Les Îles - Jean Grenier (1933)
Alternatieve titel: De Eilanden
mijn stem
2 stemmen
Frans
Autobiografisch / Esoterisch
156 pagina's
Eerste druk: Gallimard,
Parijs (Frankrijk)
De eilanden, lyrische essays, nu eens meer dan weer minder duidelijk autobiografisch, geven de ogenblikken weer waarop de auteur in aanraking komt met de natuur en met dat wat boven de natuur uitgaat. Het zoeken naar dat laatste is, zoals van metafysici en mystici voor hem - vergelijk Pascal en diens beeld van het verlaten eiland waarop de mens zich bevindt - het uitgangspunt geweest van zijn leven en werk.
0
geplaatst: 19 september 2008, 15:05 uur
Ik ben niet zo'n liefhebber van verhalen, maar door de schrijfstijl en warme pen van Grenier (wie zal bijvoorbeeld met meer liefde over een kater kunnen schrijven dan hij heeft gedaan...), vervalt elk bezwaar.
2
...stilte...
geplaatst: 5 juli 2019, 15:04 uur
Dit (door mij) bijna vergeten pareltje vond ik deze week op de boekenmarkt, de kale vormgeving van Jacques Janssen trok onmiddellijk mijn aandacht (wie durft het tegenwoordig nog aan een boekomslag vrijwel geheel wit te laten)...ik had het niet meer in mijn bezit en ben blij dat ik het teruggevonden heb.
In het voorwoord verteld Albert Camus wat dit kleine boekje voor hem heeft betekend:
In de tijd dat ik De Eilanden ontdekte, wilde ik, geloof ik schrijven. Maar daar heb ik pas werkelijk toe besloten toen ik het gelezen had.
Ik zou tot deze nieuwe lezers willen behoren, ik zou opnieuw dat ogenblik willen beleven waarop ik op een avond dit kleine boekje op straat opende en direct weer dichtsloeg na de eerste regels te hebben gelezen, het tegen me aanklemde en naar mijn kamer holde om het daar - zonder getuigen - te kunnen verslinden. En zonder bitterheid benijd ik, zelfs met warmte benijd ik de jonge onbekende die vandaag voor het eerst deze Eilanden aandoet...
Jean Grenier opent De Eilanden met de volgende woorden:
Deze aaneenschakeling van symbolen beschrijft een mens, beroofd van alles wat in zijn leven zou kunnen berusten op episode, decorum of vermaak...
Na deze inleidende woorden wekt het geen verbazing dat het eerste stukje de titel De aantrekkingskracht van de leegte heeft. Het beschrijft een jeugdervaring, een over alles beslissend ogenblik in zijn jonge leven:
Het is niet zo verwonderlijk dat de aantrekkingskracht van de leegte leidt tot een wedloop en dat men zogezegd hinkend van het een naar het andere springt. Angst en aantrekkingskracht vermengen zich - men gaat vooruit en tegelijkertijd op de vlucht ; op één plaats blijven blijkt onmogelijk. Toch komt er een dag waarop deze kringloop wordt beloond: de sprakeloze beschouwing van een landschap is voldoende de begeerte het zwijgen op te leggen. De leegte wordt onmiddellijk door vollopen vervangen.
Dit schitterende boekje bevat een twaalftal korte verhalen en essays. Soms filosofisch en ook meer luchtige persoonlijke vertellingen, waaronder het prachtige verhaal over zijn kater Mouloud. Het behoort tot de meest ontroerende woorden ooit over een kat geschreven. Kattenliefhebbers moeten dit beslist lezen!
In het voorwoord verteld Albert Camus wat dit kleine boekje voor hem heeft betekend:
In de tijd dat ik De Eilanden ontdekte, wilde ik, geloof ik schrijven. Maar daar heb ik pas werkelijk toe besloten toen ik het gelezen had.
Ik zou tot deze nieuwe lezers willen behoren, ik zou opnieuw dat ogenblik willen beleven waarop ik op een avond dit kleine boekje op straat opende en direct weer dichtsloeg na de eerste regels te hebben gelezen, het tegen me aanklemde en naar mijn kamer holde om het daar - zonder getuigen - te kunnen verslinden. En zonder bitterheid benijd ik, zelfs met warmte benijd ik de jonge onbekende die vandaag voor het eerst deze Eilanden aandoet...
Jean Grenier opent De Eilanden met de volgende woorden:
Deze aaneenschakeling van symbolen beschrijft een mens, beroofd van alles wat in zijn leven zou kunnen berusten op episode, decorum of vermaak...
Na deze inleidende woorden wekt het geen verbazing dat het eerste stukje de titel De aantrekkingskracht van de leegte heeft. Het beschrijft een jeugdervaring, een over alles beslissend ogenblik in zijn jonge leven:
Het is niet zo verwonderlijk dat de aantrekkingskracht van de leegte leidt tot een wedloop en dat men zogezegd hinkend van het een naar het andere springt. Angst en aantrekkingskracht vermengen zich - men gaat vooruit en tegelijkertijd op de vlucht ; op één plaats blijven blijkt onmogelijk. Toch komt er een dag waarop deze kringloop wordt beloond: de sprakeloze beschouwing van een landschap is voldoende de begeerte het zwijgen op te leggen. De leegte wordt onmiddellijk door vollopen vervangen.
Dit schitterende boekje bevat een twaalftal korte verhalen en essays. Soms filosofisch en ook meer luchtige persoonlijke vertellingen, waaronder het prachtige verhaal over zijn kater Mouloud. Het behoort tot de meest ontroerende woorden ooit over een kat geschreven. Kattenliefhebbers moeten dit beslist lezen!
* denotes required fields.
* denotes required fields.