Elle S'appelait Sarah - Tatiana de Rosnay (2007)

Het boek is zo meeslepend, zo echt en zo mooi geschreven dat het je als lezer mee sleept in een waanzinnig mooi, maar even verschrikkelijk verhaal. Het boek vertelt het verhaal van een Joods meisje en haar familie, die op een avond door de Franse politie uit hun appartement in Parijs worden gehaald en worden overgebracht naar een groot stadion waar zij te midden van duizenden andere Joodse gezinnen dagen moeten wachten zonder enig idee te hebben wat hen te wachten staat. Gelijktijdig met het verhaal van het Joodse meisje en haar familie, wordt een verhaal vertelt dat zich 60 jaar na dato van de razzia, beter bekend als de Vel d'Hiv, afspeelt over een journaliste die een artikel moet schrijven over deze vreselijke gebeurtenis. Door de prachtige schrijfstijl en de verwevenheid van deze beide verhalend krijg je als lezer enerzijds inzicht in de beleving van een jong meisje ten tijde van deze razzia, terwijl anderzijds een bewustzijn wordt gecreëerd van de tijd waarin de razzia van het Vel d'Hiv heeft plaats gevonden. Een geweldig boek over een verschrikkelijke gebeurtenis uit de Tweede Wereldoorlog waar vanwege schaamte overwegingen tot op heden zeer weinig over geschreven is. Een aanrader voor iedereen!

Dit boek had ik in een paar dagen uit , kon er niet mee stoppen vond het zo n aangrijpend verhaal , ik zat er echt helemaal in .
Het zijn twee verhaallijnen in de verleden tijd over een joods meisje dat de ergste verschrikkingen meemaakt en over de tegenwoordige tijd over een journaliste die ook zo haar eigen problemen heeft .
De journaliste is helemaal geobserdeerd door het verhaal achter Sarah en gaat haar zoeken .
De twee verhaallijnen komen mooi overheen , dit is een van de mooiste boeken die ik heb gelezen .
Een echte aanrader!!!!

Op een of andere manier heeft het boek me niet zo kunnen boeien (al zijn de recensies over het algemeen wel heel positief).

Het verhaal biedt veel mogelijkheden (journaliste komt op het spoor van een 'weggestopt' razzia en joods meisje wordt weggevoerd in diezelfde razzia), maar ik vind de uitwerking van het verhaal maar magertjes.

De twee verhaallijnen worden krampachtig met elkaar verweven en met name de hoofdpersoon (de journaliste die het verhaal van het Joodse meisje probeert te achterhalen) vond ik een verschrikkelijk irritante persoon!

Op het eind wordt er nog een draai aan het verhaal gegeven door er een bloeiende liefde in te gooien en dat heeft de integriteit van dit boek voor mij wel sterk afgezwakt.

Een zeer aangrijpend verhaal met overtuiging geschreven. Wat ik mooi vond om te lezen was hoe de verhaallijnen van Sarah en Julia in elkaar overlopen. Een boek dat je wat mij betreft gelezen moet hebben.

Ik heb nooit geweten dat in 1942 in Parijs Joodse mensen, waaronder veel kinderen, door de Franse politie zijn opgepakt en naar het Velodrome d'Hiver zijn gebracht. Vervolgens zijn de Joden van daaruit naar de vernietingskampen in Polen getransporteerd.

Ik had dit boek gekocht toen ik in herinneringscentrum Kamp Westerbork was.
Binnen 1 dag uitgelezen, zó aangrijpend vond ik het boek. Je kan je gewoon inleven in dat meisje en het is heel realistisch geschreven.

5,0 *

Zeker een mooi en goed geschreven boek, maar het pakte mij niet zoals de vorige lezers. Tot de ontknoping van de hoofdstukken die in cursief weergegeven worden vond ik het wel lekker vlot weglezen, maar het gedeelte daarna had van mij niet gehoeven. Ondanks dat toch gewoon doorgelezen en het einde is dan weer wel mooi gevonden. Ik had het binnen twee dagen uit. Zeker niet slecht, maar ook niet de topper die ik verwacht had. 3,5 *

Met Kwan eens: mooi verhaal, magere uitwerking.

Zonde, had veel meer in gezeten.

Een geweldig meeslepend boek. Makkelijk en vlot te lezen.

Ik moest het gewoon in 1 keer uitlezen en als ik een pauze nam wist ik niet hoe snel ik het weer moest oppakken.

De schrijfster neemt je mee in de gruwelen van wat het meisje heeft meegemaakt en de angst wat ze in haar ouderlijk huis zou aantreffen.
De schrijfster laat je in het begin bijna de dood en verderf ruiken en de angsten die duizenden en duizenden mensen hebben meegemaakt. Horror gewoon!
Mooi om geschiedenis en tegenwoordige tijd in elkaar te laten overlopen zodat het verhaal niet stoffig word.

Een aanrader... ook voor beginnende lezers zoals ik.

een woord: wauw! Fantastisch boek en erg meeslepend.

Afschuwelijk verhaal zoals er al meer zijn opgetekend over de jodenvervolging.

Dit keer echter verpakt in een rommelig boek.

Toen ik de achterflap las met lovende crtitieken van o.a. Libelle en Viva vermoedde ik al het ergste. Helaas is het waar: een 'aangrijpend boek' voor de gemiddelde huisvrouw.

Toch nog uitgelezen en een 6 waardig.

Bedankt dat ik word bestembeld als een 'gemiddelde huisvrouw'

Ik vond het erg goed en ja.. ook aangrijpend fl00r. Het boek had me helemaal in de ban, waardoor ik niet kon stoppen met lezen.. het moest in 1 ruk uitgelezen worden. Ik denk niet dat ik het verhaal aan iemand kan vertellen zonder er geemotioneerd van te worden. De reden dat ik niet 5 sterren geef is omdat ik het verhaal van de journaliste zelf niet zo sterk vond op alle punten.
Ik heb weer heel wat bijgeleerd, mijn geschiedeniskennis is niet sterk en ik heb dit waarschijnlijk wel eens geleerd maar dat was allemaal al vervaagd. Je wordt zo geconfronteerd met allerlei feiten, en alhoewel geschiedenis mij weinig kan boeien was dat met dit boek totaal het tegenovergestelde.

4*

Ook ik vind dit nogal een aanname. Ik heb echt genoten van dit boek. Het verhaal over de zoektocht van de journaliste, het aangrijpende verhaal van Sarah en hoe de lijnen bij elkaar kwamen. Voor mij was het af..

En tjah.. Ik studeer journalistiek, werk als journaliste en heb een tekstbureau, dus ja.. gemiddelde huisvrouw lijkt me niet voor mij, en vele van ons, op te gaan

Een ontzettend goed boek!!

Super mooi boek!
Met name de italic gedrukte stukken waren erg aangrijpend!

Absoluut een aanrader!

Waarom staat deze nog niet in de top250?

Boek begint heel interessant, 2 verhaallijnen die door elkaar lopen, je blijft lezen het is aangrijpend.

Echter veranderd dat op de helft van het boek wanneer op de vragen de antwoorden beginnen te komen. die zijn toch wat onbevredigend.

Het begin van het boek leest prima weg. De eerder genoemde verhaallijnen lezen prima en komen op een mooie manier bij elkaar. Tot driekwart van het boek blijft het meeslepend en aangrijpend en de korte hoofdstukken zorgen ervoor dat het leest als een trein. Op het laatste kwart gaat het helaas serieus mis.

Het toch krijgen van het kind, het stuklopen van de relatie met Bertrand, het onstaan van de relatie met William en natuurlijk het tenenkrommende ontwijken van de naam van haar dochter, om deze op het laatst pas te onthullen. Het is allemaal even tenenkrommend als voorspelbaar. Het had iets moois kunnen worden, maar door de gnoemde voorspelbaarheid en makkelijke keuzes is het een krappe 2,5 * geworden.

Het is zo'n boek dat je niet kunt wegleggen, en je baalt als je het uit hebt.

Een echte aanrader.

Zeer aangrijpend verhaal (eigenlijk 2 verhalen in elkaar verweven).
Een in het het heden; een volwassen vrouw.
Een in het verleden; een jong meisje dat de ergste dingen in de oorlog meemaakt.

Iedereen zou het gelezen moeten hebben.
Leen het of koop het, maar in ieder geval lees het!!

Ik hoop dat het verfilmd wordt.

Een heel aangrijpend verhaal. Emotioneel, pakkend, mooi.
Ik heb het in één trek uitgelezen.
Iedereen lezen, is de boodschap!
De verhaallijnen komen ook zo mooi samen. En de korte hoofdstukken zorgen inderdaad voor afwisseling.
In oktober/november komt de film uit. Hopelijk een mooie weerspiegeling van het boek!

Ik heb precies hetzelfde als wavanbuuren, ongeveer 3/4 van het boek is zalig om te lezen. Er zit spanning in en je voelt mee met de gruwelijkheden.
Maar man, man, wat een gefixeerd einde... Het is te gemaakt, te cliché, te gemakkelijk.

Eeuwig zonde van een boek dat zo mooi start. Toch 3* voor het fantastische begin en het feit dat het doel (het in stand houden van de herinnering aan de razzia's en deportatie) bereikt is.

Aangeraden door een goede vriendin, het wordt tijd om hem eens op te pakken.

Erg aangrijpend boek. Door de korte hoofdstukken las het lekker vlot weg. Vanaf 28 oktober is de verfilming van de boek in de bioscoop te zien, weet alleen niet of mijn hart het wel aankan, kreeg direct al de tranen in de ogen bij het zien van de trailer.

Veel over gehoord, en daarom maar eens geleend bij de bieb. Ik vond het boek lekker weglezen, geen ellenlange hoofdstukken en kleine lettertjes.
Het verhaal zelf heeft me in zijn greep gehouden tot zo'n 3/4 van het boek. Als het verhaal wat door Sarah vertelt wordt stopt, vind ik het verhaal terugvallen en wordt het zelfs een beetje saai. Heel erg jammer, want er had zeker meer in gezeten.
Maar doordat 3/4 van het boek zo ongelooflijk goed was, en me echt heeft meegesleept:

4*

Prachtig boek, mij bleef het boeien tot het eind. De opzet in zulke korte hoofdstukjes ervoer ik als zeer prettig. De schrijfstijl van Tatiana de Rosnay ervoer ik niet als briljant, eerder functioneel. Ik ben net als de meesten hier wel van mening dat het verhaal ietwat inzakt vanaf het moment dat het schuingedrukte deel ophoudt, maar het ging absoluut niet uit als een nachtkaars. Tel daarbij op het onder de aandacht brengen van een onderbelicht stukje geschiedenis en je hebt een goed boek dat er toe doet. Dit alles culmineert voor mij in een waardering met 4*

"Wat een boek", echt zo´n boek waarvan je als het uit is alleen maar zuchtend zeggen kan "wat een boek"
Vond het een erg emotioneel en pakkend boek, had nog nooit van deze gebeurtenis in de geschiedenis gehoord, maar juist door het ons te laten zien door de ogen van een klein meisje van toen en een vrouw van nu heel erg pakkend, juist doordat het meisje zo onschuldig de gekte om haar heen bekijkt en beschrijft zie je nog meer het absurde van het hele gebeuren.
Vindt het een ontroerend verhaal, je voelt de wanhoop van het kleine meisje, je weet wat er komt en wilt haar hier het liefst voor beschermen!
Heb er echt een traantje om gelaten!

Fedor zei:



Follie zei:



Ik ben het met beide gebruikers eens. Het is een voorspelbaar verhaal, maar doet dat de pracht van het verhaal teniet? Ik denk namelijk dat het eind ''gerechtvaardigd'' wordt door de pracht van de eerste drie kwart. Ik was overigens niet op de hoogte van deze gebeurtenis in Frankrijk. In die zin is dit boek dus ook leerzaam geweest.

Mijn gevoel zegt dat dit boek drie sterren verdient. Ik begon ietwat huiverig, omdat ik eigenlijk niet zo geïnteresseerd ben in geschiedenis. Dit boek sprak me echter meteen aan, omdat het vanuit de eerste persoon geschreven is, namelijk vanuit Sarah. De oplettende gebruiker merkt het subtiele detail in fontgebruik op.

Ik vind de twee verhaallijnen totaal niet stroken met elkaar. Chicklit meets Holocaust...en dat is m.i. zelden een goede combinatie.

Het emotionele gezanik van Julia over haar relatieproblemen en andere onbenulligheden vallen totaal in het niet bij Sarah's dramatische verhaallijn. Echter, relativering blijkt gek genoeg niet in Julia's vocabulaire voor te komen wat op den duur behoorlijk gaat irriteren.

Erg leuk om die berichten over het al dan niet zijn van een typisch huisvrouwenboek. Ook ik had die gedachte met de achterflap. Of dit boek nu voor vrouwen is of niet, het zegt genoeg dat er enkel citaten van de libelle, flair en Simone van der Vlugt staan. Dan hebben of enkel die bladen positieve recensies gehad, of men wil een bepaalde doelgroep aanspreken.

Bonne, wat vind ik er zelf van? Het werd wel beter naarmate het einde, vooral omdat je na 150 pagina's wel de clue wil weten, toch maar echt heel spannend, ontroerend of interessant werd het niet.

Het valt te pleiten voor De Rosnay dat ze de gebeurtenissen aan de kaak stelt, de politie ook verwijten maakt, terwijl ze zelf Française is. Maar de uitwerking is nogal vervelend.
Ten eerste zien we de gebeurtenissen door de ogen van een kind, waardoor het nogal zeikerig en kinderachtig overkomt. Steeds maar dat kind dat vraagt: 'waarom', en 'ik begrijp het niet'. Ook de gruwelen in het kamp heb ik de laatste weken al vaker beter verwoord gezien. Het was nogal zwakjes.

Dan het hoofdverhaal, over iemand die op zoek gaat naar die Sarah. Opzich een prima synopsis, maar daar blijft het niet bij. Je krijgt haar besognes met haar man, haar afkomst uit de States, haar nieuwe Baby, met *walg* Sarah als naam. Best interessant allemaal, maar onnodig binnen het verhaal. Daar had zoveel meer mee gedaan kunnen worden. Zeker als je als buitenstaander de Franse arrogante cultuur binnenkomt. Dit alles zit wellicht erbij als karakteruitdieping, maar het is nergens geweldig uitgewerkt en nergens past het binnen de hoofdlijn van het verhaal. Jammer. Misschien typisch voor een vrouwenboek? Geen idee.
En uiteindelijk valt dat geheim wel mee. De schoonfamilie is zo slecht nog niet, en je vraagt je af of dat nu een heel boek waard was..

Gelukkig las alles prima weg, al is dat wellicht de reden dat er weinig blijft hangen en het nergens ontroerend wordt, en wordt het halverwege wel beter en wil je de afloop weten. Dat is al heel prettig. 2*

Interessant om de gehele toestand in Parijs (Vel d,Hiver), een pure schandvlek trouwens, te vernemen. Ik wist dit eigenlijk niet moet ik zeggen..... Dit facet van het boek vond ik echt boeiend, maar de verhaallijn die zich afspeelt in het heden vond ik toch wel wat symplistisch en voorspelbaar. Toch heb ik dit boek met plezier gelezen.....

Je hebt helemaal gelijk Liv2, haal het berichtje weg.

Onbegrijpelijk dat dit boek zo hoog scoort ! Ik vond het niet meer dan een keukenmeidenroman met tranentrekkende holocoust uitbuiterij.het verhaal in het heden is echt slecht ,wat een zeurmiep zeg niet te geloven.Nee geen aanrader.

Is ook verfilmd met Kristin Schott Thomas in de hoofdrol als Julia.

Eerste deel van het boek: prachtig en meeslepend geschreven. Je zal geen literaire woordkunsten vinden, maar ik werd in het verhaal meegezogen en het is lang geleden dat een boek me zo greep. Dus daarvoor wilde ik minstens 4 sterren geven. Maar toen kwam het tweede deel, zoals velen hierboven al benoemd. De verhaallijn in het heden boeide me sowieso al minder en op het laatst al helemaal. Ik ergerde me aan de hoofdpersoon, die zich maar met alles en iedereen bemoeit en het leven van Sarah boven alles stelt, zelfs boven privé. Dat geloof ik gewoon niet. Bovendien boeien de interviewtjes in het tweede deel me weinig en voegen ze weinig meer toe. Jammer, had meer in gezeten.