussen groeit er een onwaarschijnlijke band tussen de branieachtige baggeremployé en de kleine, angstige weesjongen, een band die hen bijeenhoudt in een steeds vijandiger omgeving. De baggeraar zelf vertelt dit verhaal tijdens zijn verblijf in een kliniek in opdracht van zijn behandelend psychiater.

zoeken in:
avatar van andreas
4,0
Het is even schrikken wanneer je begint te lezen in “Het grote baggerboek”. Omwille van de overvloedige scabreuze uitweidingen, zeker, maar vooral ook om het uitzinnig soort Nederlands dat Pfeijffer aanwendt. Het virtuose taalvuurwerk dat in deze roman wordt afgestoken, is verrukkelijk. Even hilarisch als lyrisch, voortdenderend met een delirerende vaart: een “kunstproza” dat al het vulgaire overstijgt. Dit voor het eerste personage, de baggeraar.

Hiertegenover plaatst Pfeijffer een psychiater, die zich heel formeel en plechtstatig uitdrukt. De botsing tussen de stijlen geeft op een hoger niveau de verhouding weer tussen de twee karakters. Achter de taal verbergen zich mensen…

Ook al liggen er ontroering en wijsheid besloten in dit boek, het is zijn opzet als “taalkunstwerk” dat het tot interessante literatuur maakt.

avatar van stefan dias
4,5
Ik sluit me helemaal aan bij Andreas.

Het is ronduit walgelijk en schokkend wat je voor de kiezen krijgt, maar wel briljant weergegeven. Ook het verhaal lijkt helemaal de verkeerde kant uit te gaan, maar Pfeiffer tovert een heel mooie twist uit zijn pen, die werkelijk om de vingers af te likken is. Heel ingenieus, maar niet geforceerd.
En ook heel welkom want anders had het boek wel heel zwaar op de maag blijven liggen.

Een boek dat bijblijft in alle geval.

Een dikke aanrader.

avatar van slowgaze
4,0
Dit lijkt mij een uiterst interessant boek. Ik raak niet snel geprovoceerd of geschokt door iets, dus ik durf de uitdaging wel aan.

avatar van Snuifdoos
Hier eens aan begonnen. Zeer interessant boek. Ook wel een boeiende man, die Ilja. En absoluut een vakkundig schrijver dat wordt al snel duidelijk.

Wat ik raar vind is die zogenaamde 'Tzum prijs' voor de mooiste zin van het jaar.

Die kozen het volgende:

Trekt ie daaropvervolgends z’n broek naar omlaag, gaat met die harige aars van hem boven de chili hangen en zet ie me daar toch z’n dikke darm open dat Noach kon fluiten naar berg Ararat.

Maar er staan veel mooiere dingen in zoals:

Godverend hoerenjong, zei ze met d'r smikkelende soppeloentje in de hoogte smakkend, ken je godverdekankers niet ruiken dat ik naar je leg te druipen als een wandelteef naar een rugbyteam met loopse negers? Mijn muis piept naar je fluit als de hitsige rat van Hamelen. Ik staat hier op knappen te leggen als een opblaaspop.

En dat is wel ongeveer de opzet van de stukken vanuit het perspectief van de hoofdpersoon.

Vulgaire praat tot kunst verheven.

Leuk.

avatar van stefan dias
4,5
Snuifdoos schreef:

Maar er staan veel mooiere dingen in zoals:

Godverend hoerenjong, zei ze met d'r smikkelende soppeloentje in de hoogte smakkend, ken je godverdekankers niet ruiken dat ik naar je leg te druipen als een wandelteef naar een rugbyteam met loopse negers? Mijn muis piept naar je fluit als de hitsige rat van Hamelen. Ik staat hier op knappen te leggen als een opblaaspop.

En dat is wel ongeveer de opzet van de stukken vanuit het perspectief van de hoofdpersoon.

Vulgaire praat tot kunst verheven.

Leuk.


Grappig, was na jaren geleden gelezen te hebben, nog eens aan het grasduinen in dit boek en gisteren las ik net alleen deze passage en ik was er ook grinnikend van onder de indruk. Dit is een absoluut unieke taalvirtuoos. Ik verbaas me er dan ook over dat ik dit 'slecht' een 4 heb gegeven. (niet dat dat cijfer nu zo belangrijk is…)

avatar van Snuifdoos
Het raast maar door dit boek. Redelijk moeilijk door te komen maar absoluut een vrij uniek kunstwerk.

Vind hem vooral ook een intimiderende schrijver, die Ilja. Het lijkt hem allemaal heel makkelijk af te gaan.

Voor mij absoluut behorend tot de top op landelijk gebied.

Zijn geprezen laatste dichtbundel Idyllen heeft ook zeker mijn interesse.

avatar van stefan dias
4,5
Hérlezen. Op zich wil dat iets zeggen, natuurlijk.
Hoewel het boek natuurlijk niet zo heel dik is. Gelukkig. Want na wat grasduinen besloot ik het maar eens helemaal te herlezen. In korte happen is het schitterend. In één ruk is het soms wat vermoeiend.
Met name het stuk waar onze baggeraar begint te vloeken: geen 5 volzinnen, geen halve pagina, geen vólle pagina, maar bladzijden lang kankerteringtyfusmeursleuven en dies meer… van het goede net iets te veel.
Maar wat een virtuoos en ook qua verhaal blijft er genoeg overeind om er echt wel een topwerk van te maken. Nu maar eens 'La Superba' aanvatten en kijken of zijn stijl niet te veel in de weg gaat lopen. Ik hoop en denk van niet.

JoeCabot
Best opmerkelijk dat Grand Hotel Europa dit Baggerboek uit dezelfde pen komen. Het bewijst in ieder geval dat Ilja Leonard Pfeijffer geen one trick pony is.

Links en rechts herken je natuurlijk wel de zwierige stijl waarmee de auteur later beroemd zou worden, maar dit werkje is vooral heel erg vuil, in alle betekenissen van het woord. De getuigenissen van onze baggeraar worden geschreven in een sappig dialect, tjokvol taalfouten en onlogische uitdrukkingen (bewust uiteraard). Ook de inhoud van de epistels kun je gerust onconventioneel noemen; niet zozeer vanwege de wreedheid an sich, maar vooral door de gedetailleerde en ongefilterde beschrijvingen ervan.

In schril contrast met bovenstaande geschriften staat de ambtenarentaal van de arts die in het hoofd van de baggeraar probeert te kijken. Dat zorgt in de eerste plaats voor een ludiek effect. En toegegeven: het zorgt ook voor een welgekomen “rustpunt” tussen alle (verbale) bagger.

Geen allemansvriend dus. Wel ideaal als je zin hebt in een boekje dat wat tegen de schenen schopt. 3,5*

Gast
geplaatst: vandaag om 20:34 uur

geplaatst: vandaag om 20:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.