menu

Breaking Dawn - Stephenie Meyer (2008)

Alternatieve titels: Morgenrood | The Twilight Saga #4

mijn stem
3,92 (145)
145 stemmen

Engels
Jeugdboek
Romantiek / Griezel

768 pagina's
Eerste druk: Little, New York (Verenigde Staten)

Bella Swan heeft een roerig jaar vol verleidingen, verlies en strijd achter de rug en staat nu voor het ultieme keerpunt. Ze wordt verscheurd door haar intense passie voor Edward enerzijds en haar grote vriendschap met Jacob anderzijds. Kiest ze voor de duistere maar verleidelijke wereld van de onsterfelijken, of besluit ze toch een volledig menselijk en dus sterfelijk leven te leiden? Bella is de schakel geworden in het eeuwigdurende conflict tussen de weerwolven en de vampiers. Haar keuze bepaalt het lot van beide stammen.

zoeken in:
4,5
Echt een super boek! Een goede afsluiter (?) van de serie! De rest van haar boeken vond ik ook super, maar dit boek maakte het helemaal af. Ongelofelijk hoe ze zo'n verhaal kan verzinnen.
Het enige minpuntje was dat ik niet zo makkelijk door het verhaal van Jacob kwam.. Daar deed ik iets langer over, maar als ik er eenmaal weer inzat kon ik niet meer stoppen. Een pluspuntje was dan weer hoe Bella haar zwangerschap beschreef. Heel mooi !
Eenmaal in het 3e deel kon ik niet meer stoppen en moest hem helemaal uitlezen. Echt een super boek ! Hoe haar gevoelens voor Edward en Renesme werden beschreven, prachtig, heb zeker genoten, ga de hele serie snel nog een keer lezen.
4,5*

5,0
Dit vond ik echt een geweldige afsluiter! Einde waarop ik gehoopt had, fantastische boekenreeks! LOF aan Stephenie Meyer

4,5
Wanneer Bella en Edward getrouwd zijn, is het de bedoeling dat Edward Bella transformeert, maar bij Bella begint de twijfel toe te slaan. Ze krijgt vreselijke nachtmerries en gaat zich steeds vreemder gedragen. Ze wordt per dag zieker en haar bloednieuwe schoonfamilie maakt zich ernstige zorgen. Je moet wel eerst de vorige drie delen gelezen hebben, voordat je in Morgenrood begint, want voor de ‘nieuwelingen’ wordt er niks uitgelegd. Het boek is in drie delen opgesplitst; het eerste deel is geschreven vanuit het oogpunt van Bella en net wanneer het heel spannend wordt, begint deel twee met Jacob. Gelukkig komt Jacob Bella en Edward alweer snel tegen, waardoor het verhaal niet hapert. Het verhaal gaat gewoon door, zonder vervelende en langdradige flashbacks. Het spannendste deel vond ik deel drie, weer vanuit Bella’s visie geschreven. Hierin gebeurt het meest en het maakt me nóg nieuwsgieriger naar de verfilming. Ik ben een grote fan van Stephenie Meyer en vooral van de Twilight Saga. Met dit laatste deel heeft ze me absoluut niet teleurgesteld. Ik zou zelfs hierop nog een vervolg willen lezen, ik ben namelijk nog lang niet klaar met deze serie.

Chairrepair schreef:
Ik vond het het beste boek van de hele serie. Ik heb het 3 keer uitgelezen(in het Engels natuurlijk).
Vooral de eerste paar hoofdstukken van 'deel 3' vind ik het allerleukste

Ik raad anderen aan niet te wachten totdat de Nederlandse/Belgische versie verschijnt, tenzij je echt geen woord van Engels begrijpt.
Het is vrij eenvoudig lezen en uit ervaring kan ik zeggen dat de originele boeken veel leuker zijn dan de vertaalde(hoewel de vertalingen echt niet slecht zijn, blijft het Engelse boek beter, kan ik niet uitleggen)

Iedereen veel leesplezier toegewenst!


Haha, moet hem nog lezen maar heb net Eclipse uit. Gelukkig ben ik niet de enige die hem in het Engels leest, en het idd niet heel moeilijk. ff inkomen en daarna is het heel makkelijk en lees nu gewoon even snel als in het Nederlands.
Engels vind ik ook veel leuker, want waarom zou je de vertaling lezen als je ook gewoon het origineel kan lezen? Dat is toch veel... eh... origineler?:P

Liefs

avatar van Hannahmontana
4,5
Mooi einde voor een superreeks!!!

avatar van Hannahmontana
4,5
het beste boek van de vier ! Er gebeurt veel in!

avatar van Mai-K
4,0
Een goed boek!
Het was een verrassend andere verhaallijn dan dat ik gedacht had. Het stuk van Jacob was erg leuk. De verschijning van Renesmee was verrassend leuk, en het is wonderlijk hoe je dat ding in Bella's buik eerst door iedereen gehaat werd (behalve door Bella en Rosalie dan) en toen het eenmaal geboren was iedereen op haar verzot was. Het einde vond ik eigenlijk wat zwak, ik had een groot gevecht tussen de Volturi en de rest verwacht, maar dat kwam niet. Maar toch een 4,0

5,0
Oh nee, zo erg dat het af is gelopen!

Ik hou van Jacob, Edward, Bella en alle anderen
Kan ze echt niet missen!

Bree tanner is ook een aanrader!

avatar van Thomas83
2,5
Het is alweer een paar weken geleden dat ik deze heb uitgelezen. Zal het net als bij Eclipse houden bij puntsgewijs noemen van de meest grote ergernissen en wat meer schaarse pluspunten. Gezegd moet worden dat dit boek het meest leuk was om te lezen. Waar in voorgaande boeken eigenlijk gewoon niks gebeurd is dit boek na een nog saaie intro (voor mijn gevoel duurde de huwelijksreis wel tientallen pagina's) totaal anders. Op een gegeven moment is het gewoon een boek met een razend tempo, een pageturner zou je kunnen zeggen, met de ene na de andere plotselinge grote gebeurtenis en veel cliffhangers. Zoals altijd weet Meyer ook hier geen maat in te houden, maar gigantisch storend was het ook niet meer. Sterker nog, ik begon toch wel benieuwd te raken naar de afloop met name. Veel bleek inderdaad voorspelbaar te zijn, maar het was zowaar nog best amusant. Voor het eerst gebruikt Meyer echt een beetje haar fantasie hier.
Maar goed, een reeks opmerkingen dus nog:


-Het idee van de verdwenen Jacob is best nog een interessant gegeven, ook al met de gehele roede die zijn gedachtes ongewild meekrijgt. Jammer alleen dat hij wat te snel alweer terugkeert. Je zou denken dat Meyer hier de kans niet laat schieten voor een hoop dramatiek die uit een late heroïsche terugkeer valt te halen. Misschien is dat ook wel goed, maar nu doet de wegloopactie een beetje denken aan de van huis weglopende jonge puber die uiteindelijk zelf wel weer terugkeert.
-Renée heeft toch eigenlijk een verdomd kleine rol in de serie, aangezien regelmatig duidelijk is gemaakt hoe belangrijk ze is voor Bella.
-Bella en Edward zijn aan het begin van het boek nog steeds een vreselijk klef en saai stelletje. Na vier boeken hebben ze nog nooit eens wat samen gedaan, alleen maar wat naast elkaar of tegen elkaar aan liggen en naar elkaar staren. En in hoofdstuk 2 is het alweer direct raak en lopen ze beiden te mekkeren omdat hij eens een avondje weg moet, christus. Pas op huwelijksreis gaan ze eindelijk eens wat dingen samen doen. Zodra Bella vampier worden ze in elk geval nog wat ondernemend. Al vind ik het een beetje stupide hoe ze letterlijk heel de nacht besteden aan seks hebben met elkaar.
-"He had the most beautiful soul, more beautiful than his brilliant mind or his incomparable face or his glorious body".
-"I never got over the shock of how perfect is body was".
-Bella is als sterfelijke steeds meer een zenuwpees geworden. Was ze vroeger vooral kwetsbaar door haar onhandigheid, nu is ze echt een zenuwpatiëntje geworden, die ook zo wordt behandeld. Na elke minuscule "tegenslag" loopt ze alweer te hyperventileren. Ze is door dit alles nóg onsympathieker geworden. Maar die toenemende zwakte en saaiheid van de twee als stel zijn wellicht bedoeld als contrast met hoe het allemaal is als Bella eenmaal vampier is geworden, ter verheerlijking hiervan.
-Het huwelijk is eigenlijk opvallend kort en afgeraffeld. Je zou denken dat er juist groot zou worden uitgepakt met allerlei opgeblazen romantiek, maar los van de vreselijke en belachelijke trapscène, de spiegelscène en het dansen op het hartritme (huiver) van de plotseling wedergekeerde Jacob viel het wel mee. Opmerkelijk trouwens hoe Jacob doorslaat tijdens dat feest en niemand van de gasten de hele scène met de betrokken vampieren en weerwolven doorheeft. Het gebeurt allemaal slechts een paar meter verderop.
-Wolvengehuil op dramatische momenten.
-"I wouldn't use the word beautiful. Not with you standing here in comparison."
-De switch naar Jacob-perspectief is wel verrassend en verfrissend.
-Jacob wil een duel met Edward, haha. En hij moet letterlijk een beetje kots wegslikken in zijn mond als hij de zieke Bella bezoekt bij de Cullens. De verdeeldheid die Bella bij de Cullens heeft veroorzaakt is ook ongeloofwaardig, zwak uitgewerkt
-Op een gegeven moment wordt voor de tragiek eindeloos vaak benadrukt hoe Edward zichtbaar lijdt
-Het excuus voor de isolatie van Bella is nogal slecht, en eerst zegt ze dat het haar puur om de baby in haar buik gaat, een minuut later lijkt dat alweer vergeten door Jacob en haar
-Seth is na 1 gevecht aan de zijde van Edward in het vorige boek nu opeens dikke vrienden met Edward. Sterker nog, op een gegeven moment worden ze zelfs elkaars beste vrienden genoemd geloof ik. Maar intussen blijkt dat allemaal nergens uit eigenlijk. Aan de andere kant gaat Jacob na behandeling door Carlisle opeens twijfelen of hij echt wel zo'n hekel heeft aan Carlisle, en later komen daar weinig subtiel steeds andere Cullens bij, haha. Zelfs tussen Jacob en Edward begint wat van vriendschap te ontstaan. Het gaat zelfs zo ver dat Jacob meerdere malen onder de indruk is van hoeveel Edward van Bella houdt.
-Esmee (sowieso al een van de minst toevoegende personages in een boek ooit) die Jacob aan zijn moeder doet denken
-"Is this it then, Jacob Black?"
-Jacob die opeens merkt groter te zijn geworden dan Sam.
-Edward die de baby hoort is nog best een aardige vondst. Sowieso blijken de gebeurtenissen rond de zwangerschap toch een stuk beter dan aanvankelijk leek. Meyer gebruikt eindelijk eens wat creativiteit en weet voor het eerst een bepaalde spanning op te wekken. Het bloederige einde met een bloed brakende Bella en bloederige operatie komt sterk als een verrassing en is opeens zo anders van toon dan de rest. Dat beviel me wel.
-Jacob die alweer dramatisch de benen neemt, toevallig ook in een mooie auto en met de bijkomende roekeloze gedachtes. Voordat Jacob trouwens dramatisch vertrekt gaat het lampje tergend langzaam bij hem branden.
-De pijnlijke transformatie van mens tot vampier (in het boek zo vaak aangestipt als hoe vreselijk dat is allemaal) is vrij kort beschreven en soms wat onhandig. Als Bella weer bijkomt zijn de beschrijvingen van haar versterkte zintuigen aanvankelijk nog heel aardig, maar Meyer blijft daarna maar herhalen en herhalen, en om het nog vervelender te maken wordt ook nog eens herhaald hoe mooi Edward etc. wel niet zijn ("...and when I turned to answer him, the sunlight on his face stunned me into silence".), alleen dan in een poging nog een schepje erop te doen, wat Meyer alleen niet lukt omdat ze al nooit maat heeft gehouden hierin.
-Een van de belangrijkste dingen die altijd goed hebben aangetoond hoe enorm beperkt Meyer is als schrijver is de eindeloze herhaling van bepaalde uitdrukkingen en metaforen etc. Ditmaal wordt steeds de opgetrokken wenkbrauw van Edward gebruikt.
-"It was a suprisingly sensual experience to observe Edward hunting".
-De naam van de dochter van Bella en Edward, Renesmee. Hoe verzin je het? Het is het soort naam die alleen een klein kind zou verzinnen zou je denken. Zo achterlijk heb ik het nog nooit gehoord. En ik vond het al zo vreselijk fout toen Belle en Edward babynamen bespraken en Bella liet weten dat een jongen Edward junior moest heten. Nou, dat verbleekt bij Renesmee. Haar gave is trouwens best interessant.
-De reactie van Charlie als Jacob naar hem toegaat en hem de waarheid vertelt over de toestand van Bella.
-Meyer gebruikt dus wel eindelijk haar fantasie, maar op het einde lijkt het wel the X-Men. De Cullens kunnen ook wel erg makkelijk de andere vampieren overhalen, die allemaal ook net allerlei gaves zijn die exact van pas komen.
-De Volturi waren een van de weinig goede dingen aan de voorgaande boeken. Er werd hier goed gespeeld met wat nou goed en kwaad is en hoe dat eruit ziet. Maar nu blijken het opeens toch wel bad guys te zijn en is er gewoon weer sprake van het wat kinderlijke cliché van de bad guys die er eng of lelijk uitzien tussen de voor de rest voornamelijk knappe mensen.
-"Goodbye, Jacob, my brother... my son"
-Opeens een liefdesverklaring van de ene willekeurige vampierbondgenoot aan de andere. Charlie blijkt op het einde samen te zijn met Sue, de vrouw van een van zijn overleden vrienden. Lekker makkelijk. Het komt wel vaker voor natuurlijk, maar toch. Om zoiets op het einde even terzijde te vermelden, cheap shot.
-Het einde met Bella die haar schild even van haar afduwt zodat Edward voor een moment haar gedachtes kan lezen is wel aardig. Alleen Edward verpest het met een veel te kleffe correctie dat er een uitzondering is op Bella die het meest van iemand (Edward) houdt van iedereen op de hele wereld.

0,5
@ Thomas83: Ben benieuwd waarom je het boek alsnog een 2,5 hebt gegeven. Met je lijst met ergernissen vat je eigelijk het hele verhaal samen.
Ik heb nog wel een toevoeging
er word super lang naar een oorlog toegewerkt die niet voorkomen zou kunnen worden en het is dan wel een anti climax als die er niet komt
.

avatar van Thomas83
2,5
Ja dat is misschien wel wat mild, maar ik vind dat er wel echt een contrast zit tussen deze en de andere boeken. Hier gebeurt tenminste wat. Misschien dat door dat grote contrast dit gelijk al wat beter lijkt dan het is, zou heel goed kunnen.

avatar van Feutje
Heb dit boek gelezen als dertienjarige. Ik vond het waarempel nog best interessant, maar ben uiteindelijk gillend gek geworden door de typische happy ending. Veel liever had ik Bella opengereten zien worden, maar dat kan ook zijn doordat ik haar egocentrische en vaak erg pessimistische karakter niet uit kon staan.
Wat mij ook opvalt, is dat Meyer nogal eens fouten maakt. Of Bella is gewoon dom; Edward VERTELT haar dat hij geen ziel meer heeft, maar zij zégt, dat hij de mooiste ziel heeft die ze ooit heeft gezien. Koos Vriendloos, Bella?
Ik ergerde me er ook aan, dat Meyer zo'n wannabe schrijfster is van gecompliceerde plotten en dat ze daarvoor Jacob erbij haalt: een chronisch PMS'ende, puberende jongen die nogal eens in een huizenhoge wolf verandert als het hem uitkomt. Ik denk dat het haar bedoeling is geweest om hem erbij te zetten, zodat je nog enigszins "verward" raakt - wat bij mij niet werkte. Dit toont het lage niveau van de inhoud aan.
Vaak had ik - als er een sprankje hoop leek op actie - de sterke neiging om de vijfde symfonie van Beethoven héél hard op te zetten. Goed, je kunt niet teveel verwachten van een vampierenroman, maar met die Bella is echt iets goed mis... Volgens mij heeft ze een soort Stockholm Syndroom opgelopen in het jaar waarin ze Edward heeft leren kennen. Een beetje zoals een kinderlokker: hij heeft iets moois/lekkers, maar wil uiteindelijk alleen maar het slechte. Goed, goed, ik geloof jullie als jullie me vertellen dat Bella "goed" terecht is gekomen, maar ik zou het persoonlijk niet erg waarderen als mijn geliefde het liefste zijn tanden in mijn nek zou zetten en me leeg zou drinken tot op de laatste druppel. Of nog erger: me te veranderen in een rondlopend lijk. Voor heel mijn leven/dood (streep door wat niet van toepassing is).
Ik heb dit boek niet bevooroordeeld gelezen. Het valt me alleen zwaar tegen.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:22 uur

geplaatst: vandaag om 07:22 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.