menu

De Ziekte van Lodesteijn - Lévi Weemoedt (1986)

mijn stem
3,50 (13)
13 stemmen

Nederlands
Humoristisch / Psychologisch

128 pagina's
Eerste druk: Contact, Amsterdam (Nederland)

Onderwijs en Zwaarmoedigheid zijn onmiskenbaar de twee belangrijkste personages in deze vertelling. Geplaagd door ruimtevrees en duizelingen wankelt de leraar Lodesteijn door het angstaanjagende heelal van zijn bestaan. De verhuizing van een krakkemikkig noodschooltje naar een modern en fonkelnieuw gebouw met zestienhonderd ramen brengt helaas geen verlichting. Gelukkig is er de staf die Lodesteijn met raad en daad en vooral veel begrip terzijde staat in diens worsteling om wat meer evenwicht. Ook zijn er doktoren, ziekenhuizen, poliklinieken en laboratoria die hem snel en pijnloos op zijn kwalen wijzen. Het is een hoopgevend verhaal over de lijdensweg van een geestelijk gezonde….

zoeken in:
avatar van mjk87
2,5
Mwoh. Ik heb een ander gevoel voor humor denk ik dan sommige andere lezers, want wat hier grappig aan is zie ik niet helemaal. Ik hoorde nog een interview met de schrijver die het zelf wel erg geestig leek te vinden, maar ik zie het niet wat er geestig aan moet zijn. Ook de aanklacht tegen onderwijs en zorg zie ik er niet in, dus geen idee wat Weemoedt hier nu mee wilde. Uiteindelijk is de hoofdpersoon gewoon een eigenwijze kerel die alle ellende aan zichzelf te wijten heeft met mensen om hem heen die hun best doen. Ik denk gezien de reacties die ik her en der lees dat dit niet zo bedoeld is, maar dan had Weemoedt dat moeten opschrijven. En als het volgen van richtlijnen door mensen dan al een aanklacht is (althans, dat lees ik dan dat dat bedoeld wordt), tja, dan kan je wel alles aanklagen. Verder wel kort en niet echt vervelend, maar dat is het dan ook wel. 2,5*.

avatar van Wandelaar
3,5
Het eerste hoofdstuk van dit boek werd als kort verhaal al in 1983 uitgegeven. Komaan, moet de schrijver gedacht hebben, daar zit nog genoeg brandstof in voor een vervolg.
En zo ontstond dit tragi-komische romannetje over leraar Lodesteijn en zijn conflict met rector Persijn. De weerstand tegen de nieuwbouw van de school - veel liever zat hij in de door de ratten besnuffelde noodlokalen - is een rode draad in het verhaal. Uiteindelijk weet Lodesteijn zich onmogelijk te maken bij zo'n beetje iedereen. Als het dan tragisch mag heten, dan vooral zelf gezocht. Lodestijn kan het allemaal niet meer aan en wordt ziek verklaard. Dat brengt hem in het ziekenhuis waar hij door de medische molen gaat. Kerngezond blijkt de man. Het zieke is het schoolklimaat. En in die jaren kon een schoolleiding nog gemakkelijk 'afscheid nemen' via de arbeidsongeschiktheidswet. Lodesteijn is de naïve querulant en hypochonder. Dat één en ander grappig beschreven wordt en komische situaties oplevert, maakt dit tot een aardig verhaaltje. Weemoedt kan heel onderhoudend schrijven. Vermakelijk dus. Maar daar is dan ook wel het meeste mee gezegd.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:19 uur

geplaatst: vandaag om 00:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.