Djadja Vanja - Anton Tsjechov (1899)

Alternatieve titels: Oom Wanja | Oom Wanja, Scènes uit het Leven op het Land in Vier Bedrijven | Дядя Ваня

mijn stem

4,08 (19)

19 stemmen

Russisch
Toneelstuk
Sociaal

160 pagina's
Eerste druk: Koteliansky, Moskou (Rusland)

Een oude professor trekt zich met zijn tweede vrouw terug op het platteland in het huis van Oom Wanja. Het leven op het landgoed kent orde, regelmaat en rust. Er wordt hard gewerkt, maar dan komen de oude professor Serebrjakov en zijn tweede vrouw, de mooie Jelena op het landgoed. Hun komst zorgt voor de nodige opschudding. De dagelijkse regelmaat is verstoord en iedereen lijkt zijn werk te verwaarlozen. Astrov verzaakt zijn plicht als arts, Wanja en zijn nichtje Sonja verwaarlozen hun werk en de Samovar kookt voor niets. Diepe en onvermoede verlangens sturen nu het doen en laten. Het leven is getekend door lijden en de pogingen om daaraan te ontsnappen. Minuten, uren en dagen verstrijken, de hele zomer gaat voorbij. Herinneringen aan vroeger keren terug, terwijl in de toekomst het hemelrijk of de ondergang wachten. Maar wat te beginnen met het hier en nu?

Links

zoek naar dit boek op bol.com

zoeken in: gebruikersnaamgebruikers bericht beide

<1 >

4,0

mjk87

geplaatst: 18 mei 2013, 14:14 uur

Het beste toneelstuk van Tsjechov? Wellicht, maar niet heel veel beter dan De Kersentuin en De Meeuw. Wat opvalt is dat Tsjechov vooral schrijft over verval, over het einde van een era, over ouder worden en mislukte liefdes. Vrolijk is het allemaal niet en deze Oom Vanja is daar geen uitzondering op. In redelijk naturelle dialogen met hier en daar een uitschieter naar dramatiek schetst Tsjechov een korte episode in het landhuis. Een klein moment waarin het leven even verandert, waar even de sleur van het platteland verdwijnt. Nu weten we dat doordat personages dit zeggen, en dat kan in toneel nauwelijks anders, maar ik had graag dat leven daarvoor gezien om dat verschil echt te voelen. Nu blijft alles een beetje op de achtergrond. Wel blijft het interessant en vermakelijk met hier en daar aardige ideeën die ten tonele komen waardoor het best nog niveau bereikt.
Toneeltekst lezen zal nooit mijn favoriete hobby worden, maar als het het niveau van Tsjechov bereikt is het wel degelijk een kleine twee uur vermaak. 4,0*.

3,5

Raskolnikov

geplaatst: 14 november 2021, 21:04 uur

Met minder plot dan Ivanov en De Meeuw en een compacter tijdsbestek waarin het zich afspeelt, werkte Oom Vanja voor mij beter dan die eerdere werken. Er heerst een sfeer van desillusie, met personages die het maar niet lukt bij te sturen in hun levens waarbij verkeerde keuzes vooral ongeluk brachten. Ook persoonsoverstijgend pakken donkere wolken zich samen; dokter Astrov maakt zich al zorgen over wat ontbossing voor het milieu zal betekenen (!). Het is heel subjectief, maar ik geloofde de personages en hun onderlinge verhoudingen meer dan in de eerdere stukken. De desillusie van een leven in dienst van een verkeerd doel, de spijt van het ooit laten lopen van een liefde, de hang naar iets van een hoopvolle toekomst; het is wat universeler materiaal dan de bespiegelingen over kunst in De Meeuw.

4,5

manonvandebron

geplaatst: 3 januari 2022, 18:16 uur

Thee in de samovar, een djadja (oom) en een njanja (gouvernante) op een afgelegen landgoed. We zitten duidelijk in Rusland in de negentiende eeuw. Toch zijn er verschillen met een generatie eerder. Er zijn geen lijfeigenen meer, maar vrije boeren en fabrieksarbeiders.

Sinds de dood van z’n vrouw en z’n zus mist oom Vanja een levensdoel. Z’n schoonbroer Serebrjakov, die hertrouwd is met een veel jongere vrouw, ziet hij als een indringer, een blaaskaak met een academisch diploma. Het conflict escaleert in het derde (= voorlaatste) bedrijf. De toon is zwaarmoedig, maar het loopt voor niemand fataal af en eindigt met troostende woorden van nichtje Sonja.

De bezoeker Astrov, net als Tsjechov een arts met progressieve ideeën, beschrijft een epidemie van vlektyfus. Als ecologist zet hij zich in voor herbebossing en richt hij het woord tot toekomstige generaties. Muziek is ingebouwd met het gitaarspel van Telegin. Het is een melancholisch afscheid van de ene eeuw en tegelijk een hoopvolle vooruitblik op de volgende.

* denotes required fields.

<1 >