The Curious Incident of the Dog in the Night-Time - Mark Haddon (2003)

Ik ben niet goed in moppen vertellen, maar ik probeer het. Het was iets van:
Er zitten drie mannen in de trein naar Schotland. Een econoom, een ...(iets)... en een wiskundige. In Schotland aangekomen zien de mannen een koe naast het spoor staan. (De koe staat evenwijdig aan de rails.) Één van de mannen, de econoom, zegt: 'Ah, de koeien in Schotland zijn bruin!'. De ...(iets)... is het daar niet mee eens, en zegt: 'Nee, de koeien zijn in Schotland voor de helft bruin.'. De wiskundige zegt: 'Nee, er is in Schotland tenminste één koe die tenminste één bruine helft heeft!' En deze mop is grappig, want de econoom is niet slim, de ...(iets)... is iets slimmer, maar de wiskundige is het best!
Ik was een beetje lui, zoals je aan de ...(iets)... ziet, heb ik het niet letterlijk uit het boek geciteerd.

En wat heeft dat met deze roman te maken?

Ik zei dat ik de mop die Christoffel in deze roman tapt, erg grappig vond. Toen vroeg mevrouw Psyche eraan en zei Help me even herinneren .... Ik vermoedde dat zij bedoelde dat zij niet wist welke mop Christoffel in deze roman tapt, dus dacht ik: 'Kom! Laat ik deze mop even plaatsen!'.
Dat heeft dat met deze roman te maken!

Klopt en dankjewel.Het is een mop die bij het personage Christopher past

Leuk verhaal, geschreven vanuit de beleving van een zwaar autistische tiener, Christopher. Op een dag vindt hij in de tuin van een buurvrouw een vermoorde hond en besluit op onderzoek uit te gaan. Zeer goed geschreven en vaak erg grappig, maar tegelijkertijd wordt het isolement van Christopher en de gevolgen van zijn autisme confronterend en realistisch overgebracht. Op gegeven moment werd ik wel een beetje moe van alle zijsprongetjes en de eindeloze stroom aan details die ontspruiten aan de geest van Christopher, maar uiteindelijk is dit wel een origineel en zeer onderhoudend boek.

Ik ben geen autisme-expert maar volgens mij is Christopher niet zwaar autistisch, hij is wel autistisch, maar het is denk ik geen zware vorm van autisme.
(ik wil niet overkomen als een betweter )

Ik vind het wel belangrijk eigenlijk. Asperger is inderdaad geen zware vorm van autisme.

Edit: de schrijver zelf distantieert zich van de precieze diagnose en zegt dat je zijn autisme breder moet zien als het zijn van een outsider. (bron:wikipedia) In ieder geval heeft het hoofdpersonage een lichte vorm van autisme.

, bedankt Donkerwoud, er wordt inderdaad nergens in het boek gesproken over welke vorm van autisme Christopher heeft, maar Asperger was ook het eerste wat in mij opkwam.

Ik werk sinds vorig jaar februari met jongens die een ernstige vorm van autisme hebben. Een interessante maar ook behoorlijk heftige job.
Tijdens mijn reis in Thailand was ik even opzoek naar rust en tot mezelf te komen, even weg van de complexe werkvloer, weg van het gewone dagelijkse leven en zijn herhalende structuur. Tijdens mijn visite aan Chiang Mai in het noorden van Thailand ontdekte ik een kleine boekenwinkel met allemaal Engelstalige boeken.
Ik neusde even rond en kwam uit op The Curious Incident of the Dog in the Night-time. Een boek jawel over autisme, waar ik mij normaal even afzijdig van wou houden. Maar vanwege zijn goedkope prijs even meegenomen voor thuis te lezen. Toch al snel prikkelde mij het idee om het boek open te slaan en er mij eens in te verdiepen. Want op de voorpagina werd toch gesproken over een luchtige, humoristische setting en een vleugje droefheid. Klonk ook wel erg mijn ding. En al bij de eerste pagina werd ik meegenomen in de herkenbare gedachtegang van Chrisopher en een wereld die hem niet begrijpt. Ik werd geïnspireerd door zijn zicht op de wereld en kon er zelfs veel uit bijleren. Terwijl ik eigenlijk elke dag te maken heb met zo'n jongens. Erg bijzonder om op zo'n luchtige en prikkelende manier zoveel bij te leren. En ja het accuraat, het is erg geloofwaardig en daarom net zo boeiend.

Om de discussie hierboven van 4 jaar geleden nog even aan te vullen. Er wordt niet meer gesproken over Asperger, deze term was een niet accurate prognose van een complexe beperking. Autisme is hierdoor meer ingekaderd als licht, zijnde: de persoon kan mee in de maatschappij, matig: de persoon heeft hulp nodig maar kan thuis verblijven en ernstig: de persoon heeft continue ondersteuning nodig, een voorziening kan mogelijks een vereisten worden.

Ik schat Christopher eerder in bij de matige. En de personen waar ik mee werk zijn ernstig. Maar toch herkende ik continue zaken en herkende ik mezelf die hierin wel eens durfde fouten te maken.
Ik vind het erg knap dat een schrijver mij zo kan doen laten nieuwe inzichten hebben.

4.5*

En de meisjes dan? Zitten die apart? Of komen die heftige vormen bijna niet voor bij meisjes? Of wordt het niet herkend...

Momenteel hebben we een groep met enkel jongens. Voor dat ik er werkte waren er ook wel eens meisjes in de leefgroep. Er zijn zeker wel meisjes die erkend worden met autisme in eender welke vorm. Maar het blijft een aandoening die meer voorkomt bij jongens.

Interessant essay over autisme en representatie n.a.v. The Rosie Project en deze roman:

https://aeon.co/essays/the-autistic-view-of-the-world-is-not-the-neurotypical-cliche

Autisme komt inderdaad vaker voor bij jongens. Maar de laatste zin klopt ook: autisme is bij meisjes minder "zichtbaar"/herkenbaar.

Autisme als immersief-literaire ervaring?

Een huzarenstuk moet het zijn om een lezer geloofwaardig in een autistisch hoofd te kunnen onderdompelen, en Mark Haddon heeft de klus eerlijk gezegd wonderwel geklaard. Alleen houdt de literatuur daar geen meesterwerk aan over.

Voorgelezen door Jeroen Willems is ‘Het wonderbaarlijke voorval van de hond in de nacht’ vooral een monochroom en op den duur vervelend boek, zij het met maatschappelijke relevantie en intrigerend als oefening in empathie, doch hoegenaamd niet ontroerend en narratief wel erg clichématig opgezet.

Zonder emotionele vervoering, zonder het thema op te tillen: willen we de term ‘kunst’ bewaren voor ander en beter?

2,5*