Donkerwoud schreef:
Wat ik mij weet te herinneren is dat met name de Obersturmführer een karakter is dat geheel volgens de clichés van het oorlogsgenre is opgezet als de ietwat gemankeerde Duitse schreeuwlelijk. Zo'n type van het ogenschijnlijk saaie ''ambtenaartje'' dat zijn frustraties afreageert op anderen. Zoals de onvergetelijke Herr Flick uit 'Allo 'Allo!.
Ik denk dat je herinnering je hier een beetje in de steek laat. Zeker komen er nogal wat Obersturmfühers en aanverwante functies in het boek naar voren maar nergens bedoeld als een saai ambtenaartje of m.i. cliché. Misschien dat al die verwijzingen een beetje ballorig gevoel opriep?
Net als AmazingPP heb ik het boek achter elkaar gelezen en ook ik vond qua vorm de interviews van toegevoegde waarde.
Het blijft m.i. goed om ook over 'de andere kant' te lezen; steeds weer leer ik er iets bij. Dat in Duitsland evengoed neergekeken werd op vrouwen die wel heel innig waren met SS'ers bijvoorbeeld, dat zij na de oorlog erom 'veroordeeld' werden.
Vijftig jaar lang heeft Anna Schlemmer geweigerd te praten over haar leven in Duitsland; ook niet met haar dochter Trudy die zich nog maar weinig ervan herinnert. Het familieportret dat Trudy vindt heeft haar levenslang het idee gegeven
dat haar vader een SS'er was terwijl de lezer al snel 'beter' weet. Dat door moeder Anna gemaakte keuzes begrijpelijk waren, net als Anna's ambivalente gevoel m.b.t. de SS'er met wie zij een relatie had. Een levensgevaarlijke man met kwetsbare trekjes die gaandeweg de oorlog duidelijk worden en die evengoed levensgevaarlijk zijn.