Plateforme: Au Milieu du Monde - Michel Houellebecq (2001)

Er wordt, of werd, veel gesproken over de boeken van deze schrijver. Controversieel, intelectueel en meer van dat soort tendentieuze termen. Wat ik heb gelezen is echter een zeer onderhoudend, tot nadenken aanzettend boek met een zwart komische ondertoon.

Ik heb dit boek in twee avonden afgemaakt en ik ben geen hardcore lezer, dat is voor mij een prima maatstaf. Zeer zeker meer van lezen.

Mijns inziens Houellebecq's beste werk totnogtoe. Vooral de plotwending op het einde maakte het zo mooi droevig. Het is wekenlang mijn favoriete gespreksonderwerp geweest.

volgens mij staan er nu dezelfde boeken dubbel op BM....

Hoe bedoelt ge?

Inderdaad, 'Platform' is een intelligent en aangrijpend boek, over een tragisch figuur die plots het geluk ontdekt. Houellebecq's gedocumenteerde schrijfstijl doet soms vreemd aan, zeker als hij 2 pagina's de tijd neemt om enkele Thaise vorsten te bespreken en hun 'goede daden' - met de nodige ironie - terloops vermeldt. En juist die spottende ondertoon maakt 'Platform' zo uniek: de hoofdpersoon observeert en geeft sarcastisch commentaar, maar doet dat op zo'n sympathieke wijze dat je al snel een soort meedogen voor hem gaat voelen. De transformatie die Michel (als personage) vervolgens doormaakt voelt niet geforceerd aan, en zelfs in de (nogal boventallige) pornografische scènes mikt Houellebecq nooit (enkel en alleen) op het schokeffect, maar behoudt hij de nodige finesse.
Alleen het einde doet nogal gekunsteld aan: het verhaal wordt vrij snel afgerond en de tragiek van het hoofdpersonage komt, naar mijn bescheiden mening, niet genoeg uit de verf. Ook in de absolute neerslachtigheid schuilen veel interessante observaties, denk ik. Maar misschien houdt Houellebecq dat voor een volgend boek?
4,25*

Ik heb genoten van elke bladzijde. Zelden zo'n fabelachtig mooi boek gelezen. Zelfs 5 sterren zijn te weinig.

Weinig schrijvers irriteren mij met hun werk. Houellebecq is er één van die daar wel in slaagt!
Literair gezien is hij sterk begaafd, maar op inhoudelijk vlak is hij de arrogantie zelf!

Blasfemie!

Zijn er misschien ook enkele lezers die het boek in het Frans hebben gelezen? Zo ja, kunnen deze mensen misschien wat meer vertellen of dit een beetje makkelijk leesbaar is?

Ik studeer sinds kort in Frankrijk en probeer nu wat Franse boeken te lezen om mijn kennis van de Franse taal een beetje te verbeteren.

Opvallend aan de receptie van Houellebecq's oeuvre, in het bijzonder voor zijn bekendere werken als Platform en Elementaire Deeltjes, is de irritatie die men ondervindt in de pessimistische, levensbeschouwelijke passages die Houellebecq in het verhaal invlecht. Hoewel Houellebecq inderdaad nihilistische trekjes vertoont en de lezer met de neus op de feiten drukt van de realiteit van zijn protagonisten, denk ik dat een verwijt van arrogantie of een te sterke hang naar het negatieve eerder de bekrompenheid van de lezer, dan die van Houellebecq onderstreept. Immers, is het niet zo dat onze sterke geïndividualiseerde Westerse samenleving naast de gelukkige, zij die veronderstellen Betekenis gevonden te hebben (in carrière, gezin etc) ook een groep minder geslaagde, maar minstens zo intelligente groep individuen kent? Mensen, die het aan ego en vastberadenheid ontbreekt om hun lot in zelfverkozen banen te leiden? Waar er vroeger een sociaal vangnet bestond van gezin en familie, staat de gescheiden man, de onaantrekkelijke intellectueel in de moderne tijd er alleen voor. En is vereenzaming de sombere werkelijkheid voor diegenen die geen maatschappelijke aansluiting vinden. Dat de ontwikkeling van Houellebecq's karakters dan wat over the top mag lijken, soms tot in het karikaturale aan toe (Lionel), de waarschijnlijkheid van het plot twijfelachtig is, doet in dezen niets af. Streep door wat niet van toepassing is en aanschouw de schrijver als hij is: een compromisloze analyticus zonder valse voorwendsels.

Daar waar ik 'elementaire deeltjes' op bepaalde momenten een onuitstaanbaar boek vond heeft deze mij uitermate verrast.
Ook in dit boek een grijs persoon in het midden van zijn leven die het allemaal wel best vindt maar toch een afkeer heeft tegen bepaalde aspecten van het leven zoals de westerse wereld met hun merkproductie.

Het verhaal is simpel (soms wat ongeloofwaardig) maar de cynische gedachtengang van Michel en zijn relatie met Valerie zijn puur en echt.
Geen prentieus geneuzel wat ik van te voren had gedacht.
waar ik in zijn vorige boek vooral over viel waren de sexscenes. Ik vond ze daar vies en banaal maar in 'Platform' zit er ondanks de hoeveelheid toch een vorm van echtheid,verlangen, passie, soms sneuheid die passen bij de hoofdpersoon.
De liefde uit zich niet in het fysieke maar in het gevoel wat ze voor elkaar hebben. Sexualiteit speelt hierin wel een grote rol.
Zonder dat kon hij niet gelukkig zijn op de momenten dat hij het was.

Is in i.i.g. een boek waarbij je over vele fascetten kunt spreken/discussieren en die door het vlotte schrijven zeker blijft hangen.

4*

Werkelijk bizar boek, dat juist aan haar onwaarschijnlijkheid en onevenwichtigheid een groot deel van haar kracht haalt; het is een unieke, bizarre trip met weliswaar soms iets te lange uitwijdingen, maar evenveel rake observaties en mooie gedachtes. Het einde is in al haar treurigheid bovendien ook een schot in de roos. Ja, dit bevalt me wel. Ruime 3,5*

Interessant en heel onderhoudend boek over het opzetten van het sekstoerisme in exotische oorden.

De hoofdpersonen komen overal wel makkelijk aan hun trekken, qua sex. Veel sex, maar ook de opzet van deze 'markt' en marketingcampagne's worden ruimschoots beschreven.

De bizarre en sterke ontknoping verhoogd mijn cijfer uiteindelijk naar een 4,5* ipv 4,0* waar ik ook aan zat te denken.

Indrukwekkend en veel stof om over na te denken.
Ik vind het knap hoe iemand zo'n intelligent boek kan schrijven, met zoveel gelaagdheid wat zo eenvoudig te lezen is en zo soepel loopt.

Geweldig boek. Op de meeste punten wel te vergelijken met Komt een vrouw bij de dokter, vind ik. Het vreemdgaan van Stijn, waar de meeste mensen over vallen bij Kluun, is in zekere zin wel te vergelijken met het opzetten van een bureau voor sekstoerisme, en in beide gevallen is er een vrouw van wie de hoofdpersoon enorm veel houdt. Ik weet dat de boeken van Houellebecq ook beschouwd worden als zijnde controversieel, maar het verbaast me gezien al die overeenkomsten wel wat dat Houellebecq een heel verdienstelijke plaats in de Top-250 van Boekmeter heeft, terwijl Kluun door driekwart van de mensen wordt beschouwd als een vreselijke man.

De langverwachte opvolger van elementaire deeltjes - het idee tot in het extreme uitgewerkt. Heerlijk boek, in 1 ruk uitgelezen.

Beste boek van Houellebecq dat ik tot nu toe heb gelezen. Het leest erg makkelijk en snel in tegenstelling tot zijn andere boeken waar je soms door heen moet worstelen. Houellebecq snijdt punten met kernen van waarheden aan waar we niet over durven te praten. Het einde maakt het boek erg sterk.

*4

Evenals de andere werken van Houellebecq is dit ook weer een fijn geschreven roman. Ondanks de zware thematiek heb je weinig moeite om er door heen te komen. De vele expliciete seksscènes waren wel wat veel van het goede.

Dat heb je met goede schrijvers: ze worden vaak zo blazé... En omgekeerd heeft een niet-blazé schrijver vaak ook niet zoveel schrijftalent...