menu

Jonathan Livingston Seagull - Richard Bach (1970)

Alternatieve titel: Jonathan Livingston Zeemeeuw

mijn stem
2,72 (16)
16 stemmen

Engels
Esoterisch / Natuur

127 pagina's
Eerste druk: Avon, New York (Verenigde Staten)

Jonathan Livingston Zeemeeuw ontdekt, tegen de traditie van de grote massa in, zelf allerlei fabelachtige vliegtechnieken, zelfs ten koste van zijn plaats in de zeemeeuwenkolonie. Na een lange worsteling weet Jonathan het vliegen te verheffen tot een aparte kunst, los van de noodzaak om voedsel te bemachtigen. Dat doet hem andere werelden ontdekken en tenslotte maakt hij zich zelfs de mystieke macht eigen om te vliegen met de snelheid van een gedachte. Maar zoals verteld wordt van Boeddha, dat hij, reeds met één voet in het Nirwana, naar de aarde terugkeerde ter wille van een huilend kind, zo keert ook Jonathan terug naar zijn oude leefgemeenschap om de achtergebleven meeuwen te laten delen in zijn geluk.

zoeken in:
avatar van metalfist
3,5
Jonathan Livingston Seagull is zo'n schoolvoorbeeld van een boek dat in de loop der jaren een heuse klassiekerstatus heeft opgebouwd, maar waar de algemene opinie nogal verdeeld over is. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat het boek nog geen 3* zou kunnen versieren hier op Boekmeter en dan is mijn interesse wel gewekt. Ik had het verhaal al een tijdje liggen en eergisteren dan eens aan begonnen. Wat direct opvalt is hoe verbazend snel je hier door komt, dat ligt vooral aan de vlotte schrijfstijl van Bach en toch ook voor een groot deel aan de mooie foto's.

Want ik vermoed dat de verhouding tekst en foto toch ongeveer fifty fifty verdeeld is. Is dat erg? Neen, eigenlijk niet aangezien je hierdoor een soort van vibe creëert die anders niet tot stand zou zijn gekomen. Knap ook van Bach dat hij er in slaagt om iemand die absoluut niets met meeuwen heeft (de enige vogel die nog irritanter is, is zo'n moddervette stadsduif) de beesten toch door andere ogen te laten bekijken. Ik betrapte me er dan ook vanmorgen op, toen ik in file stond, ik gebiologeerd was aan het kijken naar een aantal meeuwen die al ruziemakend vochten om een stuk Frans brood dat door de één of andere onverlaat was neergegooid. De versie die ik las was in totaal 3 hoofdstukken lang, maar blijkbaar heeft Bach zelf indertijd nog een vierde hoofdstuk geschreven dat sinds een vijftal jaar mee wordt uitgebracht. Geen idee wat daar in gebeurt, maar ik vraag me af of het echt een meerwaarde heeft. Vond het verhaal mooi eindigen nu.

Leuk tussendoortje, zoveel is zeker. De schrijfstijl van Bach werkt goed in combinatie met het thema en ik vraag me af of hij dit in zijn latere werken ook nog zo heeft kunnen uitwerken of dat dit gewoon een toevallige one-hit wonder is gebleken. Misschien wel eens iets meer van gaan opzoeken, als ik ooit door mijn gigantische voorraad van gekochte boeken kom.

3.5*

Gast
geplaatst: vandaag om 20:11 uur

geplaatst: vandaag om 20:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.